Thursday, April 23, 2009

Πεζοναύτης - Κουταβάκι: ΑΣΣΟΣ!

Χθες το βράδυ μου στέλνει ένας φίλος μου link να δω ένα βίντεο απ' το Ιράκ. "Άσε μαλάκα..." μου λέει "...τρελλή καφρίλα!". Λέω: "Ωραία! Θύματα λευκού φωσφόρου θα 'ναι! Νόστιμο gore που θα χαραχτεί για πάντα στην ψυχή! ΧΩΣΕ!" Ακολουθώ λοιπόν το link, που με οδηγεί στην παρακάτω νοσηρή φρικαλεότητα:



Τι σκατά; Λάθος link μου έδωσαν; Μήπως μου έκαναν Rickroll; Που είναι η καφρίλα; Που είναι η φρίκη; Που είναι τα 46 δευτερόλεπτα της ζωής μου; Και τι χόρτο καπνίζουν αυτοί που γράφουν τα σχόλια από κάτω; "Πούστη, πρέπει να πεθάνεις", "Αρρωστημένε, πώς μπόρεσες να το κάνεις αυτό σε ένα αθώο ζώο;", και το αγαπημένο μου: "Πώς τον έβαλαν αυτόν στους πεζοναύτες;"

Προς τι το σοκ ρε παιδιά; Ο τύπος δε δουλέυει
στη βιομηχανία παγωτού φράουλας, ούτε στο εργοστάσιο λούτρινων αρκουδιών. Είναι πεζοναύτης εν καιρώ πολέμου. Και μάλιστα στην Αμερική δε γίνεται επιστράτευση, άρα στην ουσία είναι ένας πληρωμένος δολοφόνος. Μπήκε στο αεροπλάνο και ταξίδεψε στην άλλη άκρη της γης ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ** ΓΙΑ ΛΕΦΤΑ! Στο κουτάβι θα κολλήσουμε;
(**υπόμνημα για τους φιλόζωους: "άνθρωπος": δίποδο θηλαστικό, που ενίοτε συναντάται στην άλλη άκρη του λουριού από το κουταβάκι)

Να τι παθαίνουμε όταν δίνουμε σε φιλόζωους φτηνό ίντερνετ! Μολύνουν το συλλογικό υποσυνείδητο με την διαστρεβλωμένη τους άποψη για τον κόσμο. Δε με πιστεύετε; Πάρτε μια άκρως αντικειμενική στατιστική των θυμάτων του πολέμου που συντάχθηκε αμερόληπτα από μέλος της φιλοζωικής.

ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΟ ΙΡΑΚ
Δε λέω ότι ο φαντάρος έκανε καλά που έριξε το σκύλο απ' το γκρεμό. Αλίμονο. Αλλά θέλω όσοι διαβάζετε αυτό το άρθρο να μου πείτε με το χέρι στην καρδιά: Εδώ και 6 χρόνια που γίνεται ο πόλεμος, πόσα βίντεο για τη βία στο Ιράκ είχατε δει πριν από αυτό;... Μήπως κανένα; Πόσοι από σας ξέρουν ποιά είναι η Lindy England;... Μήπως κανένας; Για όσους βιάστηκαν λίγο να τους καεί καρφί για το σκύλο, να μια σύντομη εικαστική ενημέρωση για το τι άλλο συνέβη στο Ιράκ τον τελευταίο μήνα, εκτός από ρίψεις κουταβιών:


Μια ίδια φάση θυμάμαι και πριν από 2 χρόνια περίπου. Όλοι προωθούσαν ένα βίντεο με φρικαλεότητες που έκαναν σε σκυλιά και σε γατιά στην Κίνα. Πόσοι απ' αυτούς μίλησαν για τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις εργατών σε φυτείες σε όλη τη χώρα; Για τους 5 εργάτες που κατά λάθος κλείστηκαν και αφέθηκαν να πεθάνουν μέσα στα θεμέλια ενός φράγματος; Για τις συνθήκες εργασίας στην Κίνα, που προκαλούν 20 χιλιάδες θανάτους ετησίως ΜΟΝΟ στα ανθρακωρυχεία;

Σώστε τα ζώα λοιπόν! Μπααα, ούτε καν. Σκοτώστε τις κατσαρίδες, τα σκαθάρια, τα ποντίκια και τις μύγες που είναι πολύ πιο χρήσιμα στην οικοσυστημική ισορροπία και σώστε τα υπόλοιπα ζώα! Αυτά με τις γλυκές φατσούλες.

Μισώ τους φιλόζωους.

(No puppies were harmed in the making of this article. Oh, wait...)

Credits: Χαρης για την υπόδειξη του video.

Friday, April 17, 2009

Ο μπαμπούλας της κουκούλας

Δεν ξέρω καν γιατί κάθομαι και γράφω νυχτιάτικα για το θέμα της κουκούλας. Είμαι μόνος στο σπίτι των γονιών μου. Θα μπορούσα να εκμεταλλεύομαι το γεγονός και να βαράω μαλακία στην 38ιντση τηλεόραση. Την καλή τη μαλακία που βαράς όταν λείπουν όλοι, με το λιπαντικό, το δαχτυλο στον κώλο και όλα τα σχετικά. Και παρ' όλα αυτά νιώθω σχεδόν υποχρεωμένος να κάτσω εδώ και να καταθέσω την άποψη μου για ένα θέμα που μόνο το αγέννητο ανηψάκι μου δεν έχει πάρει θέση (ακόμα). Επειδή λοιπόν γνωρίζω πόσο χιλιοειπωμένα πράγματα ενδέχεται να ακολουθήσουν, παραθέτω ένα βίντεο για όσους δε θέλουν να ολοκληρώσουν το άρθρο. Οι υπόλοιποι, συνεχίστε να διαβάζετε παρακάτω.

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΠΙΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ:



Ας ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν ανήκω σε καμιά πολιτική ή ιδεολογική παράταξη. Έχω κάνει αλυσίδα σε πορεία φοιτητών, έχω έρθει στα χέρια με ΜΑΤ, έχω κουβεντιάσει με ΜΑΤ, έχω φίλους και γνωστούς μπάτσους σε μικρά και μεγάλα αξιώματα που χάνουν άδειες και αντι να κάνουν χριστούγεννα, τρώνε αυγά και ακούνε κωλόπαιδα να βρίζουν τις μανάδες τους και έχω κάνει οδόφραγμα στην πλατεία εξαρχείων παρέα με κουκουλοφόρους και μη. Δεν έχω σκοπό να ευχαριστήσω κανένα "στρατόπεδο" και δεν είμαι συντηρητικός ούτε προοδευτικός, είμαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ. Πρώτα εξετάζω ένα θέμα και μετά αποφασίζω αν η αντιμετώπισή μου θα είναι συντηρητική ή φιλελεύθερη. Δεν είμαι εδω για να κρίνω ποιός έχει δίκιο, οι μπάτσοι, οι φοιτητές, η κυβέρνηση ή οι μπάχαλοι. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν άφθονα blog που θα αναλύσουν το θέμα και θα βγάλουν το μεγάλο νικητή που θα φύγει με το Τζι Τι Άϊ. Εδώ εξετάζουμε αποκλειστικά το θέμα "ποινικοποίησης" της κουκούλας.

Κι όπως λέει κι ο Οβελίξ, πάμε στο ψητό. Η πρόταση λέει χοντρικά ότι κάποια πλημμελήματα ή πταίσματα που κάνεις χωρίς κουκόύλα, θα μετατρέπονται σε κακουργήματα αν τα κάνεις με κουκούλα. Όταν το ακουσα έκανα double-take προς την τηλεοραση! Τι στον πούτσο της Χειλουδάκη είν' αυτό πάλι;;; Πρώτα απ' όλα, πώς θα ορίσεις νομικά τον όρο "κουκούλα"; Και τι επέκταση μπορεί να πάρει αυτός ο ορισμός; Θα πρέπει να καλύπτει όλη την εμβέλεια του όρου, από τις μάλλινες μάσκες μέχρι τις διάφανες κουκούλες των αδιάβροχων; Τι γίνεται αν ο άλλος αντ' αυτού φοράει κράνος, αντισφυξιογόνα μάσκα για τα δακρυγόνα, μαντήλι γύρω απ' το πρόσωπο, μάσκα V for Vendetta κλπ; Και αν σε συλλάβουν και τυχαίνει να φοράς μπουφάν που έχει πίσω κουκούλα, πως μπορείς να αποδείξεις ότι την φορούσες ή όχι κατά τη διάρκεια των επεισοδίων; Δεν ξέρω πώς ακριβώς κάτι τόσο υποκειμενικό μπορεί να μπει στα βιβλία.

