Η οικολογία της Χώρας των Θαυμάτων

Προχθές το βράδυ είχα πάει με την καλοκαιρο-παρέα για άραγμα στην τοπική παραλία. Ανάψαμε τη φωτίτσα μας, κάναμε το νυχτερινό μπανάκι μας και πήραμε τον κλασικό μαλάκα με την κιθάρα που ήθελε να τραγουδήσει το "Φιλαράκι" και τον δέσαμε σ' ένα αρμυρίκι σαν τον Κακοφωνίξ στο Γαλατικό τσιμπούσι. Καλά τα προγνωστικά μέχρι εδώ. Αλλά δυστυχώς, τα όμορφα τελείωσαν πριν καν αρχίσουν. Εκεί που τα γκομενάκια είχαν αρχίσει να "κρυώνουν" και κόλλαγαν πάνω μας σαν πεταλίδες στο βράχο, συνέβη το μοιραίο: Δυο χαρτζιλικωμένοι αναρχο-αυτόνομοι φιλόσοφοι της σαμπάνιας που είχαν έρθει κολαούζο στην παρέα (έπρεπε να βάλουμε περίπολο, εγώ το 'λεγα απ' την αρχή) έκατσαν μαζί μας, έστριψαν ένα γάρο ΝΑ και άρχισαν το μπιριμπίρι.


Το κύριο θέμα του μπιριμπίρεος ήταν η σύγχρονη αστικοποίηση/βιομηχανοποίηση της ανθρώπινης ζωής και γιατί όλα αυτά είναι φτου κακά. Δυστυχώς είχα στείλει τον στενογράφο μου διακοπές και δεν πρόλαβα να κρατήσω σημειώσεις, αλλά επειδή το ζουμί της κουβέντας το έχω ξανασυναντήσει καρμπόν αρκετές φορές, μπορώ να σας το μεταφέρω κάτωθι, πάντα με την γνωστή μου... όχι όχι... με τη ΘΡΥΛΙΚΗ μου αντικειμενικότητα:


- [...] φίλε μου, η βιομηχανική επανάσταση μας μετέτρεψε σε καρκίνωμα της Γης και του ίδιου μας του εαυτού! Φέρε τζούρα.
- Ναι! Και τα Μεγάλα Συμφέροντα ώθησαν τον κοσμάκη να πάει στις πόλεις και να κλειστεί σε κελιά που τα λένε "διαμερίσματα". Αυτό είναι ελευθερία τώρα; Κάνε πάσα.
- Σωστός! Και αντί να τρώμε φρέσκια ντοματούλα, τρώμε απόβλητα και παθαίνουμε καρκίνο. Να γυρίζει ρε, να γυρίζει.
- Έτσι είναι! Η βιομηχανοποίηση του φαγητού, μας καταστρέφει με τα χημικά. Πρέπει να αποκεντρωθεί ο πληθυσμός, να ξαναγίνει τοπική η παραγωγή και να έχει ο καθένας το χωραφάκι του. Δώσε φου.
- Ακριβώς! Πριν έρθει ο Ευρωπαίος ιμπεριαλιστής και τα γαμήσει όλα, οι πρόγονοί μας ζούσαν ειρηνικά, σε αρμονία με τη φύση. Εκεί πρέπει να επιστρέψουμε! Φέρε κι από 'δω.
- Ε, ναι. Αλλά δυστυχώς, το σχέδιό μας δε μπορεί να εφαρμοστεί όσο οι μάζες είναι τυφλωμένες από την προπαγάνδα του Συστήματος. Κοίτα γύρω σου φίλε: είμαστε οι μόνοι που σκάσανε σε παραλία στις 12 τα μεσάνυχτα με παντελόνι και Martens. Αυτό πιστεύω τα λέει όλα!


Okaaaaay... έχουμε πολλή δουλειά σήμερα. Μισό λεπτάκι μόνο να πλύνω δόντια γιατί ξέρασα μες στο στόμα μου...


Και πάμε! Ας ξεκινήσουμε με τα εύκολα: το concept του πράου, ευγενούς και ειρηνικού πρωτόγονου. Σύμφωνα με αυτήν την εικόνα, πριν έρθει ο κακός λευκός Ευρωπαίος πατριαρχικός δολοφόνος, ο πλανήτης μας ήταν μια οικολογική Εδέμ. Λεπτοί, υγιείς και γραμμωμένοι άντρες κυνηγούσαν στη σαβάνα. Με κινήσεις αγριόγατας, έπιαναν το θήραμα και επέστρεφαν θριαμβευτικά στον οικισμό, όπου τους περίμεναν σοφοί γέροντες και γυμνόστηθες γυναίκες με ένα μωρό στο δεξί χέρι και ένα καλάθι μούρα στο αριστερό. Η ομάδα ζούσε μια γλυκιά, ειρηνική ρουτίνα, γλείφοντας απαλά το βυζάκι της Μαμάς Γης, καταναλώνοντας μόνο τα απαραίτητα και επιστρέφοντας τα βιολογικά της απορρίμματα πίσω στη φύση. Οι πόλεμοι μεταξύ φυλών ήταν σπάνιοι και περιορίζονταν σε σύντομες τελετουργικές συγκρούσεις.


Δυστυχώς, αυτή η ρομαντική εικόνα της παλαιολιθικής εποχής είναι παραμύθι της Χαλιμάς και κατασκευάστηκε από χίπηδες ανθρωπολόγους του καναπέ για να κατευνάσουν τις λευκές, αποικιοκρατικές τους τύψεις. Ανασκαφές και παρατηρήσεις σύγχρονων πρωτόγονων δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Όχι μόνο οι πόλεμοι μεταξύ φυλών ήταν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση, αλλά οι βιαιοπραγίες, οι γενοκτονίες και οι σφαγές αμάχων ήταν πολύ πιο άγριες απ' ότι σήμερα. Καλά διαβάσατε: Αν εκφράσεις τα θύματα ως ποσοστά επί του συνολικού πληθυσμού και πάρεις υπόψη και την τότε πολεμική τεχνολογία, οι ωραίοι σου πρωτόγονοι ξεκώλιαζαν τους εχθρούς τους χειρότερα κι απ' τη Ναζιστική Γερμανία!

