Έλληνες γέροι σε κατηγορίες

Όταν οι μεγιστοι επιστήμονες της εποχής μας παρασκεύαζαν τα θαυματουργά τους ελιξήρια μας υποσχόντουσαν αιωνια ζωη. Κι εμεις οι μαλακες χαιρομασταν χωρις να γνωριζουμε ενα σημαντικο αντικτυπο που θα ειχε αυτη η προοδος στην ελληνικη κοινωνια: γεμισαμε γερους! Η παρακατω πραγματεια δεν εχει σκοπό ουτε να μειωσει την τριτη ηλικια, ουτε να λυσει το δημογραφικό, αλλα να παρουσιασει ουδετερα και εμπεριστατωμενα τις κυριες κατηγοριες παππουδων της ελληνικης επικρατειας.

α) Γεροξούρας
Ο κλασσικος. Η πιο ευδιακριτη απο τις συνομοταξιες γερων, ο γεροξουρας ειναι ο τυικος ημι-σαλεμενος στριμμενος καργιολης γερος! Συνηθως δουλευε ως αγροτης, ψαρας ή οινοπαραγωγος μικρού διαμετρήματος σε χωρια και ως χτιστης, ηλεκτρολογος ή θυρωρος στην πολη. Πλέον απανταται στη βεραντα του, καθισμενος σε ασπρη πλαστικη καρεκλα γυφτου ή σε δυο ψαθινες καρεκλες ταβερνας (κωλος-ποδια). Η βεραντα βρισκεται σε κομβικο σημειο του χωριου και καλυπτεται απο πυκνη βλαστηση, η οποια προερχεται απο τα 2 εκατομμυρια γλαστρες με βασιλικο και καρδαμο, καθως κι απο την κρεβατινα απο κληματαρια. Η βλαστηση ειναι απαραιτητη για την κατασκοπευτικη ζωή του γεροξουρα και δρα τοσο σαν καμουφλαζ, οσο και σαν σκοπο ζωης, καθως αντικαθιστα τα παιδια που δεν ειχε ποτε. Οπλισμενος μονιμως με μια μυγοσκοτωστρα, ο γεροξουρας γκρινιαζει επι παντος επιστητου. Οταν εχουμε ΠΑΣΟΚ, γκρινιαζει οτι του τρωνε τα λεφτα. Οταν εχουμε ΝΔ, γκρινιαζει οτι ξαναρθε η δεξια. Οταν ο δρομος εχει λακκουβες, γκρινιαζει στο δημοτικο συμβουλιο. Οταν του στρωνουν δρομο, γκρινιαζει στους εγρατες οτι δε μπορει να βγει. Ο γεροξουρας εχει την ταση να χωνει τη μυτη του παντου. Θα κανει παρατηρηση στα «κωλοπαιδα» να «φυγουν απ το χωραφι» ακομα κι αν το χωραφι δεν ειναι δικο του.

Ρουχισμος: Ασπρο τιραντε φανελλακι μαρκας Palco ή απο καποια ελληνικη βιομηχανια στην Καστορια που εχει κατεβασει ρολλα, κουραδί υφασματινο παντελονι που φτανει μεχρι το στηθος με το φανελλακι απο μεσα, δερματινη μαυρη ζωνη και απο κατω πλαστικη καφε παντοφλα «Πανερόπουλος» του χωραφιου. Κουπ: βασιλοφρονη γλιτσο-χωριστρα, την οποια φροντιζει με την τσατσαρα που μονιμως βρισκεται διπλα στη μυγοσκοτωστρα.

Αγαπημενες ατακες: «Ουστ!», «Ασσστεεεάααλο» καθως και οποιαδηποτε παρατηρηση περιλαμβανει τη λεξη «εκει»: «Εσυ εκει!», «Φυγε απο'κει!», «Τι κανεις εκει;», «Αμα ερθω απο'κει....».

Χαρακτηριστικό πρωην επαγγελμα: Σχολικος επιστατης.

Πως θα τον εντοπισετε: Δε χρειαζεται. Θα σας εντοπισει αυτος. Απλα καντε οτι πετατε μια πετρα σε ενα τζαμι. Ακομα κι αν βρισκεστε στην ερημο Γκομπι και ειστε βεβαιοι οτι δε σας βλεπει κανεις, τσουπ! Σε ντε τε ο γεροξουρας θα πεταχτει απ'το πουθενα φωναζοντας: "Ε! Τι κανεις εκει;;;". Στο χωριο, σε περιπτωση που λειπει απ'τη βεραντα, μην πατε στο καφενειο. Ελεγξτε για μια σκιωδη φιγουρα πισω απο τις κουρτινες του παραθυρου που βρισκεται διπλα στην εξωπορτα: ειναι ο γεροξουρας σε stealth mode. Στην πολη, ειναι αυτος που θα ποδοπατησει την εγκυο γυναικα, τον ακρωτηριασμενο τυφλο και την 90αχρονη καλογρια για να προλαβει την αδεια θεση στο λεωφορειο.