Επιπλέον, γιατί να βοηθήσει την κατάσταση ένα τέτοιο μέτρο; Δεν είδα τους ανάρχες να βάζουν την ουρά στα σκέλια μόλις το άκουσαν. Ειδικά ενώ υπάρχουν ήδη τόσοι λόγοι για να συλληφθείς εν ώρα μπάχαλου, που μεχρι στιγμής δε φαίνονται να τους πτοούν:
- Εμπρησμός
- Φθορά ξένης περιουσίας
- Εξύβριση κατά αστυνομικού
- Αντίσταση κατά της αρχής
- Διατάραξη κοινής ησυχίας
- Επίθεση κατά αστυνομικού
- Σύσταση συμμορίας
- Διατάραξη της ειρήνης
- Οπλοκατοχή (αν σου βρουν έστω και μισή πέτρα, που αν θέλουν, στη βρίσκουν)
και άλλα πολλά. Άρα, ούτε μέτρο εκφοβισμού/αποθάρρυνσης είναι.
Το να φοράς σκέτο κουκούλα και να μην κάνεις κάτι κακό δεν τιμωρείται, οπότε τι διαφορά θα έχουμε σε σχέση με πριν; "Θα μπορουμε πλέον να βλέπουμε τη φάτσα τους ρε Mikeius! Μα καλά, δεν το κατάκαλβες ότι γι' αυτό γίνεται;" Και τι θα την κάνεις τη φάτσα του ρε μπαμπουΐνε αμα τη δεις; Θα τον ψάξεις στα αρχεία του FBI μέχρι να βρεις "positive match" και μετά θα στείλεις τα SWAT να σπάσουν την πόρτα του και να τον μπαγλαρώσουν; Αν δεν τον πιάσεις εκείνη την ώρα που τον έχεις δίπλα σου, ξέχασέ το. Α! Και μια και μιλάμε για ορατές φάτσες...

Άντρες των ΜΑΤ, με τα πρόσωπα και τους αριθμούς σημάτων τους απολύτως ορατά.

What the fucking fuck??? Αν είσαι μπάχαλος που τα σπάει κάθε βδομάδα, είσαι δυο μπαούλα ηλίθιος, αλλά καταλαβαίνω γιατί θα 'θελες να κρύβεις τα μούτρα σου. Αν είσαι μέλος των ΥΑΤ εν ώρα υπηρεσίας, με επίσημη και νόμιμη εντολή απο την Ελληνική Κυβέρνηση να ασκήσεις φυσική βία, προς τι η κάλυψη του προσώπου και του αριθμού σήματος; Αν αυτός ο αστυνομικός για οποιοδήποτε λόγο χάσει τον έλεγχο και υπερβεί την εξουσία που του δόθηκε (αν λεμε...), με τι στοιχεία θα πάω εγώ μετά να τον καταγγείλω; "Εεεε... Ήταν ψηλός, φουσκωτός και φορούσε χακί.". "Ευχαριστούμε για την κατάθεσή σας μαντάμ. Σας ετοιμάσαμε ήδη ένα αρχικό line-up υπόπτων."
Αν ήμουν εγώ υπεύθυνος, θα τύπωνα τον αριθμό σήματος πάνω στο κράνος, μόνο και μόνο για να δείξω ότι κυβερνάω με αρχίδια και με υπευθυνότητα για τα όργανά μου. "Αν γίνει αυτο ρε Mikeius, θα πήξουμε στις καταγγελίες." ΝΑ ΠΗΞΟΥΜΕ! Αν ο ΜΑΤατζής επιτέθηκε για να προστατέψει "τη ζωή και την περιουσία" όπως λέει κι ο Παυλόπουλος χαϊδεύοντας τα ασημένια μαλλιά της σοφίας του, τότε δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και κανέναν.

Πίσω στην κουκούλα. Ακούω πολλές γνώμες για το ντόρο που γίνεται τελευταία και φυσικά, την άποψη ότι όλα γίνονται για να προωθηθεί η κατάργηση του ασύλου. Έχοντας βρεθέι μέσα στην
υπό κατάληψη Νομική Αθηνών φέτος το Δεκέμβρη, έχω να δηλώσω ότι για μένα, το φοιτητικό άσυλο πλέον είναι ένα αναγκαίο κακό. Μπράβο μαλάκες μπάχαλοι! Ελπίζω να είστε περήφανοι που πήρατε έναν από τους πιο λαμπρούς θεσμούς της Δημοκρατίας μας και τον καταντήσατε κατάπτυστο απο το 60% των Ελλήνων. Και πριν μου επιτεθείτε, ξαναδιαβάστε προσεκτικά την παραπάνω φραση: ΑΝΑΓΚΑΙΟ κακό. Με τους σημερινούς τρομονόμους και την διεθνή τάση για παρακολούθηση και καταγραφή των πάντων, το φοιτητικό και το βουλευτικό άσυλο είναι οι μόνοι θεσμοί που μας εξασφαλίζουν μερικές μικρές "τσέπες" απόλυτης ελευθερίας. Και θέλουμε-δε θέλουμε, η απόλυτη ελευθερία έχει ένα τίμημα. Αν αυτό λέγεται "μεγάλες υλικές ζημιές μετά από κάθε κατάληψη", so be it. Δεν άκουσα ποτέ πρόταση στον ΟΗΕ να καταργηθούν τα διεθνή ύδατα εξ' αιτίας τη πειρατείας. Πρέπει να δέχεσαι τα καλά με τα κακά. Κι όποιος μαλάκας πάει να καταργήσει το φοιτητικό άσυλο, καλά θα κάνει να 'χει την αξιοπρέπεια να καταργήσει ΚΑΙ το βουλευτικό. Αυτά τα δύο ή τα δέχεσαι πακέτο, ή καθόλου.

Το συμπέρασμα; Για μένα το θέμα της κουκούλας δεν έχει να κάνει ούτε με το άσυλο, ούτε με την εγκληματικότητα, ούτε με τον Αλέξη. Πάνω απ' όλα, είναι ακόμα ένα θέμα της πούτσας για να μας κρατάει απασχολημένους μακριά από διαφθορές,
ανατιμήσεις, Βατοπέδια, αναψυκτήρια και Ζαχόπουλους. Είναι η γλώσσα στο αφτί, που αποσπά στιγμιαία την προσοχή από το 20ποντο καυλί στον κώλο. Γιατί κακά τα ψέμματα: ο μέσος Έλληνας βρίσκει πολύ πιο εύκολο να μισήσει έναν κουκουλοφόρο που θα του κοστίσει μια βιτρίνα των 100 ευρώ, παρά μια ΔΕΗ ή έναν ΟΤΕ ή έναν ΣΕΒ, που θα του κοστίσουν όλα τα υπόλοιπα.

Wednesday, April 15, 2009

LOST: Η μεγάλη απάτη!