Ομαδικός τάφος στο Tell Brak, Συρία (~3800 π.Χ.) με εκατοντάδες αποκεφαλισμένα πτώματα. 

Ομαδικός τάφος στο Talheim, Γερμανία (~5000 π.Χ.). Τα 34 θύματα βρέθηκαν δεμένα χειροπόδαρα και με το ίδιο χτύπημα στην αριστερή πλευρά του κρανίου, πράγμα που υποδεικνύει μαζική εκτέλεση.

Και όσον αφορά την αρμονική συμβίωση με τη Μαμά Γη, πάλι μύθος. Όλα τα αρχαιολογικά ευρήματα δείχνουν ότι ο εποικισμός μιας περιοχής από ανθρωποειδή συνοδευόταν σχεδόν πάντα από βιασμό του ντόπιου οικοσυστήματος. Και μάλιστα η κλίμακα του εν λόγω βιασμού είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πυκνότητα του πληθυσμού και την τεχνολογική πρόοδο των εκάστοτε εποίκων και όχι με κάποια απουσία ηθικής ή έλλειψη οικολογικού πνεύματος. Κοινώς, ο λόγος που δεν γάμησαν τη Γη οι πρωτόγονοι όσο τη γαμάμε εμείς είναι ένας: ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ!


Βασικά αρχίδια. Μια χαρά μπορούσαν: όταν έφτασαν οι πρώτοι λευκοί στη Νέα Ζηλανδία, τα μόνα θηλαστικά που βρήκαν στο νησί ήταν οι Μαορί και οι νυχτερίδες! Στα χρόνια που ακολούθησαν, ανακάλυψαν εκατόμβες εξαφανισμένων ειδών. Εκατοντάδες χιλιάδες σκελετοί βρέθηκαν σπαρμένοι σε όλη τη χώρα, παρέα με χρησιμοποιημένα σκεύη και φθαρμένα εργαλεία και όπλα (γνωστά και ως σκουπίδια). Τα θύματα ήταν κυρίως τεράστια πουλιά που δεν πετούσαν. Απ' ότι φαίνεται δεν είχαν ποτέ φυσικούς εχθρούς, οπότε οι Μαορί μπορούσαν να τα πλησιάσουν και να τα κατασφάξουν χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση. Σας θυμίζει μια άλλη, πιο γνωστή και πιο "λευκή" ιστορία οικολογικής φρίκης;

Και αφού το πάω ντουγρού για άρθρο-σεντόνι, ρούφα λίγη ακόμα αλήθεια: πριν την άφιξη των Ινδιάνων, οι βορειοαμερικάνικες πεδιάδες ήταν γεμάτες μαστόδοντα, άλογα, καμήλες, γιγάντιους βραδύποδες, μαχαιρόδοντα αιλουροειδή και διάφορους άλλους πρωταγωνιστές του ICE AGE, που οδηγήθηκαν σε εξαφάνιση. Οι Ανασάζι το πήγαν κι ένα βήμα παραπέρα, στην οικολογική αυτοκτονία: Έχτισαν τεράστιους πολυώροφους οικισμούς αποψιλώνοντας όλα τα γύρω δάση.
.

PUEBLO BONITO, NEW MEXICO. ΠΡΙΝ...

ΚΑΙ ΤΩΡΑ.

Η οικολογική τους αρμονία με τη φύση ήταν τόσο αρμονικά αρμονική, που μόλις 200 χρόνια μετά, είχαν μετατρέψει το γύρω τοπίο σε έρημο και αδυνατούσαν να συντηρήσουν τον πληθυσμό, οπότε εγκατέλειψαν τα πάντα. Και απ' ότι δείχνουν οι έρευνες, το ίδιο συνέβη και στα Νησιά του Πάσχα. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο άνθρωπος δεν ζούσε ποτέ αρμονικά με κανέναν και τίποτα. ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ! Πάντα διαμορφώναμε και θα συνεχίσουμε να διαμορφώνουμε εμείς το περιβάλλον μας, αντί για το ανάποδο. Αυτό μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα. Επομένως δεν υπάρχει κάποια "ιδανική κατάσταση" στην οποία πρέπει να επιστρέψουμε. Ένα το κρατούμενο.

Το δεύτερο ζήτημα είναι η απόδρασή μας από τα μεγάλα αστικά κέντρα που, σύμφωνα με τα διάφορα τζιβο-χιπόνια, αποτελούν "σύγχρονη φυλακή" και το ουτοπικό όραμα να αποκεντρώσουμε την γεωργία και την κτηνοτροφία και να επιστρέψουμε στην ύπαιθρο και να βρούμε όλοι την υγειά μας. Δηλαδή, το γνωστό σενάριο "ο καθένας με το χωραφάκι του", στο οποίο και απαντώ:

ΒΑΛ' ΤΟ ΧΩΡΑΦΑΚΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΣΟΥ, ΚΩΛΟ-ΧΙΠΗ!

Ξέρεις γιατί ο κόσμος έφυγε απ' τα χωραφάκια του και πήγε στις πόλεις; Γιατί στα χωραφάκια του ΠΕΘΑΙΝΕ! Κανείς δεν τον προπαγάνδισε, κανείς δεν τον ξεγέλασε, κανείς δεν τον φυλάκισε. Πάρτο χαμπάρι: η πλειοψηφία μίλησε και είπε ότι η αστική ζωή είναι καλύτερη. Ξέρεις τι δουλειά έχει το χωραφάκι που ονειρεύεσαι; Όταν πρέπει να βαράς τα 12ωρα και τα 14ωρα σκότωμα την ημέρα που απαιτεί η αγροτική ζωή, ποια είναι η φυλακή; Όταν χρειάζεσαι ινσουλίνη στις 3 η ώρα τη νύχτα και πρέπει να περπατήσεις 20 και 30 χιλιόμετρα για να μην πεθάνεις, ποια είναι η φυλακή; Αν εσύ είσαι ηλίθιος και θέλεις να επιστρέψεις στην εποχή πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση, που το 90% του ανθρώπινου πληθυσμού ήταν αγρότες, με γεια σου. Αλλά μην πας να μας το πλασάρεις σαν καλή ιδέα, μαλάκα! 