Υποδειγματα γεροξουρα: Ευαγγελος Γιαννοπουλος, Μαθουσαλιξ, Αλεξης Κουγιας (ανερχομενο μελος).

β) Γερομπισμπίκης

Ο καμμενος. Η κατηγορια αυτη ειναι μακραν η πιο creepy. Αποτελειται κυριως απο συνταξιουχους (και μη) νταλικερηδες, ιδιοκτητες μπαρ, οδηγους λεωφορειων, παπατζηδες και προεδρους αγροτικων συνεταιρισμων. Το κυριοτερο χαρακτηριστικο του γερομπισμπικη ειναι οτι εχει καψει τη ζωη του! Στα νιατα του, οντας τρελλος αληταρας και τεντιμποης, ο,τι εβγαζε ολη μερα, το'πινε το βραδυ στο καπηλειο, με αποτελεσμα να εχει γινει αλκοολικος του κερατα, με ενα συκωτι σα μπαλα ποδοσφαιρου. Οποτε κι αν τον δεις, ή θα ειναι εντελως στουπι ή θα ειναι λιγο μεθυσμενος ή κατι ενδιαμεσο, παντως εχει να μεινει τελειως στεγνος απο τη μεταπολιτευση! Ο,τι του περισσευει απο τα ποτα το τζογαρει. Και δε μιλαμε για ΚΙΝΟ, ΠΡΟΠακι και μαλακιες. Ιπποδρομος, χαρτια, κουμαρι, παπας, μπαρμπουτι, κοκκορομαχιες, πρωταθλημα Μορταλ Κομπατ, οτι ειναι πιο low-life και προσιτο εκεινη τη στιγμη. Αν δεν εχει λεφτα για τα παραπανω, δανειζεται απο τοκογλυφους ή βαζει χερι στη συνταξη της γυναικας του και στο μισθο των παιδιων του. Ενα ακόμα χαρακτηριστικό του γερομπισμπικη ειναι η εμμονη του στην αποψη «το παλιο ειναι καλο», ειδικα στον αθλητικο τομεα. Δε χανει ευκαιρια να βρισει και να χλευασει τους σημερινους αστερες του ποδοσφαιρου, εκθειαζοντας ταυτοχρονα τα αμπαλα κριαρια που δεσποζαν το τοτε αθλητικο σκηνικο. Για το γερομπισμπικη ο Χαριστεας, ο Νικοπολιδης και ο Ζαγορακης ειναι κατι παιδαρελια που δεν ξερουν απο μπαλα. Αντιθετα ο Αποστολακης, ο Βαμβακουλας, ο Μηρτσος, ο Κωλομητρουσης, ο Λινοξυλακης και τα αλλα γιδοτυρια ειναι μυθοι της στρογγυλης θεας. Ασχετα με το ποιοι απ'αυτους σηκωσαν ευρωπαϊκο και ποιοι μασαγαν τις ταπες τους για δεκαετιες! Λεπτομερειες. Επισης, ο γερομπισμπικης αρνειται να παραδεχτει οτι εχει γερασει και αυτο εχει πολλες αρνητικες συνεπειες στην κοινωνια: ειναι πολυ επιθετικος οταν υπερασπιζεται τις αποψεις του, αρνειται να σταματησει την οδηγηση ακομα κι αν τα γυαλια πρεσβυωπιας του τα'χουν κοψει απο μπασκετα και κυριως, νομιζει οτι εχει ακομα περαση στο ασθενες φυλο. Ο γερομπισμπικης θα την πεσει σε ολες τις σερβιτορες, μπαργουιμεν, Ρωσιδες, πουτανες του Βοτανικου και κολλητες της κορης και της εγγονης του διχως δευτερη σκεψη. Εν λιγοις, ειναι ο χειροτερος προστατης οικογενειας στην ιστορια του θεσμου. Το βραδυ, αφου γυρισει σπιτι απενταρος και λιαρδα, με το συκωτι να βαραει 95 οκτανια, ανοιγει το ψυγειο και τρωει με τη χουφτα την καρδια απ'το καρπουζι που'χει φυλαξει η γυναικα για τα εγγονια του!