Η ποπ κουλτούρα σήμερα είναι πρόσφορο έδαφος για κάτι μικρό ή μέτριο να αποκτήσει τεράστιο μέγεθος πολύ γρήγορα. Τόσο γρήγορα, που δεν προλαβαίνουμε πολλές φορές να το εξετάσουμε κατά την ανάπτυξή του. Με την τηλεόραση, τα p2p downloads, και τους μπετόβλακες που μολύνουν το internet με τα blog τους (χμμ...), ξαφνικά έχουμε το φαινόμενο του "ελέφαντα στο σαλόνι" που όλοι τον βλέπουν αλλά κανένας δε μιλάει γι' αυτόν, επειδή δε μιλάνε ούτε οι άλλοι. Έτσι και το Lost. Ξεκίνησε ως μια high-budget περιπέτεια μυστηρίου και πλέον εξελίσσεται σε αιμοβόρα επίθεση κατά της ανθρώπινης λογικής. Και κανένας δε λέει τίποτα, διότι το μεγάλο και πορωμένο fan base, καθιστά τη σειρά σχεδόν αδιάβλητη. Ε, λοιπόν ΠΑΡΤΕ Τ' ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΟΥ LOSTΑΔΕΣ και ετοιμαστείτε για ένα θάψιμο της σειράς, που έπρεπε να 'χε φάει εδώ και χρόνια!

Υποψήφια εξώφυλλα για το DVD της 6ης σεζόν του Lost

Πρώτον, η δομή της σειράς είναι από ηλίθια εως χαοτική. Πρώτη φορά βλέπω σειρά να χρησιμοποιεί flashbacks από το πρώτο επεισόδιο. Συνήθως επιστρατεύονται στην 4η-5η σεζόν που το στόρι έχει "κρεμάσει", μπας και του δώσουν λίγη σπίθα. Αλλά απ' ότι φαίνεται, οι σεναριογράφοι κατάλαβαν ότι ένα αρχικό καστ ΔΕΚΑΤΕΣΣΑΡΩΝ ΑΤΟΜΩΝ δεν είχε αρκετή διαδραστικότητα για να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Και δεν τους κατηγορώ. Οι σκηνές στο νησί των 2 πρώτων σεζόν (τόσο άντεξα) είναι ένα φεστιβάλ over-acting, όπου η κάμερα πάει απ' τη μια τυχαία δυάδα ή τριάδα πρωταγωνιστών στην άλλη, μέχρι να εξαντληθούν οι πιθανοί συνδιασμοί. Και τι παίζει με τα flashbacks; Ο ένας δολοφόνησε τον πατέρα του άλλου στην Αυστραλία, η μια είχε σκοτώσει 10 άτομα, ο άλλος ήταν rock star που το ΄ριξε στην "παραμύθα", ο άλλος κέρδισε το λαχείο με μαγικά, ο άλλος ήταν στη Yakuza... Όλα τα άτομα με τις γεμάτες ζωές μαζεύτηκαν σε μια πτήση; Όπως και να 'χει, τα flashbacks είναι ό,τι πιο αργό και άχρηστο έχω δει ποτέ. Η σειρά λέγεται Lost και περιμένω να δω ναυαγούς. Δε λέγεται Regular boring life όπου μαθαίνω σε πόσα χρόνια έβγαλε τη σχολή ο γιατρός. Α, και μια και τον ανέφερα, ο γιατρός που εισάγεται ως η ηγετική φιγούρα των επιζώντων ονομάζεται Jack Sheppard (=ποιμένας). Μπράβο μαλάκες! Να υποθέσω ότι ο αρχηγός των κακών λέγεται James Evil...

Ας πιάσουμε όμως την υπόθεση. Όπως προανέφερα, έχω δει μόνο τις πρώτες 2 σεζόν, αλλά ακούω ότι η πλοκή γίνεται όλο και πιο ηλίθια στη συνέχεια. Οπότε, έχουμε και λέμε: Οι φίλοι μας είναι
τόσο καιρό ναυαγοί, αλλά απ' ότι βλέπω, τα παιδιά τη βγάζουν φίνα. Ούτε κρίσεις πανικού, ούτε έλλειψη τροφής (που βρίσκει ο Sawyer τα κρέατα για να διατηρήσει τα μούσκουλά του;), ούτε τροπικές αρρώστιες... όλα τζετ! Ακόμα κι όταν η ηρεμία τους διακόπτεται με σποραδικές επιθέσεις από πολικές αρκούδες και καπνιστούς δράκους, ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ! ! ! Μιλάμε, τελείως στ' αρχίδια τους. Έχουν μάλιστα και χρόνο για αλλαξοκωλιές και ερωτικά τρίγωνα.

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ LOST ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ:
Το ξέρω ότι για να επιβιώσουν έπρεπε να βάλουν κάποιες προτεραιότητες, αλλά αν ήμουν εκεί και μου είχε επιτεθεί ένας δράκος από καπνό, θα το ανέφερα αρκετά συχνά πιστεύω.

Μετά έχουμε τη σχεδία: αφού λοιπόν οι φίλοι μας έχουν ανέβει στην κορυφή του νησιού και έχουν δει οτι δεν υπάρχει τίποτα για χιλιόμετρα, αποφασίζουν να φτιάξουν μια σχεδία. Καλά μέχρι εδώ. Εκεί που φεύγουν απ' το νησί στη μέση του γαμο-πουθενά και πλέουν 2 μέρες μέχρι την άκρη του γαμο-πουθενά, τι γίνεται; Σκάνε 5 γκαργκάλια μέσα σε μια τράτα λες και ήρθαν απ' το λιμάνι του Άη-Γιώργη και τους πυροβολάνε! Τέλος επεισοδίου! Κι ας μη σχολιάσω το ότι ο Sawyer βγάζει τη σφαίρα που του φυτέψανε με το δάχτυλο, λες και είναι τσίμπλα.

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες για το πόσο τούβλο είναι η πλοκή, αλλά έχω ακούσει ότι μετά τη 2η σεζόν το νησί κινείται, κάτι Σκωτσέζοι ταξιδεύουν στο χρόνο, όλοι φεύγουν απ' το νησί αλλά ξαναγυρνάνε γιατί ξέχασαν το πορτοφόλι τους κι άλλα τέτοια, οπότε νιώθω λίγος. Γι' αυτό θα προχωρήσω στο συμπέρασμα: Γιατί το Lost αρέσει σε τόσο πολύ κόσμο; Η απάντηση είναι: ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Το Lost μπορεί να έχει
υψηλό budget και εντυπωσιακά πλάνα, αλλά η επιτυχία του οφείλεται στην πιο απλή συνταγή, που απεικονίζεται παρακάτω:


Δεν είναι πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τα X-Files έκαναν το ίδιο, απλά για καρότο είχαν βάλει την αιώνια χαμένη αδερφή του Μόλντερ και το ενδεχόμενο γαμήσι με τη Σκάλι. Η συνταγή είναι παλιά, αλλά το Lost την τελειοποίησε με τη δομή των επεισοδίων του: 5 καλα λεπτά στην αρχή, άλλα 5 στο τέλος και στη μέση μπετό. Το σημαντικό είναι να τελειώνει το επεισόδιο με ένα cliffhanger και με περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις. "Μην ανησυχείς Mikeius! Στο τελευταίο επεισόδιο θα απαντηθούν όλα!" σας ακούω να λέτε. Σας έχω άσχημα νέα αγαπητά μου ζόμπι του Lost. Μεχρι να 'ρθει το τελευταίο επεισόδιο, οι δημιουργοί θα τραβήξουν τη σειρά απ' τα βυζιά τόσο πολύ, που θα μπορέις να της κάνεις ισπανικό παίρνοντας μόνο το ένα βυζί και τυλίγοντάς το γύρω απ' το πουλί σου. Χώρια που ως τότε οι προσδοκίες σας θα είναι τόσο υψηλές, που όοοοοοοοοτι και να σας δείξουν στο τέλος, δεν πρόκειται με τίποτα να ικανοποιηθείτε 100%. Και γαμώ τις καταδίκες παιδιά! Να τη χαίρεστε. Περιμένω τα υβριστικά comments σας...