Η αγροτική επανάσταση και αργότερα το ξαδερφάκι της η βιομηχανική δεν έγιναν στην τύχη, ούτε ήρθαν 5-10 ιμπεριαλιστές ή κάποιοι άλλοι -ιστές για να τις επιβάλλουν. Έγιναν για να αντιμετωπιστεί το αιώνιο πρόβλημα που μας τυραννάει και σήμερα: ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΣ! Γι' αυτό και διαδόθηκαν στον πλανήτη τόσο γρήγορα και τόσο καθολικά. Είχαμε φτάσει σε ένα τέλμα και το δίλημμά μας τότε ήταν το ίδιο με σήμερα: ή γινόμαστε εξυπνότεροι και παραγωγικότεροι ή σταματάμε να το χώνουμε στη μπροστινή τρύπα. Και επειδή τα άρθρα μου κατά της υπεργεννητικότητας δεν έχουν γίνει ακόμα τόσο δημοφιλή, εξακολουθούμε να επιλέγουμε το πρώτο.


Η επιστροφή στο τοπικό αγροτικό μοντέλο, όσο εκσυγχρονισμένη κι αν καταφέρεις να την κάνεις, παραμένει μια επιστροφή. Ένα βήμα πίσω. Και εκτός από παραίτηση και τεμπελιά, είναι και σίγουρη αυτοκτονία. Τα περίπλοκα συστήματα πολύ απλά δεν επιζούν αν πας να τα μεταβάλλεις με τον αφελή τρόπο που περιγράφουν οι μαλακο-χίπηδες. Όταν παλιώνει μια γέφυρα, η καινούργια κατασκευάζεται ακριβώς δίπλα στην παλιά. Γιατί; Διότι το οδικό δίκτυο και όλη η σχετική υποδομή της πόλης συγκλίνουν γύρω από τη συγκεκριμένη τοποθεσία. Αν πήγαινες τη νέα γέφυρα αλλού, θα έπρεπε να σχεδιάσεις και νέες οδικές αρτηρίες από το μηδέν. Αντίστοιχα, αν θέλεις να εισάγεις νέους θεσμούς, πρέπει να χτίσεις πάνω στους ήδη υπάρχοντες και η μετάβαση πρέπει να λειτουργεί αποδοτικά every step of the way. Η λύση στο οικολογικό μας πρόβλημα δεν είναι η εγκατάλειψη της αστικής ζωής, αλλά η ανάπτυξη τεχνολογικών λύσεων που περιστρέφονται γύρω απ' αυτήν. Και σε αντίθεση με τους Μαορί, τους Ανασάζι και τους Πασχαλινούς Νησιώτες (έτσι λέγονται, το είδα στο Wikipedia), εμείς έχουμε την επιστήμη και την παιδεία για να το προσπαθήσουμε, άσχετα αν θα το καταφέρουμε ή όχι. Spoiler alert: όχι.


Στην τελική, στον πούτσο μου για τα χημικά στην ντοματούλα! Η ζωή του ανθρώπου ΔΕΝ είναι μόνο καθαρά πνευμόνια, καλό φαΐ και υγιές, στερεό χέσιμο. Οι τζιβάτοι οικο-κοινωνιολόγοι ανά τις παραλίες, τα στέκια και τα σχήματα μας λένε "να ξυπνήσουν οι μάζες", και "να υπάρξει μια σωστή παιδεία". Μέσα. Αλλά πώς ακριβώς θα γίνει αυτό όταν 9 στους 10 λιώνουν τη ράχη τους στο χωραφάκι ψηλέ; Μπορεί στην κωλο-Αθήνα να έχω λιγότερο ζωτικό χώρο, να βλέπω λιγότερο ουρανό και να τρώω περισσότερο τριβενζολικό πολυμεθυλοκαρκίνο, αλλά μπορώ κουτσά στραβά να επιβιώνω με 8 ώρες απλή, μη-χειρωνακτική δουλειά και την υπόλοιπη μέρα να παίζω, να διασκεδάζω και κυρίως: να μορφώνομαι! Έτσι πήγαμε μπροστά! Χάρη στην αστικοποίηση της ανθρωπότητας, ο Kant, ο Hobbes, o d'Holbach, ο Paine και όλοι οι ΑΣΤΟΙ αρχιτέκτονες του σύγχρονου πνεύματος μας ξεκόλλησαν από τις βασιλο-θεοκρατίες και μας έβαλαν στο δρόμο προς την ελευθερία, ούτως ώστε να μπορέσεις κι εσύ μια μέρα να πετάς άφοβα τις μαλακίες σου στα beach party. Κι αντ' αυτού, προτιμάς να πέρναγαν το χρόνο τους μπολιάζοντας μελιτζάνες και ποτίζοντας κολοκύθια. Άντε και γαμήσου, κι εσύ και το χωράφι σου, καργιόλη αχάριστε!

Ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα. Προς τα πίσω.

Στις 8 Ιουλίου 2011 άνοιξα το CNN και έκατσα να δω μια θλιβερή στιγμή στην ιστορία της προόδου: την τελευταία εκτόξευση του διαστημικού λεωφορείου. Στις 11.35 τοπική ώρα, οι αστροναύτες του Atlantis έβαλαν μπρος τις πυραυλάρες του κι έκαναν κωλοδάχτυλο στο νόμο της βαρύτητας για μια τελευταία φορά, σηκώνοντας στον αέρα ένα θηρίο δύο χιλιάδων τόνων! 