Ρουχισμος: Τη νυχτα, φτηνο χακι ή λαδι κουστουμι και σπορτεξακια μπας και κρυψει χρονια. Τη μερα, το κλασικο ανοιχτο μπλε κοντομανικο πουκαμισο του οδηγου τρολευ, με τουλαχιστον ενα κουμπι απον, τα υπολοιπα ανοιχτα και τεραστια ημικυκλια απο ιδρωτα σε μασχαλες και σβερκο. Συνοδευεται απο μαυρο η σκουρο μπλε παντελονι, κομπολοι και χρυσα μπιζου που μπλεκονται στις γκριζες τριχες του στερνου. Κουπ: καραφλιτσα με χτενισμενο τσουλουφι απο πανω μπας και την κρυψει ή μισοβρεγμενο και χτενισμενο προς τα πισω αλα Πασχαλης Τερζης.

Αγαπημενες ατακες: «Αντε γεια μας», «Θα στα επιστρεψω», «Αλλο ενα μισοκιλο», «Σαν το Δομαζο δεν παιζει», «Δε με θελει το χαρτι αποψε», «Δε θα αργησω», «Πω πω παιδι μου, τι εισαι εσυ;»

Χαρακτηριστικο πρωην επαγγελμα: Ταριφας.

Πως θα τον εντοπισετε: Απλα στηστε καρτερι εξω απο κωλομπαρα η καντε μια τσαρκα τη Φυλης. Για γερη δοση γερομπισμπικιδων, μπειτε στο ΚΤΕΛ που παει Ιπποδρομμο στο Μαρκοπουλο.

Υποδειγματα γερομπισμπικη: Σταματης Γονιδης, Τασος Μπουγας, ο γερο-γαυρος που κανει εκπομπη στο TV Magic.

γ) Γερομπρούφας

Ο πολυπαθης. Ο γερος αυτου του τυπου αποτελει ενσαρκωση του Προμηθεα, του Ιωβ και του Γιανγκου Δρακου μαζι. Ολη η ζωη του ηταν ενα φεστιβαλ βασανου, πονου, γκαντεμιας και μιζεριας. Οταν σου λεει ιστοριες δεν μπορεις να πιστεψεις οτι ολα αυτα συνεβησαν σε ενα μονο ατομο! Εκδιωχθηκε απ'τη Σμυρνη, εχασε το ματι του στην Πινδο, εζησε την πεινα της κατοχης στην Αθηνα, του σφαξανε τη γυναικα οι Δεξιοι στον εμφυλιο, τον ξεπατουσιασανε στη φαλαγγα οι χουντικοι στη Μακρονησο, ο γιος του σκοτωθηκε στο γηπεδο το ογδονταενα, το σπιτι του εγινε σμπαραλια στο σεισμο του '99, τον επιασε ομηρο ο Σοριν Ματεϊ και εχασε ολες τις οικονομιες του το 2001 στο χρηματιστηριο. Αποτελεσμα: ο γερομπρουφας ειναι ενας πραος, λιγομηλιτος, μιζερος παππουλης που (δικαιως) τρεμει και τη σκια του. Τίγκα στις φοβιες και τα συνδρομα κατοχης, ο μπρουφ σπανια ξεμυτιζει απ'το σπιτι του. Γι'αυτον, μια βολτα μεχρι το διπλανο χωριο/γειτονια αποτελει υπερατλαντικο ταξιδι. Οταν βρισκει το θαρρος, βγαινει εξω παντα ντυμενος σαν κρεμμυδι. Δεν πα να'ναι κι Αυγουστος, να'χει σαρανταφευγα βαθμους και η Αθηνα να'χει γινει σνιτσελ απ'τη ζεστη; Ο γερομπρουφας θα φορεσει οτι εχει και δεν εχει, θα παρει στο χερι κι ενα παλτο «αν βαλει ψυχρα» και θα βγει περπατωντας σκυφτος και καταφρονεμενος. Αλλη μια πτυχη του συνδρομου κατοχης ειναι και το φαϊ. Κοινως, οτι σκατα κι αν εχει μες στο πιατο του, ο γερομπρουφας θα το εξαφανισει σε χρονο μηδεν, σαν να μην υπαρχει αυριο! Δωστου να φαει δεκα μακαροναδες, τεσσερα λιτρα σουπα και δυο γουρουνοπουλα με μηλο στο στομα, και μετα απο 5 λεπτα βαλε μπροστα του ενα πιατο κρυα φαβα! Θα τη χλαπακιασει αυτοματα, για να μην παει τσαμπα. Σε γενικες γραμμες παντως, ο γερομπρουφας ειναι συμπαθεστατος. Ακομα κι αν κανει κατι σπαστικο, δικαιολογειται πληρως με αυτα που'χει περασει. Ειναι η μονη κατηγορια που συμπαθει τη «νεολαια», χωρις μαλιστα να προσπαθει να την καταλαβει. Γι'αυτο και τα εγγονια του ξεζουμιζουν τακτικα τη συνταξουλα του ΟΓΑ που παιρνει.