Credits: Χρήστος για την κουράδα

Tuesday, April 14, 2009

Mikeius' Top Tens

Top 10 ταινιών με ηλίθια μεταφρασμένο τίτλο:

10. Click - Η ζωή σε fast forward

9. Salo - 120 μέρες στα Σόδομα

8. You don't mess with the Zohan - Πράκτορας υψηλής κομμωτικής

7. Bruce almighty - Θεός για μια εβδομάδα

6. Jingle all the way - Ενας μπαμπάς μα τι μπαμπάς

5. A night in the town - Οι περιπέτειες μιας μπέιμπι σίτερ

4. Lock-up - Σταλόνε η απόδραση

3. The Ring - Σήμα κινδύνου

2. Sleepy Hollow - Ο μύθος του ακέφαλου καβαλάρη

1. The Shawshank redemption - Τελευταία έξοδος Ρίτα Χέιγουορθ


Top 10 τραγουδιών που γραφει σε CD ο σκυλάς σε γκόμενα για να το παίξει ψαγμένος και ευαίσθητος:

10. Within Temptation: Stand my ground

9. Υπόγεια Ρεύματα: Μ'αρέσει να μη λέω πολλά

8. Counting Crows: Mr. Jones

7. The Connels: '74, '75

6. U2: With or without you

5. Ενδελέχεια: Βουτιά από ψηλά

4. The Cure: Lovesong

3. Cardigans: Erase/rewind

2. Placebo: Every you, every me

1. Reamonn: Supergirl


Top 10 ονομάτων αντρών πορνοστάρ

10. Dick Rambone

9. Dave Cummings

8. Seymore Butts

7. Anthony Hardwood

6. Dale DaBone

5. Wilde Oscar

4. Arnold Schwarzenpecker

3. Johnny Depth

2. Dick Nasty

1. Long Dong Silver


Top 10 άχρηστων προϊόντων τηλεμάρκετινγκ (αληθινό link)

10. Πλαστική παπαριά που σε βοηθάει να διπλώνεις τα ρούχα (Starfold Folding)

9. Μπάλα που πλένει χωρίς απορρυπαντικό (Laundry Washing Ball)

8. Μαχαίρι που κόβει με ηχητικές δονήσεις (Sonic Blade)

7. Κουκούλα αμαξιού που τυλίγεται σε καρούλι (Roll Up Car Cover)

6. Ευεργετικοί κρύσταλοι που εμπιστεύονται όλο και περισσότεροι επιστήμονες (Basic Help)

5. Κρέμα ανάπλασης με μύξα σαλιγκαριού (Elcina Cream)

4. Περιστρεφόμενη μαλακία που μαρινάρει σε κενό αέρος (Marinator)

3. Ατομική σάουνα-αντίσκηνο με γεννήτρια ατμού (Total Sauna)

2. Μαγνητικά σκουλαρίκια που κόβουν την όρεξη (Acu Slim)

1. Αετός Ίκαρος!!! (Αετός Ίκαρος)


Top 10 τραγουδιών που πρέπει να σταματήσουν να παίζουν τα μεταλάδικα γιατί τα έχουμε σιχαθεί:

10. Elusive - The circle never ends

9. Rory Galagher - Moonchild

8. Τζίμης Πανούσης - Νεοέλληνας

7. System of a down - Chop Suey

6. Disturbed - Down with the sickness

5. Sisters of mercy - Temple of love

4. Rage against the machine - Killing in the name of

3. Rammstein - Du hast

2. Guns'n'Roses - Paradise city

1. Nirvana - Smells Like Teen Spirit


Top 10 πραγμάτων που μας έπρηξαν τον πούτσο να τα δοκιμάσουμε και τελικά ήταν για τα σκουπίδια:

10. Προφυλακτικά με ραβδώσεις

9. King Size club

8. Σπορτέξ που φουσκώνουν

7. Laurin Hill: The miseducation of Laurin Hill

6. Cyber-sex

5. Σχολή καράτε

4. Facebook

3. Ζωντανό γιαούρτι

2. Dan Brown: Κώδικας Ντα Βίντσι

1. Coca-Cola Vanilla


Top 10 ταινιών που όλοι κλάψαμε, αλλά κανένας μας δεν το λέει:

10. Armageddon

9. Η πόλη των αγγέλων

8. Το πράσινο μίλι

7. Η λίστα του Σίντλερ

6. Όσα παίρνει ο άνεμος

5. American History X

4. Τιτανικός

3. Ο κύκλος των χαμένων ποιητών

2. Braveheart

1. Ο βασιλιάς των λιονταριών


Top 10 προϊόντων ΙΚΕΑ με αστείο όνομα (βγαλμενα απ' τον κατάλογο 2009)

10. Πιάτο LJUVLIG

9. Φωτιστικό UTBY NUMERAR

8. Κουρτινόξυλο SKUGGIG

7. Στρώμα SULTAN FLOKENES

6. Κουβέρτα FABLER HJARTA

5. Παπλωματοθήκη BARNSLIG PRICKAR

4. Κάδρο PJATTERYD

3. Πολυθρόνα SKRUVSTA

2. Πολυθρόνα GRANKULLA MASSUM

1. Φωτιστικό LJUVAS UVAS


Top 10 τραγουδιών που έπαιζε το MTV ξανά και ξανά σε σημείο πλύσης εγκεφάλου:

10. All saints: Booty call

9. Madonna: Beautiful stranger

8. Lee-Ann Rhimes: Can't fight the moonlight

7. Aqua: Barbie girl

6. Boomfunk MCs: Freestyler

5. No Doubt: Don't speak

4. Mojo: Lady

3. Britney Spears: Oops, I did it again

2. Celine Dion: My heart will go on

1. Aerosmith: I don't wanna miss a thing


Top 10 τίτλων απο τσόντες βασισμενοι σε κανονικές ταινίες:

10. Shaving Ryan's privates

9. Ξεκωλοθρευτής 2: Η μέρα της στύσης

8. Βαθύτερα δε γίνεται

7. Ocean's 11 inches

6. Στο τρένο θα στον σφυρίξω 2 φορές

5. Ο Χάρι Σπρώχτερ και η φιλοσουφρική λίθος

4. You've got mail genitalia

3. Θωρηκτό Πρωκτέμκιν

2. Ο σκίστης του Παναμά

1. Γαμελί


Top 10 ελληνικών σειρών/εκπομπών που πέρασαν και δεν ακούμπησαν

10. Χωρισμένοι με παιδιά (Γιώργος Λέφας-Ζέτα Μακρυπούλια) ANT1 1996

9. Πες το ψέματα (Γεωργία Αποστόλου-Σταμάτης Γαρδέλης) MEGA 2000

8. Άγιο είχαμε (Απόστολος Γκλέτσος-Τζένη Μπότση) STAR 2001

7. Γίγας μοτέλ (Θέμης Μάνεσης-Κατιάνα Μπαλανίκα) MEGA 1993

6. Ρωσικη ρουλέτα (Μίλτος Μακρίδης) MEGA 2000 (τηλεπαιχνίδι)

5. Είσαι πολύ αλήτης τελικά (Θοδωρής Αθερίδης-Εβελίνα Παπούλια) MEGA 2003

4. Οι θειοσεβούμενοι (Ντίνα Κώνστα-Άννα Κουρή) STAR 2000

3. Ελιές θρούμπες (Κώστας Κόκλας-Άβα Γαλανοπούλου) ALTER 2004

2. The gym show (Χρήστος Φερεντίνος) STAR 2000 (ριάλιτι)

1. Τζιν και τσέρι (Άννα Μαρία Λογοθέτη-Γιώργος Λαμπάτος) MEGA 1995


Top 10 αστείων ονομάτων Ελλήνων ποδοσφαιριστών:

10. Γήτας

9. Αλωνεύτης

8. Λινοξυλάκης

7. Μητσιμπόνας

6. Κουλοχέρης

5. Κωλομητρούσης

4. Σκαρτάδος

3. Κυπαρίσης

2. Τριποτσέρης

1. Κωλομπούρδας


Top 10 αρχιδοταινιών που γουστάρουν οι άντρες και αναγκάζονται να υποστούν οι γκόμενές τους:

10. Terminator 2: Η μέρα της κρίσης

9. Μονομάχος

8. 300

7. Die Hard 3

6. Con Air

5. Η διάσωση του στρατιώτη Ράιαν

4. Μέρα ανεξαρτησίας

3. Jurassic Park

2. Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: Η επιστροφή του βασιλιά

1. Ο βράχος


Top 10 πραγμάτων που και αύριο να εξαφανιστούν, δε θα λείψουν σε κανέναν:

10. Γαλλικό μέταλ

9. Σουσάμι

8. Θολό σελοτέιπ

7. Αμόλυβδη Super Plus

6. Σαλάμι μπύρας

5. Γκρέιπ φρουτ

4. Τυρί του τοστ με την κάθε φέτα στο δικό της πλαστικό

3. Βρύσες με φωτοκύτταρο

2. SMS από σταθερό

1. Στρογγυλές πατάτες στο πιτόγυρο


Credits:

Λουκάς, Θάνος για τους ποδοσφαιριστές.