ΚΟΙΤΑ 'ΔΩ ΜΙΑ ΚΑΒΛΑ! GO BABY GO ! ! !

Τώρα όμως, τον πούλο. Το μόνο μέρος όπου θα δείτε διαστημικό λεωφορείο στον αέρα είναι το ταβάνι του Smithsonian. Η Αμερική επισήμως δεν έχει τρόπο να ανεβάζει κόσμο σε τροχιά και πρέπει να εξαρτάται από άλλες χώρες για αυτή τη δουλειά.


Η εγκατάλειψη των επανδρωμένων αποστολών από τη μεγαλύτερη (υποτίθεται) δύναμη στην εξερεύνηση του διαστήματος, μπορεί πλέον να προστεθεί στη λίστα με τις απογοητεύσεις που μας κερνάει το Διαστημικό Πρόγραμμα εδώ και μια δεκαετία. Καλά ακούσατε: εγκατάλειψη! Το πρόγραμμα Constellation που προοριζόταν να αντικαταστήσει/αναβαθμίσει το διαστημικό λεωφορείο ακυρώθηκε για οικονομικούς λόγους. Διότι οι αποζημιώσεις στους μεγαλο-καρχαρίες της Wall Street και τα δυο-τρία παραπάνω F-22 το χρόνο δε μπορούσαν να περιμένουν. Να πα' να γαμηθούν τα όνειρα και οι εμπνεύσεις μιας ολόκληρης γενιάς! Απ' ότι φαίνεται, το να κάνεις σμπαράλια χώρες που έχουν για κύριο εξαγώγιμο προϊόν την ελονοσία ή να δίνεις μπόνους σε τραπεζικά στελέχη για να μπορέσουν επιτέλους να επιχρυσώσουν τον επιχρυσωτή τους είναι πιο σημαντικό για τα Αμερικανάκια. Εύγε. Πάμε τώρα όλοι μαζί να πασπαλίσουμε το τσιρλιό μας στον τάφο του Isaac Asimov και του Arthur C. Clarke. Μπινέδες!


Και μην ακούω μαλακίες για ελπίδες για διαστημικά προγράμματα από τον ιδιωτικό τομέα. Τα βήματα μπρος που γίνονται εκεί δεν δικαιολογούν τα βήματα πίσω από τη NASA. Ο ιδιωτικός τομέας καλά κάνει και κάνει το κομμάτι του, αλλά δεν μπορεί να γεμίσει τα κενά που αφήνει πίσω η NASA και οι αντίστοιχες Υπηρεσίες στον υπόλοιπο κόσμο. Οι ιδιώτες αλλάζουν γνώμη, αρρωσταίνουν, πεθαίνουν και οι εταιρίες πουλιούνται, αγοράζονται και καταρρέουν απ' τη μια μέρα στην άλλη. Αν θέλουμε να συνεχίσουμε την κληρονομιά του Gagarin και του Armstrong, δεν χρειάζονται απλά και μόνο πολλά λεφτά. Χρειάζονται δεσμεύσεις που διαρκούν δεκαετίες, κάτι που δε μπορεί να αναλάβει ούτε η Goldman Sachs, ούτε ο Αυστραλοπίθηκας ο Richard Branson.

Και για ποιο λόγο να το κάνουν στην τελική; Είτε μας αρέσει είτε όχι, με εξαίρεση 2-3 καινοτομίες που ίιιιιισως μια μέρα βρουν κάποιες καθημερινές εφαρμογές, η εξερεύνηση του διαστήματος έχει υλικό/οικονομικό κέρδος ΜΗΔΕΝ! Και στ' αρχίδια μας. Κάποια πράγματα τα κάνουμε επειδή ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, όσο κι αν είναι το κόστος! Αλλιώς, πάρτε όλοι τα τρίκυκλα με τις καρότσες και πάμε Ελβετία να πουλήσουμε τον Large Hadron Collider για παλιο-σίδερα. Ή παλιο-ημιαγωγούς, δεν ξέρω, όλο και κάποια μάντρα θα τους παίρνει.

Και τώρα τι; Με ρομποτικές αποστολές θα τη βγάλουμε; Δε λέω, γαμάνε κι αυτές με τον δικό τους τρόπο. Προτιμώ να εκτοξεύσουμε άλλα τόσα μηχανάκια που θα αλλάξουν για πολλοστή φορά την εικόνα που έχουμε για το Σύμπαν, παρά να ταΐσουμε τον μισό Τρίτο Κόσμο (ναι, αυτή είναι η θέση μου στο αιώνιο ψευτο-δίλημμα της πούτσας, χωνέφτε το). Είμαι ο πρώτος που θα υπερασπιστεί το Voyager, το Venera, το Cassini και τα αδερφάκια τους, αλλά δυστυχώς δεν αρκούν. Όσο αυτόνομο και έξυπνο κι αν είναι ένα ρομπότ, ποτέ δεν θα προκαλέσει το δέος και την έμπνευση των επανδρωμένων πτήσεων. Εδώ και δύο γενιές, τα παιδιά μας μεγάλωναν με μια πανίσχυρη εικόνα: 4-5 γενναίοι παλαβιάρηδες, ντυμένοι στα ασημί, τα άσπρα και τα πορτοκαλί, καβαλούσαν μια από τις πιο περίπλοκες και ισχυρές μηχανές που έφτιαξε ποτέ ο άνθρωπος. Με μια αντίστροφη μέτρηση, η Μηχανή έπαιρνε ένα εκατομμύριο κιλά απ' τους πολύτιμους φυσικούς πόρους της Γης, τα έκανε ατμό σε λίγα δευτερόλεπτα έτσι για το γαμώτο και ανέβαζε τους παλαβούς ήρωες πιο ψηλά από κάθε κοινό θνητό, φτύνοντας φωτιές που κάποτε νομίζαμε ότι μόνο οι δράκοι μπορούσαν να φτύσουν!