Ρουχισμος: Λοιπον, εχουμε και λεμε. Ολοσωμη σωβρακοφανελα απο καραβοπανο, με τετραγωνο «πορτακι» στον κωλο, φανελλενιο πουκαμισο, γκρι μαλλινο παντελονι σηκωμενο μεχρι το στηθος, ενιοτε με μπαλωματα στα γονατα, μπορντω γιλεκο, ζακετα, κι απ'εξω τεραστιο γκρι μαλλινο σακκακι του ρεμπετη, 12 νουμερα μεγαλυτερο, με τα μανικα να σφουγγαριζουν το πατωμα. Απο κατω, καλτσα «Πουρναρα» με ζαρτιερουλα αλα Τεντεν και ελεεινο μοκασινι του '20 ή γαλοτσα που'χει μεινει απο τα χρονια της κατοχης. Αξεσουαρ: γκρι τραγιασκα η κλασικο σκατενιο καπελο μικρου μεγεθους (καβουρακι), στο ένα χερι μαγκουρα (συχνα χειροποιητη), στο άλλο χερι τρανζιστορακι συντονισμενο στον «Εκκλησια» που δεν κλεινει ποτε και μυξομαντηλο πολλων (μα παρα πολλων) χρησεων στο πετο.

Αγαπημενες ατακες: «Μου ανεβηκε το ζαχαρο/η πιεση/η χοληστερινη/ο προστατης», «Να χαρω τα νιατα σας!», «Τη δροσια του να'χεις», «Αστα παλλικαρι μου...», «Κυριε πολισμαν».

Χαρακτηριστικο πρωην επαγγελμα: Ανταρτης

Πως θα τον εντοπισετε: Σε πορεια των συνταξιουχων να τρωει τρια μπαουλα ξυλο πρωτη γραμμη (οπου βρεθηκε κατα λαθος), στη λαϊκη να κουβαλαει τρεις ελιες, δυομιση μιλιγκραμ ταραμα, ενα βαζακι ταχινι, και λιγο σταρι για να φτιαξει μπομποτα ή κατω από μια απ' τις 80 κουβερτες που εχει σπειρει σ' ολο το σπιτι για να «σκεπαζει τα ποδια του».

Υποδειγμα γερομπρουφα: Ντινος Ηλιοπουλος, ολοι οι γεροι στις καρτ ποσταλ στα περιπτερα των νησιων.