Χάρης για τη βοήθεια με τις σειρές.

Stu για τη βοήθεια με τα προϊόντα ΙΚΕΑ.

Sunday, April 12, 2009

Έλληνες μεταλάδες σε κατηγορίες.

Μεταλάδες ανά την Ελλάδα σπεύσατε! Επιτέλους οι συνομοταξίες του μέταλ σε κατανοητή και δομημένη κατάταξη. Enjoy...

Ο παπάουερ

Αυτή η κατηγορία μεταλά είναι αρκετά συνηθισμένη στην Ελλάδα. Πρόκειται για το αιώνιο γυμνασιόπαιδο, που είναι 25 χρονών αλλά δεν έχει αλλάξει μέρα (ούτε μπλούζα) απ’ το 1994. Ακούει το πολύ 3 συγκροτήματα πάουερ τα οποία εδώ και 20 χρόνια βγάζουν τον ίδιο δίσκο, απλά με άλλο όνομα και με διαφορετική σειρά τα κομμάτια. Φοράει μπλε τζιν LEVIS 501, μαύρα σπορτέξ ΝΙΚΕ με αερόσολα, μπλούζα Iced Earth Alive in Athens η οποία από μαύρη έχει πλέον ασπρίσει και έχει σπυριά και στα νύχια απ’ την αγαμία. Πρέπει να είναι ο μόνος που δε βρίζει το Χάκο. Από ‘κει να καταλάβεις! Α, ναι. Ξέρει και να βγάζει στην κιθάρα τα πρώτα 20 δευτερόλεπτα απ’ το Stairway to Heaven. Γουάου...

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Iron Maiden, Judas Priest.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Δεν μισεί γιατί δεν ξέρει. Απλό.

Να τον κρατήσω; Όχι. Δίνει το φιλί της ζωής σε ένα άξια πεθαμένο είδος, άρα νεκρόφιλος, άρα στον Καιάδα! Δε θα λείψει ούτε στη μάνα του.


Ο σκυλομεταλάς

Όλοι είχαμε στο λύκειο τουλάχιστον έναν τέτοιο, ιδιαίτερα σε σχολεία της επαρχίας. Συνήθως είναι «αλήτης» (κατάληψη, ωριαία αποβολή, παπί με 5 ευρώ βενζίνη) και πάντα πρόθυμος για ξύλο. Σε όλα τα μαθητικά του χρόνια άκουγε mainstream metal και το διαφήμιζε με κάθε ευκαιρία: Μαύρο φλάι με ραφτό KillEm All και κονκάρδες στο μανίκι, τσάντα Πόλο ψηλά στην πλάτη (άδεια συνήθως) που γράφει Manowar με μπλάνκο, τζιν ημι-σωλήνας με ορειβατικό κρίκο-σιδερογροθιά και μαρκαδόρος στο χέρι για να γράφει τους στίχους του Come as you are σε όλες τις επιφάνειες του σχολείου. Επειδή όμως ασχολιόταν και με αθλητικά, και που και που έβγαζε και καμιά γκόμενα, ποτέ δεν κατάφερε να σε πείσει ότι είναι 100% μεταλάς. Είχε πάντα μια υποθάλπτουσα σκυλο-νοοτροπία. Και αυτό φάνηκε 2 χρόνια αργότερα που τον ξαναείδες μετά το στρατό: Ριγέ πουκάμισο, κομμένο μαλλί, στενό ξεβαμμένο τζιν, «και α και ου και ΔΑΠ νου δυο φου κου», Γονίδης, Καρράς, Περπινιάδης, το μπουζούκι μου έχει κέφια και δε συμμαζεύεται. Τουλάχιστον έχει κρατήσει τον τραμπουκισμό του. Αλλά οι τρίπατες βέρμαχτ και οι κασέτες με το μέταλ σαπίζουν πλέον στο πίσω μέρος της ντουλάπας, μαζί με το κουτί μέσα στο οποίο έχει κρατήσει την κοτσίδα.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Metallica, Nirvana (πλέον Σφακιανάκης, Πλούταρχος)

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Σφακιανάκης, Πλούταρχος (πλέον Metallica, Nirvana)

Να τον κρατήσω; Ναι. Παρά τα όποια σκαμπανεβάσματα του, παραμένει ο συμπαθής αλήτης με τη χρυσή καρδιά. Και αν πέσει ποτέ κανα ξύλο, θα σου φανεί χρήσιμος. Μη χάσεις επαφή και πάντα να έχεις πάνω σου τσιγάρα.


Το τουλοξεκλέρι

Μικρή εισαγωγή: ξεκλέρι είναι χοντρικά ο απίστευτος φλώρος, που νομίζει ότι κάτι κάνει στη ζωή του, επειδή είναι ο μόνος από την παρέα του που κάποτε είχε γκόμενα για μια βδομάδα. Το τουλοξεκλέρι αποτελεί μετεξέλιξη του παπάουερ. Ξεκίνησε ακούγοντας Maiden και Iced Earth, νομίζοντας για πολλά χρόνια ότι μέχρι εκεί έφτανε η μουσική. Μέχρι που μια μέρα, στο πρώτο έτος, έπεσε στα χέρια του το Lateralus και συγκλόνισε τον κόσμο του. Όχι όμως επειδή είναι καλός δίσκος, αλλά επειδή όταν για 5 χρόνια τρως πίτουρο και μια μέρα σε ταΐσουν κοτόπουλο, θα σου φανεί σα φιλέ μινιόν. Έκτοτε το τουλοξεκλέρι δε μπορεί να ξεκολλήσει απ’ το συγκρότημα και κυκλοφορεί με μπλούζες Tool, ραφτά Tool, κονκάρδες Tool, μπρελόκ Tool, περικάρπιο Tool και πορτοφόλι Tool. Έχει κατεβάσει όλη τη δισκογραφία του συγκροτήματος, ακυκλοφόρητα, bootleg, συναυλίες, αυτά τα animation που παίζουν σε μια οθόνη από πίσω τους στα live και κανένας δεν ξέρει τι είναι, artwork απ’ το site, βιντεάκια με σόλο του ντράμερ και σπάνιες ηχογραφήσεις από κλανιές του Maynard James Keenan. Μισεί το nu metal και τις Deathίλες γιατί δεν έχουν ψυχή (ή σόλο). Τέλος, δεν παραλείπει ποτέ να διαφημίσει την πόρωσή του, παίζοντας το δίσκο σε repeat στο LANάδικο που εργάζεται, σπάζοντας τα αρχίδια όλων μας.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Tool, Opeth.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Korn, Mayhem.

Να τον κρατήσω; Ναι μωρέ... Δεν πειράζει το παιδί που όσο ζει μαθαίνει. Είναι άκακος.