Τι πήγε στραβά ρε γαμώτο; Κάποτε το διάστημα ήταν το επόμενο φυσικό βήμα του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αρένα που θα φιλοξενούσε όλες τις νέες μας περιπέτειες! Δεν έχουν αξία για κανέναν πλέον όλα αυτά; Πού στο διάολο είναι όλα τα παιδιά με μπλουζάκι και καπελάκι NASA για να κλάψουν το όνειρο που πέθανε στις 8 Ιουλίου; Από έναν Έλληνα μπλόγκερ που πάει να τριανταρίσει περιμένετε αντιδράσεις ρε μαλακισμένα; Αν κρίνω απ' το πόσο νύχτα πέρασε η εκτόξευση του Atlantis και το σχετικό τέλος εποχής, μάλλον ναι. Έλα Αλέκο! Τι είπες ότι θέλει ο γιος σου να γίνει όταν μεγαλώσει; Αστροναύτης;!;

ΧΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!

ΘΑΝΑΤΟΣ 2

Κάγκουρες, χίπηδες, μεταλάδες, γιάπηδες, geeks και τζιβάτοι. ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, mainstreamάδες, hipsterάδες, άντρες, γυναίκες, νέοι, γέροι, παιδιά, έμβρυα και ζυγωτά. Παντού υπάρχουν εκνευριστικές κατηγορίες ανθρώπων που αξίζει να τους μαχαιρώσεις κάτω απ' το σαγόνι, να τους σύρεις μέσα από καλλιέργειες κάκτων και τους βράσεις σε Ακουαφόρτε μπροστά στην οικογένειά τους ανήμερα Χριστούγεννα. Με μια λέξη: ΘΑΝΑΤΟΣ! Ήρθε η ώρα για το sequel! Λιγότεροι θάνατοι αυτή τη φορά, αλλά πιο εκτενείς και σαφώς πιο ώριμοι. Και είμαι βέβαιος ότι, όπως στο σινεμά, έτσι και στο blog μου, το sequel θα είναι πολύ καλύτερο από το original!...


Ας μαζευτούμε λοιπόν για ακόμα μια φορά μπροστά στα πισιά μας και ωσάν το Μάη του '09, ας ευχηθούμε θάνατο στους παρακάτω: 


- Σε όσους λένε ότι ακούνε ΛεΠα/Βολάνη/Μπεζεντάκου "για πλάκα". Δηλαδή αγόρασες το CD και πήγες στο μαγαζί τους για την καλτίλα; Σάλτα και γαμήσου ρε τσολόγυφτε! Για πλάκα τους ακούω εγώ στο YouTube. Γελάω, το στέλνω σε 2 φίλους, γελάνε κι αυτοί. Μέχρι εκεί όμως. Δεν μαζευόμαστε το ίδιο βράδυ να πάμε να τους λούσουμε γαρδένια. Καρφώνεσαι βλάχο!


- Στους παλαβούς της ανακύκλωσης. Πρώτον, αν στήσεις ένα βράδυ καρτέρι, θα δεις ότι τα σκουπιδιάρικα μαζεύουν μπλε και ασημί κάδους παρέα, οπότε ακυρώσου. Αλλά ο αληθινός ψόφος ανήκει σε κάτι λολάδια που σου λένε να ξεπλένεις την κονσέρβα πριν την βάλεις στην ανακύκλωση. ΤΙ ΛΕΣ ΜΩΡΗ ΧΛΑΜΟΥΤΣΑ; Είναι 8 το βράδυ και δεν έχω κάνει ΕΓΩ καλά καλά μπάνιο. Τώρα πρέπει να πλύνω και τα σκουπίδια;!;


- Στο ελαφρολαϊκο ποπ. Τραγουδάτε μουσική που θα 'πρεπε να ακούγεται αποκλειστικά στα μπαράκια κονσομασιόν και στις ντίσκο των πλοίων της GA Ferries.

Πλέον σας περνάνε σε παραγωγή και οι διαφημίσεις των Jumbo. Σκατά σε σας και σ' αυτούς που σας τα σκάνε.


- Στην Αθηναϊκή συγκοινωνία. Πάντα έλεγα ότι ένας απλός εμπειρικός κανόνας για να καταλάβεις πόσο τριτοκοσμική είναι η χώρα σου είναι να δεις πόσο στριμωξίδι πέφτει στα λεωφορεία της. Για παράδειγμα:

ΑΓΓΛΙΑ

ΜΙΑΝΜΑΡ

ΙΑΠΩΝΙΑ

ΜΠΑΓΚΛΑΝΤΕΣ

Χμμμ...

- Στις ταινίες που πρέπει ντε και καλά να έχουν κι ένα γαμήσι μέσα. Εκεί που βλέπω τους 300 και ανυπομονώ πότε θα κάνουν τη μανούρα να ξεκοιλιάσουν βάρβαρους, ΜΠΑΜ, ένα γαμήσι! Όχι Zach Snyder! Εγώ δεν βάζω ξιφομαχίες στις τσόντες σου, σταμάτα να βάζεις άκυρα γαμήσια στις ταινίες δράσης μου!

- Σε όσους λένε "ξελύνω τα κορδόνια". Μπορείς να πεις "λύνω", μπορείς να πεις ξε-ξελύνω. ΑΛΛΑ ΞΕΛΥΝΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝΩ, ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΕ! Και bonus θάνατος σε όσους λένε την ιστοσελίδα "ιστιοσελίδα". Αυτός ο Κακλαμανάκης μας έκανε περήφανους.

- Στις διαφημίσεις με κρύα λογοπαίγνια. Εκεί που όλοι περνάγαμε ωραία, ήρθε η πουτάνα η Q και μας κατέβασε στους μηδέν Κέλβιν.

BAAAAAAAAD!

ΣΟΒΑΡΑ; TRRR-EMO;

 ΑΑΑΑΑ! ΦΤΑΝΕΙ!

ΠΟΝΑΩΩΩΩ!

ΣΑΣ ΙΚΕΤΕΥΩ! ΟΧΙ ΑΛΛΟ! ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ!