δ) Γεροφορτώγκας

Ο μπον βιβερ. Το ειδος αυτο σπανιζει στην Ελλαδα κυριως λογω κακης λειτουργιας του ασφαλιστικου και του συστηματος προνοιας, και χρειαζεται ιδιαιτερη υπομονη στον εντοπισμο του. Η ανταμοιβη ομως της συναντησης με εναν γεροφορτωγκα στο φυσικο του περιβαλλον ειναι μοναδικη! Οσον αφορα την επιτυχια στη ζωη, ο γεροφορτωγκας ειναι σχεδον το αντιθετο, η νεμεσις θα λεγαμε, του γερομπρουφα. Ολα του κατσανε. Πρωτο σεναριο: εφυγε στα 17 του για Αμέρικα, Οστράλια, η Σαουθάφρικα μονο με τα ρουχα του κι ενα κομματι μυτζηθρα στην κωλοτσεπη. Μολις κατεβηκε απ'το πλοιο επενδυσε τη μυτζηθρα σε οποια εταιρια του'ρθε πρωτη στο μυαλο, αυτη κλασικα ετυχε να'ναι η Microsoft κι ετσι πλουτισε τσακ μπαμ. Οποτε, καμια σαρανταρα χρονια μετα, αφου γυρισε τον κοσμο, εκανε σαφαρια στην Ουγκαντα, τζογαρε στο Βεγκας και οδηγησε εκεινο το πειραματικο αυτοκινητακι στη Σεληνη γυρισε στην πατριδα που τοσο του ελειψε για ξοδεψει τα νταλλαρς. Δευτερο σεναριο: οντας μαυραγοριτης στην κατοχη, ενα μπουκαλι λαδι εδινε, ενα χωραφι επαιρνε, μια μπριζολα απο σκυλο εδινε, μια πολυκατοικια επαιρνε, με αποτελεσμα σημερα να εχει τα κερατα του, ανωδυνα και χαλαρα. Τριτο σεναριο: ελιωσε στα καραβια ως ναυτικος και μετα απο 130 μπαρκα μαζεψε κομποδεμα και ανοιξε τη βιοτεχνια κλωστοϋφαντουργιας «Μεζάνο» η οποια λειτουργει και επεκτεινεται ως τις μερες μας. Ο γεροφορτωγκας, με λιγα λογια ζει στην κοσμαρα του. Σε αντιθεση με τους αλλους ελληνες της διασπορας που παραπονιουνται συνεχως για την κατασταση της συγχρονης Ελλαδας, νοσταλγωντας τις μερες στο Σιντνευ και την Αστορια, ο γεροφορτωγκας πιστευει οτι ολα πανε μια χαρα. Παρ'ολα αυτα εκπλησσεται οταν ανακαλυπτει οτι εμεις οι βαρβαροι εχουμε πραγματα που μονο στο Αμερικα νομιζε οτι υπηρχαν πχ Ιντερνετ, φαξ, ηλεκτρικο ρευμα. Οδηγαει τεραστια λευκη μερσεντες, τετραγωνοφαναρη παλιου τυπου, σπερνοντας τον τρομο στα παρκαρισμενα αυτοκινητα των στενων του Κολωνακιου, και παρ'ολο που κανει συνεχεια βολτες στην Αθήνα, δεν θα παρει χαμπαρι διαδηλωση, ακομα κι αν το δακρυγονο στην ατμοσφαιρα κοβεται με το μαχαιρι! Ειναι ο γερος που συμβαδιζει με την εποχη, μιας και γνωριζει ολα τα τρεντι σποτς της πολης, ντυνεται σινιε και δε θα διστασει να λουσει με γαρυφαλλο απο Ταμτα μεχρι Γιωργο Μαγκα.

Ρουχισμος: Λευκο πουκαμισο Μαξ Μαρα, λευκο γιλεκο Μπερμπερι (το προφερει Μπουρμπερι, πως λεμε σταχτη και μπουρμπερη), ρολογακι πετου με αλυσιδιτσα Ζολωτας, λευκο σακκακι Αρμανι, λευκο παντελονι Ασλανης (να υποστηριζουμε και την εγχωρια βιομηχανια), λευκα δερματινα παντοφλε παπουτσια και πανω απο ολα αυτα ολολευκη καπαρτνινα ριγμενη στους ωμους αλλα Ντον Κορλεονε. Αξεσουαρ: ακριβο χειροποιητο κομπολοϊ, τετραγωνο τεραστιο κοκκαλινο γυαλι τυπου «πουλμαν» αλα Ωνασης, λευκη ρεπουμπλικα, μαυρο ραβδι Μπαρι Γουαιτ με πολυτιμο κοτρωνι πανω πανω, πουρο «μπουρι», πολλα δαχτυλιδια και παντα διπλα του τσολι που του τρωει τα λεφτα. Κουπ: Μαφιοζικο, γλειμμενο προς τα πισω με γενναιες δωσεις μπριγιαντινης.

Αγαπημενες ατακες: «Στην Αστορια ηταν μεγαλυτερο», «Εγω που με βλεπεις...», «Μιλαμε για μπιουτιφουλ πραματα», «Που να το τρεξεις το καρο εδω;», «Ο χρυσος ανεβηκε», «Οτι θελει το νταρλινγκ μου».

Χαρακτηριστικο πρωην επαγγελμα: Εφοπλιστης

Πως θα τον εντοπισετε: Λοιπον! Δεκα με δωδεκα στη θαλαμηγο, δωδεκα με τρεις στο καζινο Μον Παρνες, τρεις με εξι Αστερα Βουλιαγμενης για αστακομακαροναδα, εξι με οχτω Τζακσονς Χωλ για καφε, οχτω με εντεκα Μεγαλη Βρεττανια για δειπνο, εντεκα με δυο Μαο για ποτο, δυο με τεσσερις στη Ζινα για σφηνακια και τεσσερις με εξι στον Τερζη για γλεντι. Ουφ...