Ο ψωνισμένος Progressiveς

Είναι ο Σεραφείμ Φεϋντανίδης του μέταλ. Αυτός που έχει μια υποτιμητική άποψη για όλους και για όλα (καλή ώρα…). Ακούει προγκρέσιβ, ατμοσφαιρικό μέταλ, γενικά οτιδήποτε με πλήκτρα και εικοσάλεπτα σόλο και είναι πάρα, ΜΑ ΠΑΡΑ πολύ περήφανος γι’ αυτό. Έχει μονίμως ένα υφάκι ανωτερότητας λες και ακούει κλασική μουσική και επειδή έχει κιθάρα Stratocaster και ξέρει να παίζει λίγο καλύτερα απ’ το μέσο μεταλά, νομίζει ότι είναι ο Βάγκνερ! Συνήθως είναι ΕΑΑΚίτης, 18 με 22, ξυλάγγουρο, με σπαστό καρέ μαλλί, ξυρισμένος κόντρα, φοράει στρογγυλά γυαλάκια και καφέ καστόρινο ή σάπιο μπουφάν απ’ τα καρφούρ. Έχει και μια τσάντα ταχυδρόμου με γραμμένα ποιήματα πάνω και την κουβαλάει μαζί του πάντα, ακόμα κι αν βουτήξει για υποβρύχιο ψάρεμα. Δεν φέρει πουθενά τα διακριτικά των αγαπημένων του συγκροτημάτων, καθώς αυτά είναι για κάφρους που δεν ξέρουν και που ακούνε θόρυβο και που δεν ξέρουν και που έχουν κολλήσει 10 χρόνια στα ίδια και που δεν ξέρουν. Θα σου πει ότι έχει γνωρίσει τους Anathema από κοντά, ότι τα βυνίλια ακούγονται καλύτερα απ’ τα CD και ότι πλέον πειραματίζεται με τζαζ, φιούζιον και ελεκτροτάνγκο. Απλά ανυπόφορος.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Dream Theater, Pink Floyd.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Mayhem, Aura Noir.

Να τον κρατήσω; Ούτε για αστείο. Είναι ζήτημα χρόνου μέχρι να το γυρίσει σε Θανάση και Αλκίνοο μπας και του κάτσει καμιά ΚΝίτισα!


Ο γραφικός ποζεράς

Πραγματικά εξαιρετικό δείγμα, ο ποζεράς αποτελεί ζωντανό χρονοντούλαπο της ιστορίας, βγαλμένος κατευθείαν απ’ την εποχή Hair Metal των 80s. Μακρύ μαλλί, ίσιο, καμιά φορά ξασμένο ή και χαίτη, τζιν σωλήνας, ζώνη από σφαίρες πολυβόλου, άσπρα μποτοσπορτέξ, μπλούζα-σημαία αμερικάνικου Νότου (αμάνικη ΚΑΙ ξώκοιλη) και από πάνω τζιν μπουφάν με τρεις στρώσεις ραφτά. Από μουσικής πλευράς, ο κανόνας είναι ένας: αν ο τραγουδιστής δεν έχει φορέσει ποτέ σκισμένο καλσόν, αν ο ντράμερ δεν πλακώνει στο ξύλο την πορνοστάρ γκόμενά του ή αν ο κιθαρίστας δε σνιφάρει κόκα απ’ τον κώλο μιας στριπτιτζούς πριν απ’ το live, τότε απλά δεν τους ακούμε! Ο ποζεράς συχνάζει σε μαγαζιά… ΣΤΟ μαγαζί που παίζει αποκλειστικά Hair Metal και καμιάαααααα φορά κάνει την χάρη στην παρέα να σκάσει στο κανονικό ροκάδικο. Θανάσιμος εχθρός του; Η grunge και το ποπ-ροκ του MTV. Από το ‘90 που εμφανίστηκαν, ο ποζεράς δεν έχει προφέρει ακόμα τη φράση «καινούργιος δίσκος».

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: WASP, Def Leppard.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Nirvana, Offspring.

Να τον κρατήσω; Οπωσδήποτε. Εκτός του ότι είναι ο μόνος που ακούει παλιό μέταλ με αξιοπρέπεια και έχει και τα αρχίδια να κυκλοφορεί έτσι έξω (respect), είναι και εύκολος στη συντήρηση: τρέφεται μόνο με μπύρες Χάινεκεν και Big Burger απ’ τα Everest.


Ο νιουμεταλάς που δε σέβεται τίποτα

Πλέον εξαιρετικά σπάνια, η κατηγορία αυτή μεσουρανούσε στις αρχές του 2000 με την έκρηξη του χάρντκορ και του ραπ μέταλ. Όλοι μας τους θυμόμαστε απ’ αυτή την περίοδο, να στήνουν αντίσκηνα μέσα στο Mobetter, να κοπανιούνται με σπασίματα της μέσης και τα χέρια μαζεμένα σε στάση «νεροτσουλήθρα» και να γκρινιάζουν γιατί οι Korn δεν έρχονται ποτέ για live στην Ελλάδα. Εμφανισιακά είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν. Φαρδιά στρατιωτική βερμούδα με 80 τσέπες, χοντρά σκεϊτοπάπουτσα DC ή Adidas (καμιά φορά με ψηλή ποδοσφαιρική κάλτσα), κίτρινη μπλούζα με πράσινη στάμπα Soulfly κι από πάνω κόκκινη ζακέτα Adidas με ρίγα στα μανίκια. Μαλλί μακρύ ράστα ή κοντό ανακατεμένο, ενίοτε με εγχείρηση προσθετικής σκούφου, επίσης φοράει πετσετένια περικάρπια, 24 αλυσίδες, 11 λουριά και ζώνη χαλαρωμένη πίσω μέχρι το γόνατο. Ο νιουμεταλάς είναι εξαιρετικά ψωνισμένος με τη μουσική του, όπως και ο προγκρεσιβάς, αλλά με μια διαφορά: αντί να εκθειάζει αυτά που ακούει εκείνος, αρκείται στο να βρίζει και να χλευάζει αυτά που ακούν οι άλλοι. Δεν έχει σεβασμό για τίποτα και για κανέναν! Δεν πα να ‘ναι και Metallica; Όταν τελειώσει με το θάψιμο, θα νομίζεις ότι μιλούσε για το ατάλαντο συγκρότημα της διπλανής πολυκατοικίας. Όποια μπάντα δεν προλάβει να θάψει με λέξεις, θα τη θάψει με ερμηνευτικό χορό: μόλις ο DJ βάλει κλασικό μέταλ θα αρχίσει να χορεύει ειρωνικά τσιφτετέλι και να γελάει με την παρέα του. Οδηγεί Seat Ibiza με αυτοκολλητάκι Hatebreed στον προφυλακτήρα. Τα τελευταία χρόνια δηλώνει ότι ακούει post hardcore ή stoner και απεχθάνεται τους emo, κυρίως γιατί ζηλεύει που επινόησαν πιο ευρηματικούς τρόπους να φοράνε ζώνες με καρφιά και να κάνουν piercing στη μάπα.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Deftones, Ill Nino, γενικά μπάντες με ανορθόγραφο όνομα.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Iced Earth, Limp Bizkit (ψέμα, αλλά το λέει για να μην τον διώξουν απ’ την κλίκα του Mobetter).

Να τον κρατήσω; Ναι. Το ξέρω ότι πέντε χρόνια είχε ένα τουπέ που σε προκαλούσε να τον σφάξεις σαν αρνί. Αλλά τώρα που ο φουκαράς είδε το αγαπημένο του nu metal να πεθαίνει πιο γρήγορα κι από ψεκασμένη κατσαρίδα, πιστεύω πως έμαθε.