Το τελευταίο με την τσίτα παραβιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης! Αυτά βλέπουν τα παιδιά μας και μετά βρίσκουν το Λαζόπουλο "καυστικό" και "edgy"! Εμείς εδώ χύνουμε ιδρώτα για να γράψουμε ένα αστείο με δομή της προκοπής και να παντρέψουμε την 90s νοσταλγία με κοπρολαγνικές ατάκες, και η Q τη βγάζει λαδάκι προσλαμβάνοντας το συγγραφικό team από το Sefer Lee Show;!;!; ΜΠΟΪΚΟΤΑΖ ΣΤΗΝ Q!

  

- Σε όσους λένε ότι δεν υπάρχει ορθογραφία στα greeklish. Υπάρχει και παρα-υπάρχει, κλαπαρχίδα! Την καθιέρωσε η γενιά μου στο mIRC και στο ICQ πριν από μια δεκαετία και δε σηκώνω κουβέντα! Για παράδειγμα, οι δίφθογγοι γράφονται ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΔΥΟ ΓΡΑΜΜΑΤΑ! Ντουλάπα = ntoulapa, όχι dulapa ΑΜΟΡΦΩΤΕ! Και επίσης, άει γαμήσου Κανάκη που πρέπει να γράφουμε ελληνικά στο ίντερνετ. Ναι, παπάρα! Αυτό περίμενε η Ελλάς για να σωθεί. Μήπως να τρολλάρουμε και σε Γραμμική Βήτα; Μαλάκα! Είσαι 42 χρονών. Φόρα επιτέλους κανα πουκάμισο και βγάλ' το σκασμό!


- Σ΄αυτούς που ψωνίζουν απ' το ταμείο στο σούπερ μάρκετ. Μιλάω φυσικά για τα κλαπαρχίδια που πιάνουν θέση στην ουρά του ταμείου με άδειο καρότσι και μετά κάνουν 100 πήγαινε-έλα για να το γεμίσουν. Εσείς είστε οι έξυπνοι κι εμείς οι χαζοί, ε; ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΕΝΕΤΕ ΜΟΥΝΟΠΑΝΑ! ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ!

- Στην αντρική βράκα. Πριν από κάμποσα άρθρα έκανα την πρόβλεψη ότι η αντρική βράκα θα είχε τη μοίρα του αντρικού παρεό. Πίστευα ότι ο ΕΛΛΗΝ ΑΝΤΡΑΣ θα προτιμούσε να κόψει το πέος του και να το καυτηριάσει με αναπτήρα αυτοκινήτου, παρά να φορέσει αυτό το αίσχος.

ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ

Θυμάμαι όταν είχαν βγει οι γυναικείες φόρμες BDTK με ατάκες γραμμένες στον κώλο ήταν και γαμώ. Αλλά δε γίνεται να εφαρμόζεις την ίδια αρχή παντού! Το μόνο καλό που έχει η στάμπα είναι ότι με βοηθάει να σημαδεύω καλύτερα τα κλωτσίδια μου.

- Σε όσες (ναι, όσΕΣ) εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το ψευδώνυμο "Raven" στο ίντερνετ. Ναι, είσαι γκοθού, ναι, σημαίνει "κοράκι" και ναι, ακούγεται καλά. Διόρθωση: ακουγόταν καλά το 1985. Αλλά το 1985 ακουγόταν καλά και η ιδέα ενός πυρηνικού αντιδραστήρα στην Ουκρανία χωρίς τσιμεντένιο περίβλημα. Γενικά τα 80s ήταν λίγο για τον πούτσο. Για τι πράγμα μιλάγαμε;...


- Σε όσους ανεβάζουν όλες τις φωτογραφίες τους στο Facebook. ΟΛΕΣ ! ! ! Σκατένιες, κουνημένες, θολές, σκοτεινές και πάνω απ' όλα, ΟΛΟΙΔΙΕΣ!!! Ντάξει, δεν κερδίζει βραβείο πρωτοτυπίας το συγκεκριμένο μου παράπονο, αλλά δε μπορώ. Με τρώει! Επειδή εσύ πέρασες καλά στο Ακρωτήρι χθες, εγώ πρέπει να παίζω "κύκλωσε τις διαφορές" για καμιά 650άρα φωτογραφίες! Απασχολείς πόρους του ίντερνετ που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να φτάσουμε στο singularity μια βδομάδα νωρίτερα. Σβήστες τώρα!


- Στους γκαζιάρηδες οδηγούς λεωφορείων. Ειδικά σε κάτι νυχτερινά δρομολόγια όπως το 500... Γάμησέ τα! Δε με νοιάζει που είναι η τελευταία κούρσα πριν τελειώσει η βάρδιά σου. Αν σου πεταχτεί αμάξι και φρενάρεις, θα γίνουμε όλοι ψηφιδωτό στο μπροστά τζάμι. Θέλω να φτάσω σπίτι μου, όχι να ταξιδέψω μπροστά στο χρόνο!!! (Τρία nerd jokes σε τρεις θανάτους σερί. ΒΕΑΤ ΤΗΑΤ Q!).

- Σε όσους κυκλοφορούν ακόμα με μπλουζάκι εθελοντή 2004. Το ξέρω ότι αναπολείς τη μοναδική στιγμή στη ζωή σου που είχες κάποια εξουσία, όταν οδηγούσες περήφανα τις τυφλές και αδύναμες μάζες "δεξιά από την προστατευτική μπάρα", αλλά πρέπει επιτέλους να το ξεπεράσεις. Και για κάποιο λόγο δε με πείθεις ότι αυτή η εμφάνιση

σε βοήθησε να γαμήσεις το 2004, πόσο μάλλον τώρα. Εκτός αν είσαι χιπστεράς και τη φοράς "ειρωνικά", που και πάλι, δύσκολο.