Υποδειγμα γεροφορτωγκα: Ωνασης (duh), Κοκκαλης, Κλεανθης απ'το The Wall.

ε) Γεροαθάνατος

Ο αειθαλης. Οταν γινει πυρηνικο ολακαυτωμα θα επιβιωσουν 2 πραγματα: οι κατσαριδες και ο γεροαθανατος. Το ακριβως αντιθετο του γερομπαμπαλη (βλ. παρακατω), ο γεροαθανατος ειναι αυτος που λεμε οτι «θα θαψει και το Χαρο». Διακρινεται απο μια αφυσικη για την ηλικια διαυγεια σωματος και πνευματος, κυριως επειδη εζησε ολη την παιδικη ηλικια του στην εξοχη. Για 3-4 δεκαετιες τρεφοταν μονο με χορτα, ακριδες, μελι και ενα ποτηρακι ντοπιο κρασι για την καρδια. Επισης ετρεχε 80 χιλιομετρα την ημερα απο τοτε που ηταν εμβρυο, με αποτελεσμα να εχει αποκτησει το ανοσοποιητικο συστημα ενος γιακ της Σιβηρικης τουνδρας κι οταν σου λεει οτι ειναι ογδοντα, ευχεσαι να'σαι ετσι στα πενηντα. Στα νιατα του επελεξε «χοτ» επαγγελματα για τυπαδες που δε μασανε μια: κασκαντερ, σερφιστας, πρωταθλητης στιβου, καταδρομεας, κυνηγος κεφαλων, αστροναυτης, πρακτορας της ΜΙ-6 ή ολα τα παραπανω. Πλεον, όντας επαγγελματιας τουριστας, το χειμωνα γυρναει ολο τον κοσμο (με τα ποδια) και στη χωρα μας συνανταται κυριως τους καλοκαιρινους μηνες. Εχει ασπρα μαλλια, καταμαυρα φρυδια και φερει σοκολατενιο μαυρισμα και τις τεσσερις εποχες, μια και δεν ξεκολλαει απο τη θαλασσα ολο το χρονο. Απ'το Νοεμβριο μεχρι το Μαρτιο ειναι χειμερινος κολυμβητης και ΠΑΝΤΑ βουταει να πιασει το σταυρο των Φωτων. Απο Απριλιο μεχρι Οκτωβριο οργωνει τις παραλιες φορωντας το κοκκινο Σπιντο του και συμμετεχει στο U.S. Open ρακετας της εκαστοτε πλαζ μαζι αλλους γεροαθανατους, ανοιγοντας κρανια με τα θανατηφορα σερβις του. Υπο-κατηγορια του γεροαθανατου είναι και ο γερομπαρμπίτσος. Ο μη αθλητικος παππους που ζει σ' ένα καλυβι στον Ψηλορειτη και, παρολο που γερασε γρηγορα (απεκτησε τη σκαμμενη φατσα στα 40), εκτοτε δεν εχει αποτυπωθει πανω του ουτε μια μερα!

Ρουχισμος: Οταν δε φορα μαγιω σωβρακακι, συνηθως κοκκινου χρωματος και σαγιοναρες σκριτς σκρατς, κυκλοφορει με τα εξης: ασπρο αθλητικο σορτς με σχισμες αλα Νικος Γκαλης ή μπεζ «σαφαρι» βερμουδα του αποικιοκρατη, απο πανω μπλουζακι απο καποιο Χαρντ Ροκ Καφε ή Πλανετ Χολιγουντ του εξωτερικου (κατα προτιμηση απο πρωτευουσα κατεστραμενου ψευδοκρατους της Νοτιανατολικης Ασιας), κασκετο Μποστον Σελτικς ή Νιου Γιορκ Γιανκις και στα ποδια, ασπρο σποτρεξακι Απ Τεμπο ή σανδαλι με μακρια ασπρη καλτσα! Αξεσουαρ: Βιντεοκαμερα και φωτογραφικη μηχανη για να τσαντιζει τη γυναικα του φιλμαροντας τα παντα, ρακετες, ξυλινο ισιο μπαστουνι για να διωχνει τα αδεσποτα και για χαρντκορ του ειδους, καπελακι με 2 αναποδα παγουρια και καλαμακια δεξια-αριστερα!

Αγαπημενες ατακες: «Ε! Παιδι! Μου δινεις το μπαλακι;», «Στη Μπανκοκ αυτο στο δινουν τσαμπα!», «Χασαμε πολλους αντρες εκει...».