Η χοντρο-ντάντω

Ο όρος προκύπτει από τις λέξεις «χοντρή» (duh!) και «Dada», το γνωστό γκοθάδικο (ας πούμε) του Ψυρρή. Η χοντροντάντω είναι το κλασικό μπάζο, που δεν την έκανε παρέα η cool κλίκα του σχολείου, οπότε αναγκαστικά κατέληξε στο μέταλ, επειδή εντάξει, κάτι έπρεπε να γίνει κι αυτή η καημένη. Τώρα όμως βρίσκεται μέσα στη μέταλ κοινότητα, δηλαδή στο λάκκο με τα αρχίδια, όπου τα άφθονα μπακούρια και ο χαμηλός ανταγωνισμός, σε συνδυασμό με τα κόμπλεξ και την καταπίεση που κουβαλάει απ’ το λύκειο θα την οδηγήσουν σε επίπεδα σνομπαρίας για ρεκόρ! Φταίμε κι εμείς βέβαια. Θυμάστε εκείνα τα είκοσι λεπτά που νομίζαμε ότι η Amy Lee είναι ωραία; Μη δούμε μαύρο ίσιο μαλλί και βαμμένο μάτι! Ψαρώνουμε με τη μία. Η χοντροντάντω στο ντύσιμο είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κάποιος: μαύρο ή μωβ σαλβάρι και ολόμαυρο ολσταράκι, με μαύρο τιραντάκι Within Temptation από Top Man μπας και φανεί λίγο βυζί, αλλιώς αρβύλα και μαύρο φουστάνι μάγισσας, που με τα κιλά της την κάνει να μοιάζει με τον παπά της ενορίας. Τα αξεσουάρ συνήθως περιλαμβάνουν γάντια χωρίς δάχτυλα, ζώνη με μεταλλικά πυραμιδάκια, μπόλικο eyeliner και σταυρουδάκι που σε κάνει να κεντράρεις στη βυζοχαράδρα. Φυσικά, τα φαινόμενα απατούν. Ως γνωστόν, οι μεταλούδες είναι μάστορες της μεταμφίεσης και της επεξεργασίας φωτογραφιών. Δεν είναι λίγοι οι ανυποψίαστοι φουκαράδες που ξεγελάστηκαν από αναρτημένες φωτό στο myspace και τελικά μετατράπηκαν σε αλάτι μόλις είδαν τις γκόμενες από κοντά. Μουσικά η χοντροντάντω δεν παρουσιάζει κάποια σαφή προτίμηση. Συνήθως ακολουθεί την καρδιά και το ένστικτό της. Και λέγοντας αυτό, εννοώ φυσικά πως ακούει ΟΤΙ ΑΚΟΥΕΙ ΚΙ Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ! Μόνο ένα συγκρότημα είναι το ιερό τέρας και δεν αλλάζει ποτέ: οι Nightwish. Αν έχεις σκοπό να την πέσεις σε μεταλού, εξοπλίσου με ένα καρότσι και ένα παντελόνι MC Hammer για το πρήξιμο αρχιδιών που ακολουθεί: «Πόσο καλή μουσική έχουν!»… «Πόσο φοβερή φωνή έχει η Tarja!»… «Πόσο ξεμπάζεψε απ’ το Nemo και μετά!»… «Πόσο θα ‘θελα να την είχα friend στο θλιβερό μου account στο myspace που είναι μια τραγική σύνοψη της μοναξιάς μου!».

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Nightwish, Apocalyptica.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Ότι θάψει ο γκόμενος αυτή την εβδομάδα.

Να την κρατήσω; Όχι. Το ξέρω ότι οι καιροί είναι δύσκολοι φίλε μεταλά. Αλλά υπάρχουν αλλού πορτοκαλιές που μάλιστα κάνουν και πορτοκάλια, όχι κολοκύθες! Και αν η μεταλού σου νομίζει ότι μετράει, πήγαινε τη μια βόλτα απ’ το ΤΕΙ Αθηνών. Θα δείτε και οι δύο.


Ο γκοθομορφονιός

Η πιο lifestyle κατηγορία μεταλά, ο γκοθομορφονιός (ή γκοθολεβέντης) απαντάται συνήθως σε μεσαιωνικού τύπου μπαράκια και industrial μαγαζιά π.χ. Underworld, να κάθεται αμίλητος και cool. Από μικρός άκουγε μέταλ, αλλά ποτέ με το εξτρίμ πάθος που έχουν οι υπόλοιπες κατηγορίες. Κι αυτό επειδή ήταν πάντα λίγο «μοντελάκι», με την εξωτερική εμφάνιση να καθορίζει τη μουσική που ακούει, αντί για το ανάποδο. Έτσι, αρκείται στην απλότητα και την ασφάλεια του ελαφρολαϊκού γκοθο-μέταλ των 90s. Ας μην κοροϊδευόμαστε βέβαια: ο τύπος είναι ωραίο παλικάρι και δεν είναι τυχαίο. Συνήθως είναι ψηλέας, με μακρύ ίσιο μαλλί Παντέν Προβιταμίνη Β5 και μουσάκι goatee. Φοράει μακριά γκοθο-καμπαρντίνα Μάτριξ, μπότες τύπου Marilyn Manson από Top Man ή Monsterville, σκουλαρίκι σταυρό και στο λαιμό έχει το κλασικό κρεμαστό «σπαθί με φίδι τυλιγμένο γύρω-γύρω». Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραπάνω αμφίεση μένει απαράλλακτη χειμώνα-καλοκαίρι, διότι πώς να το κάνουμε, ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Ως αποτέλεσμα, ο γκοθομορφονιός αποτελεί αντικείμενο λατρείας για τη χοντρο-ντάντω και αντικείμενο μίσους και υποβόσκοντος φθόνου για τους υπόλοιπους μεταλάδες. Δεν τον μισούν όμως επειδή τους κλέβει όλες τις όμορφες μεταλούδες (και τις 2), αλλά επειδή το κάνει χωρίς να ξέρει πολλά από μουσική, όπως αυτοί. Επειδή στο μεταλάδικο την πέφτει συνέχεια σε γκόμενες, είναι ο μόνος που δε θα πρήξει τα αρχίδια του DJ με παραγγελιές

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Moonspell, Paradise Lost.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Clash, Ska-P γιατί είναι χαβαλεδίαρικα και του χαλάνε το στυλ.

Να τον κρατήσω; Όχι βέβαια! Ο πούστης μας κλέβει τις γκόμενες! Δε με νοιάζει αν του αξίζουν! Να πα να γαμηθεί!


Ο creepy μπλακμεταλάς

Εκεί που οι περισσότεροι από μας ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ death metal και black metal, ο creepy μπλακμεταλάς έχει πέσει με τα μούτρα στο Έρεβος και στην ανίερη βοθρίλα της υπο-υπο-υπόγειας καφρο-σκηνής. Κανείς δεν γνωρίζει τι μουσική ακριβώς εκπροσωπεί αυτή την κατηγορία. Ακόμα κι ο ίδιος σπάνια ξέρει να απαντήσει με ακρίβεια. Συνήθως η απάντησή του στην κατά τ’ άλλα απλή ερώτηση «τι ακούς;» μοιάζει με περιγραφή γκουρμέ πιάτου: «Αβάν-γραντ πειραματικό μπλακ-στόουνερ με στοιχεία σατάνικ γκλαμ-ντεθ και λίγο αν-χόλι νεκρο-βόθρικ αποτροπέισιον 666… α-λα κρεμ!». Το μόνο βέβαια από τα παραπάνω που φτάνει στα δικά σου αυτιά είναι πρίμα θόρυβος, ουρλιαχτά στα λατινικά και ανελέητες δικασιές από μπάντες που στο όνομά τους έχουν αντικαταστήσει όλα τα «c» με «k». Θα τον αναγνωρίσεις εύκολα από το απεριποίητο μακρύ μαλλί, το μούσι «τραγί» μήκους 1 μέτρου, το μόνιμο απλανές βλέμμα τύπου school shooter και την σάπια μπλούζα Dark Throne σε δυσανάγνωστη γραμματοσειρά «Kλαδιά Δέντρου». Το λουκ συμπληρώνεται από 1 piercing σε ευφάνταστο μέρος (όχι πολλά, μη μας πούνε και emo) και τουλάχιστον τρεις ζώνες με καρφιά, αλλά όχι τα κλασικά μικρά, αυτά τα καμπυλωτά των 5 εκατοστών που σκοτώνουν άνθρωπο! Εναλλακτικό λουκ περιλαμβάνει κοντό μαλλί (το τραγόμουσο παραμένει στο 1 μέτρο) και μαύρο κοντομάνικο πουκάμισο με αριθμό στο στήθος α-λα Slipknot.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Plasma Pool, Naer Matarron.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: In Flames, Dimmu Borgir (τους θεωρεί μπιτάκια).