- Σε αυτούς που νοσταλγούν την "παιδική αθωότητα". Ο σωστός όρος είναι "παιδική ΒΛΑΚΕΙΑ", ντολμά! Μου λες ότι ζηλεύεις ένα πλάσμα που δε μπορεί να ζήσει μόνο του για πάνω από 2 ώρες, δεν έχει περιφερειακή όραση με αποτέλεσμα στο δρόμο να κουντουλάει το κεφάλι του πάνω σε πούτσες περαστικών, παθαίνει κατάθλιψη αν του πέσει κάτω το παγωτό και κυκλοφορεί με μια σακούλα σκατά γύρω απ' τη μέση. Υπάρχει μια διαδικασία που μπορεί να στα ξαναδώσει όλα αυτά. Λέγεται λοβοτομή.


- Σε όσους προτιμούν την πικρή σοκολάτα από τη γάλακτος. Υπάρχει λόγος που τα πικρά φαγητά είναι πικρά. Η πικρή γεύση είναι το σώμα σου που σου λέει "ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΤΡΩΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΑΛΑΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ!" Από την αγροτική επανάσταση και μετά έχουμε αφιερώσει ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτισμού μας στο να εξαλείψουμε μια για πάντα αυτή τη γεύση. Απ' την άλλη, χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια για να σταματήσεις να τρως ζάχαρη (λέγεται δίαιτα). Κοινώς, είσαι καλωδιωμένος να σου αρέσει η ζάχαρη! ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΣΤΟ DNA ΣΟΥ! Άρα όχι. Δεν προτιμάς την πικρή σοκολάτα. Απλά είσαι κακομαθημένος από τον πολιτισμό μας και δεν ξέρεις να εκτιμάς το θείο δώρο που λέγεται ζάχαρη. Αχάριστε.


- Σε όσους βάζουν αστεράκια στις ιντερνετικές βρισιές τους. "στ' αρχ#$@ μου", "τι λέει ο μακάκας", "θα σε γα...". Ρε αρχίδι μαλάκα, θα σε γαμήσω! ΒΛΕΠΕΙΣ;!; ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΒΡΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ! Μην ανησυχείς, δεν θα τις δει η μαμά σου για να σε μαλώσει. Κυρίως επειδή γαμιέται. Μαζί μου.


- Στους μαλάκες που πιάνουν όλο τον κεντρικό στύλο στο τρένο. Κι εκεί που νόμιζα ότι η μέρα πήγαινε καλά επειδή η πόρτα του τρένου σταμάτησε ακριβώς μπροστά μου χωρίς να κουνηθώ... ΤΣΑΚ! Ο ΜΑΛΑΚΑΑΑΣ!

Εεεε... ψηλέ, το τρένο ξεκίνησε και δεν ξέρουμε παρκούρ! Καταλαβαίνω πόσο γουστάρεις να αλείφεις το κορμί σου πάνω στα σίδερα, αλλά να κρατηθούμε κι εμείς λίγο;

- Στους χοντρούς που λένε ότι έχουν πρόβλημα μεταβολισμού. Κλάσε μας, χοντρολίπαρε! Εκτός του ότι προσβάλλεις τη νοημοσύνη μου, προσβάλλεις και τον ένα φουκαρά στους χίλιους που όντως έχει θέμα με τον μεταβολισμό του. Οπότε άσε τις δικαιολογίες, βγάλε το μισοφαγωμένο πιτόγυρο απ' την κωλότσεπη, φύγε απ' την ουρά του Cinnabon, τράβα σπίτι σου και ράψτο με ντίζα!

- Στους Αθηναίους ποδηλάτες. Αδερφέ, εν μέρει σε καταλαβαίνω. Μακάρι να μπορούσαμε. Αλλά εδώ είναι Αθήνα, όχι Γκρενόμπλ! Μπορείς να φοράς φωσφοριζέ παντελόνι, μπορείς να βάζεις strobe light μπρος και πίσω, μπορείς να κάνεις και μπάνιο σε γκλίτερ άμα θες. Ο Έλληνας οδηγός δε θα σε προσέξει. Εν ολίγοις χίλια μπράβο, σημαιοφόρε του fail! Πήρες 500 ευρώ mountain για να κάνεις πάνω-κάτω την Αρεοπαγίτου. Και σταμάτα να προσποιείσαι ότι οδηγάς αληθινό όχημα κάνοντας σήμα με το χέρι πριν στρίψεις!


- Σε όσους γράφουν τα smiley face ανάποδα. Έτσι :-) το γράφει ο κόσμος. Όχι έτσι (-: τρικαράγκιοζα. Εκτός αν είσαι Άραβας ή Εβραίος. Αλλά και πάλι άκυρο, γιατί αν ήσουν Άραβας ή Εβραίος, δεν θα είχες λόγους να χαμογελάς.


- Σε όσους κυκλοφορούν στο δρόμο με λυτό πίτμπουλ/ντόμπερμαν/ροτβάιλερ χωρίς φίμωτρο. Τόσο μικρή είναι πια η πούτσα σου ρε αναβολιασμένε κάγκουρα; Και μην ακούω παπαριλίκια τύπου "Αν δεν το τσαντίσεις δε θα σε πειράξει". Και πού ξέρω εγώ ρε μαλάκα τι ενοχλεί τον κόπρο σου; Μπορεί να τον τσαντίζουν τα χαμόγελα! Δεν καταλαβαίνω. Εγώ πρέπει να βγάλω άδεια για να κυκλοφορώ στο δρόμο με ελβετικό σουγιά! Αλλά για κάποιο λόγο, εσύ μπορείς να βγαίνεις βόλτα στο πάρκο με καμιά δεκαριά λεπίδια, αρκεί να τα κουβαλάς μέσα σε ένα τετράποδο τέρας! "Σιγά ρε Mikeius. Ένα σκυλί είναι". Όχι.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΚΥΛΙ

ΑΥΤΟ

είναι ένας καρχαρίας με τέσσερα πόδια και μια κωλοτρυπίδα. Μάζεψέ το πριν το πυροβολήσω κι αυτό κι εσένα μαζί! 