Χαρακτηριστικο πρωην επαγγελμα: ΟΥΚας.

Πως θα τον εντοπισετε: Στις πλαζ να παιζει ρεκετες, στελνοντας στο νοσοκομειο τους γυρω λουομενους, αλλιως να ανεβαινει τα 600.000 σκαλια για την κορυφη του εκαστοτε μνημειου, καστρου, λοφου, καταρραχτη ή εστιατοριου με θεα.

Υποδειγμα γεροαθανατου: Κωνσταντινος Μητσοτακης, Κιθ Ριτσαρντς, John McCain, ολοι οι γεροι σε διαφημισεις μηχανηματων γυμναστικης Τηλεμαρκετιγκ.

στ) Γερομπαμπαλής

Ο επιταφιος. Η τελευταια κατηγορια γερου ειναι πραγματικα... η τελευταια! Ο γερομπαμπαλης, οπως και ο γεροαθανατος ζει αφυσικα πολλα χρονια, αλλα με την εξης διαφορα: ενω ο γεροαθανατος εχει σκοπο να θαψει το Χαρο, τον γερομπαμπαλη τον εχει ξεχασει ο Χαρος. Έφαγε τα νιάτα του δουλεύοντας στην Πτολεμαϊδα στο λιγνιτη ή μαζευοντας ντοματακι στην Κωπαϊδα και πλεον εχει γινει αλοιφη για τους κάλους. Την τελευταια εικοσαετια ειναι εγκλειστος σε οικο ευγηριας, εχει χασει το μετρημα της ηλικιας του και εχει σαν χομπι τη συλλογη παθησεων. Ότι ασθενεια, βλαβη ή συνδρομο μπορεις να φανταστεις, το 'χει παθει: Αλτσχαϊμερ, εμφυσημα, ισχιαλγεια, οχταπλο εγγεφαλικο, καρκινο στο παγκρεας, αρτηριοσκληρωση, ημιπληγια, συνδρομο Λου Γκερικ, καταρρακτη, οστεοπορωση, αρθριτικα, παρκινσον, μυκητιαση, ελκος, Ζυλ ντε λα Τουρετ, ταινιοσκωληκα, λευχαιμια, νοσο του Κρον, καρδιακη ανεπαρκεια και εκφυλιση της ωχρας κιληδας. Κι ο πουστης ακομα ζει! Το «ζει» βεβαια ειναι σχετικο. Ο γερομπαμπαλής πλεον αρκειται στο να κανει πηγαινε-ελα με το αναπηρικο καροτσακι μεχρι την αυλη του γηροκομειου, να πινει ρετσινα ή ξηρο μοσχατο, να βλεπει Αυτιά, να κρυωνει απο τα ρευματα αερα και να αποκαλει τους παντες «Κωστα». Ειναι ο παππους που θα ξεκινησει να σου διηγειται τον Κοντορεβυθουλη και καπου στη μεση θα μπλεξει τα Δεκεμβριανα. Οπως και να χει εσυ δε θα καταλαβεις τιποτα απ' τα δυο, καθως ο φουκαρας δεν εχει δοντια, μασελα ή ουλα.

Ρουχισμος: Πυτζαμες ή ρομπα χειρουργειου και τα ποδια σκεπασμενα με καρω κουβερτα «διπλη». Αξεσουαρ: παντοφλες (ενιοτε μια παντοφλα), αναπηρικο καροτσακι με μπουκαλι ρετσινα στο δεξι χερι.

Αγαπημενες ατακες: «Βαλε τον αλλο, τον Παπαδακη», «Δεν ξερω παιδι μου», «Εσυ ποιανου εισαι;», «Κωστα!».

Χαρακτηριστικο πρωην επαγγελμα: Ανθρακωρύχος.

Πως θα τον εντοπισετε: Σε οικους ευγηριας, σε καναπεδες κοντινων συγγενων ή καθισμενο σε σκαλιά νησιων του Αιγαιου.

Υποδειγμα γερομπαμπαλη: Πάπας Ιωαννης Παυλος Β' (τουλαχιστον μεχρι προσφατα).

Credits:

Stu για τη βοήθεια στο κείμενο

Χάρης 2 για τη βοήθεια με τις φωτό

Έλληνες μεταλάδες σε κατηγορίες.

Μεταλάδες ανά την Ελλάδα σπεύσατε! Επιτέλους οι συνομοταξίες του μέταλ σε κατανοητή και δομημένη κατάταξη. Enjoy...