Να τον κρατήσω; Ναι. Μην κάνεις σαν παρανοϊκός γονιός. Το παιδί απλά ακούει τη μουσικούλα του και δεν πειράζει κανέναν… Εκτός απ’ τα μικρά ζωάκια που ενίοτε σκοτώνει… Α! Και τους 2 παλιούς συμμαθητές του που έχει δεμένους στο υπόγειο… Και την πρώην γκόμενα που θυσίασε στον Οντίν πέρυσι το Πάσχα… Α, ναι, και τα 38 άτομα που θέρισε με ένα Μ4 στην προηγούμενη συνέλευση γονέων και κηδεμόνων. Χμμμ… τώρα που το σκέφτομαι…


Ο Frodo

Τα μέλη αυτής της κατηγορίας είναι αληθινή τραγωδία. Το επίπεδο σπασικλίασης που φτάνουν είναι πραγματικά ντροπή για τους μεταλάδες, το ανθρώπινο είδος και τη Δημιουργία γενικότερα. Η καταπιεσμένη (και συχνότερα ανύπαρκτη) σεξουαλική ζωή του Frodo, τον οδήγησε από νεαρή ηλικία στο World of Warcraft και τις ταινίες και τα βιβλία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Φυσικά, δεν άργησε να ταυτιστεί με μια ιστορία όπου ο μεγαλύτερος φλώρος όλων των εποχών καταφέρνει να νικήσει τον πιο «γαμάω» και αρχιδάτο Άρχοντα του Κακού. Οπότε, επηρεασμένος από 2 CD που του δάνεισε ένα βράδυ ο D.M., κατέληξε στο στοιχειώδες έπικ μέταλ, νομίζοντας ότι έτσι θα φαίνεται λιγότερο nerd. Πολλοί τείνουν να ταυτίσουν τους Frodo με τους παπάουερ (βλ. παραπάνω), αλλά η εντύπωση αυτή είναι εσφαλμένη. Ο Frodo δε δηλώνει ποτέ ανοιχτά τα μουσικά του γούστα, εκτός ίσως από ένα λογότυπο Blind Guardian που έχει ζωγραφίσει με μαύρο και χρυσό ανεξίτηλο στην τσάντα του. Είναι συνήθως μαθητής γυμνασίου-λυκείου (αν και μπορεί να φτάσει και σε μεγαλύτερες ηλικίες), υπερβολικά χοντρός ή υπερβολικά λεπτός και φοράει γυαλιά. Ντύνεται με απλά μπλε τζιν, μπλουζάκια Reebok, No Fear, Quicksilver ή καρό πουκάμισα και αυτά τα μπλε φουσκωτά μπουφάν με τους καφέ καστόρινους ώμους που έχουν πίσω στάμπα μια πάπια. Φυσικά όλα είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα διότι δεν τα αγόρασε ο ίδιος, αλλά η μάνα του. Στο σχολείο κάνει συνέχεια ηλίθιες ερωτήσεις και διαβάζει σαν πούστης, αλλά τελικά παίρνει πάντα 14. Λέει ότι είναι Παναθηναϊκός χωρίς να ξέρει να αναγνωρίζει ούτε 3 παίχτες στη φάτσα. Παρα-WOW-ικές δραστηριότητες του Frodo περιλαμβάνουν μοντελισμό, Vampire, συλλογή περιοδικών για στρατιωτικό εξοπλισμό, στήσιμο LAN party, 2ήμερο μαραθώνιο Star Wars, άρτια γνώση για δεινόσαυρους και κατέβασμα 100.000 anime που δε θα δει ποτέ. Σίγουρα θα έχεις προσέξει ένα μαγαζί στην Πανεπιστημίου που πουλάει το σπαθί του Άραγκορν και τη μαγκούρα του Γκάνταλφ και κάτι πλαστικά φωτόσπαθα με λάμπες νέον και θα έχεις αναρωτηθεί: «Ποιος μαλάκας θα έδινε 150 ευρώ για κάτι τέτοιο;». Να ποιος!

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Stratovarius, Cirith Ungol.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Όποια άλλη μπάντα του πεις, θα σου πει ότι τη μισεί, κυρίως για ξεκάρφωμα επειδή δε θα την ξέρει.

Να τον κρατήσω; Το λέω με βαριά καρδιά διότι είχα πολλά κοινά με αυτήν την κατηγορία, αλλά ΟΧΙ! Θάνατος στον σκατόφλωρο! Και πριν με πείτε άκαρδο και bully, σκεφτείτε καλά ποιόν θα έχετε προϊστάμενο αύριο-μεθαύριο στη δουλειά σας, που θα την έχει δει βασιλιάς του τμήματος web-programming και θα βγάζει όλα τα κόμπλεξ του πάνω σας.


Ο πρωτοδισκάκιας

Όπως έχουμε ήδη διαπιστώσει, ο κάθε μεταλάς έχει μια μικρή ή μεγάλη περηφάνια για τη γνώση και την εξειδίκευσή του στο είδος. Επίσης, πάντα έχει 4-5 συγκροτήματα που θάβει για να αποκτήσει ο ίδιος μια μουσική ταυτότητα. Καμία απ’ τις παραπάνω κατηγορίες όμως δεν πλησιάζει το επίπεδο ξιπασιάς του πρωτοδισκάκια (γνωστός και ως μεταλοπατέρας). Ξερόλας, φαφλατάς και τζουτζές, έχει άποψη για όλες τις μπάντες στον πλανήτη Γη και θα τη μοιραστεί μαζί σου με κάθε σπαστική λεπτομέρεια, είτε το ζητήσεις είτε όχι. Και φυσικά η άποψη αυτή είναι πάντα μα πάντα αρνητική! Αυτό είναι το παράδοξο: ο τρικαράγκιοζας έχει να πει έναν καλό λόγο για μέταλ δίσκο απ’ τα 16 του, αλλά δηλώνει φανατικός οπαδος του μέταλ!!! Όταν δεήσει να συμπαθήσει μια μπάντα, θα βρει κάτι άγνωστους παπάρες που παίζουν japanese industrial sludgecore ή κάτι τέτοιο και θα στους πλασάρει ως τα super ακατέργαστα διαμάντια που αυτός και μόνο ανακάλυψε. Με το που ακούσεις βέβαια το εν λόγω συγκρότημα καταλαβαίνεις γιατί ήταν άγνωστοι τόσο καιρό: ΠΑΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ! Αλλά αν του το πεις, ο πρωτοδισκάκιας θα σου πετάξει τα κλασικά του: «εσυ είσαι μικρός / δεν ξέρεις, γι' αυτό μιλάς / δεν πιάνεις τον ήχο τους». Φυσικά, με το που μάθουν τη μπάντα άλλα 20 άτομα, θα πει ότι ξεπουλήθηκαν, οπότε θα σταματήσει να τους ακούει. Το όνομα «πρωτοδισκάκιας» προκύπτει από την trademark ατάκα που χρησιμοποιεί για όλες τις μπάντες: «Μετά απ’ τον πρώτο δίσκο χαλάσανε φίλε!». Διαβάζει φανατικά Metal Hammer, έχει γνωρίσει από κοντά όλους τους συντάκτες ή ακόμα χειρότερα, είναι ο ίδιος συντάκτης. Επίσης ακούει Ατλαντίς FM όλο το 24ωρο και αναφέρεται στους παραγωγούς ως «τα παιδιά» επειδή νομίζει ότι είναι φίλοι του γιατί παίρνει τηλέφωνο στο σταθμό 10 φορές τη μέρα.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Morbid Angel (πρώτος δίσκος), Vision of Disorder (πρώτος δίσκος).

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Όλα.

Να τον κρατήσω; Όχι βέβαια. Ξερόλες τέτοιου επιπέδου είναι για οστρακισμό. Εμπιστεύομαι το γούστο του στη μουσική όσο εμπιστεύομαι έναν κανίβαλο να μου κανει πίπα.