- Στις γκόμενες που λένε ότι το PC τους έχει ιό. Δεν έχει ιό το PC σου. ΕΣΥ είσαι ανίδεη και φαίνεται από τις 18 μπάρες αναζήτησης που έχεις στο Firefox και από τα 4 διαφορετικά anti-virus που τρέχουν ταυτόχρονα! Απλά πες το: "Είμαι άχρηστη και γάμησα το PC μου". Θα το έλεγα εγώ, αλλά κάνω τουμπεκί γιατί μετά το format έχω σκοπό να σε μεθύσω με ρετσίνες και να σου κάνω παιδάκι απ' τον κώλο.

- Σε όσους χρησιμοποιούν τις λέξεις "υπερτιμημένο" και "υποτιμημένο" για να χαρακτηρίσουν ταινίες. Η πρώτη σημαίνει ότι προσπαθείς να αποστασιοποιηθείς επίτηδες από μια καλή ταινία που άρεσε σε πολύ κόσμο, χωρίς όμως να έχεις κάτι ουσιώδες να της προσάψεις, μπας και σε θεωρήσει καμιά γκόμενα "διαφορετικό" και κάτσει να τη γαμήσεις. Η δεύτερη υπονοεί ότι είσαι τόσο σημαντικό μυαλό, που έπιασες το κρυφό clue μιας αντικειμενικά για τον πούτσο ταινίας και πλέον το παίζεις ότι ανακάλυψες το ακατέργαστο διαμάντι του σινεμά, μπας και σε θεωρήσει καμιά γκόμενα "καλλιεργημένο" και κάτσει να τη γαμήσεις. Και στις δύο περιπτώσεις, η νύχτα θα σε βρει να βαράς τόση μαλακία, που θα χρειαστείς Fenistil για κανα μήνα.


- Στις Ελληνίδες και τα παπούτσια τους. Δεν εξηγώ πώς και γιατί. Απλά προτείνω σε κάθε αναγνώστη να στήσει καρτέρι μια καλοκαιρινή μέρα που έχει λίγο κρύο (ή το ανάποδο), για να γίνει μάρτυρας ενός μοναδικού φαινομένου: γκόμενες που φοράνε μπότα και γκόμενες που φοράνε σαγιονάρα ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΡΕΑ!!! 'Nuff said.

- Στα internet memes. Δεν καταλαβαίνω. Μπαίνεις σε ένα site και αναγνωρίζεις κάτι που έχεις ξαναδεί σε ένα άλλο site, και αυτόματα γίνεται αστείο. ΑΥΤΟ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΣΤΕΙΟ! ΛΕΓΕΤΑΙ ΣΥΝΗΘΕΙΑ! Ένα καλό αστείο πρέπει να πιάνει παντού και πάντα, και κυρίως, πρέπει να πιάνει και στον μυημένο και στον πρωτάρη.

ΑΥΤΟ

ΑΥΤΟ

ΑΥΤΟ

ΚΙ ΑΥΤΟ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΑ! ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΙΚΟΝΕΣ! Άσχημες, βαρετές, επαναλαμβανόμενες εικόνες που το 4chan σε διέταξε να γελάς όταν τις βλέπεις. ΣΚΥΛΕ ΤΟΥ ΠΑΒΛΟΦ! Χρησιμοποιείς την ίδια τεχνική μετάδοσης catchphraze που τελειοποίησε ο Σεφερλής στα 90s και παραμένει εξίσου αστεία. Και ναι, ενέδωσα κι εγώ στον πουτάνας γιο τον Pedobear μία φορά. Θάνατος και σε μένα!


- Σε όσους δηλώνουν ότι σταμάτησαν να βλέπουν μπάλα μετά απ' τα πρόσφατα σκάνδαλα. Μπράβο μαλάκα. Η μπάλα είναι στημένη. Ανακάλυψες τον τροχό. Θυμήθηκες φέτος να κόψεις κάτι που έπρεπε να είχες κόψει απ' το πέναλντι του Παπουτσέλη. Πάρε το βραβείο σου:

- Στους "παραδοσιακούς" τύπους. Πρώτον, χοντροπατάτα Έλληνα, οι μόνες παραδόσεις που τυχαίνει να τηρείς είναι αυτές που περιστρέφονται γύρω από τη μάσα! Και δεύτερον, πρέπει να καταλάβεις ότι η παράδοση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΣ, ούτε γραπτός, ούτε άγραφος. Είναι μια ηλίθια παλιά ιδέα! Εσύ για κάποιο λόγο πιστεύεις ότι οι ηλίθιες ιδέες μπορούν να μετατραπούν σε έξυπνες ιδέες απλά και μόνο με το πέρασμα του χρόνου. Μαγκιά σου. Αν όμως εγώ γουστάρω να πάω Καθαρά Δευτέρα στο σουβλατζίδικο και να φάω γύρο από βίδρα, δεν έχεις το δικαίωμα να με κοιτάς λες και σου είπα ότι γυρνάω από νηπιαγωγείο σε νηπιαγωγείο και μυρίζω τις καρέκλες.

- Στους gay που μου το παίζουν straight. Δεν είμαι ούτε ο πατέρας σου για σε αποκληρώσω, ούτε ο Μεγάλος Δράκος της Ku Klux Klan να σε λιντσάρω. Αφού φαίνεται: Το πας το γράμμα. Το τρίβεις το πιπέρι. Το μηδενίζεις το κοντέρ. Την πηδάς τη Μακρυπούλια. Όλος ο πλανήτης έχει καταλάβει ότι ρουφάς τόσες ψωλές, που πλέον αναπνέεις σπέρμα αντί για αέρα! Σταμάτα λοιπόν να μας προσβάλλεις τη νοημοσύνη αποκαλώντας τη μπαρ-γούμαν "μουνάρα".


Credits: Βαγγέλης για το "παιδάκι απ' τον κώλο". Άγγελος, Stu για την συνεισφορά θανάτων. Alexi Laiho Mpalasinos για το "σημαιοφόρε του fail".