Ο παπάουερ

Αυτή η κατηγορία μεταλά είναι αρκετά συνηθισμένη στην Ελλάδα. Πρόκειται για το αιώνιο γυμνασιόπαιδο, που είναι 25 χρονών αλλά δεν έχει αλλάξει μέρα (ούτε μπλούζα) απ’ το 1994. Ακούει το πολύ 3 συγκροτήματα πάουερ τα οποία εδώ και 20 χρόνια βγάζουν τον ίδιο δίσκο, απλά με άλλο όνομα και με διαφορετική σειρά τα κομμάτια. Φοράει μπλε τζιν LEVI’S 501, μαύρα σπορτέξ ΝΙΚΕ με αερόσολα, μπλούζα Iced Earth Alive in Athens η οποία από μαύρη έχει πλέον ασπρίσει και έχει σπυριά και στα νύχια απ’ την αγαμία. Πρέπει να είναι ο μόνος που δε βρίζει το Χάκο. Από ‘κει να καταλάβεις! Α, ναι. Ξέρει και να βγάζει στην κιθάρα τα πρώτα 20 δευτερόλεπτα απ’ το Stairway to Heaven. Γουάου...

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Iron Maiden, Judas Priest.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Δεν μισεί γιατί δεν ξέρει. Απλό.

Να τον κρατήσω; Όχι. Δίνει το φιλί της ζωής σε ένα άξια πεθαμένο είδος, άρα νεκρόφιλος, άρα στον Καιάδα! Δε θα λείψει ούτε στη μάνα του.

Ο σκυλομεταλάς

Όλοι είχαμε στο λύκειο τουλάχιστον έναν τέτοιο, ιδιαίτερα σε σχολεία της επαρχίας. Συνήθως είναι «αλήτης» (κατάληψη, ωριαία αποβολή, παπί με 5 ευρώ βενζίνη) και πάντα πρόθυμος για ξύλο. Σε όλα τα μαθητικά του χρόνια άκουγε mainstream metal και το διαφήμιζε με κάθε ευκαιρία: Μαύρο φλάι με ραφτό Kill ‘Em All και κονκάρδες στο μανίκι, τσάντα Πόλο ψηλά στην πλάτη (άδεια συνήθως) που γράφει Manowar με μπλάνκο, τζιν ημι-σωλήνας με ορειβατικό κρίκο-σιδερογροθιά και μαρκαδόρος στο χέρι για να γράφει τους στίχους του Come as you are σε όλες τις επιφάνειες του σχολείου. Επειδή όμως ασχολιόταν και με αθλητικά, και που και που έβγαζε και καμιά γκόμενα, ποτέ δεν κατάφερε να σε πείσει ότι είναι 100% μεταλάς. Είχε πάντα μια υποθάλπτουσα σκυλο-νοοτροπία. Και αυτό φάνηκε 2 χρόνια αργότερα που τον ξαναείδες μετά το στρατό: Ριγέ πουκάμισο, κομμένο μαλλί, στενό ξεβαμμένο τζιν, «και α και ου και ΔΑΠ νου δυο φου κου», Γονίδης, Καρράς, Περπινιάδης, το μπουζούκι μου έχει κέφια και δε συμμαζεύεται. Τουλάχιστον έχει κρατήσει τον τραμπουκισμό του. Αλλά οι τρίπατες βέρμαχτ και οι κασέτες με το μέταλ σαπίζουν πλέον στο πίσω μέρος της ντουλάπας, μαζί με το κουτί μέσα στο οποίο έχει κρατήσει την κοτσίδα.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Metallica, Nirvana (πλέον Σφακιανάκης, Πλούταρχος)

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Σφακιανάκης, Πλούταρχος (πλέον Metallica, Nirvana)

Να τον κρατήσω; Ναι. Παρά τα όποια σκαμπανεβάσματα του, παραμένει ο συμπαθής αλήτης με τη χρυσή καρδιά. Και αν πέσει ποτέ κανα ξύλο, θα σου φανεί χρήσιμος. Μη χάσεις επαφή και πάντα να έχεις πάνω σου τσιγάρα.

Το τουλοξεκλέρι

Μικρή εισαγωγή: ξεκλέρι είναι χοντρικά ο απίστευτος φλώρος, που νομίζει ότι κάτι κάνει στη ζωή του, επειδή είναι ο μόνος από την παρέα του που κάποτε είχε γκόμενα για μια βδομάδα. Το τουλοξεκλέρι αποτελεί μετεξέλιξη του παπάουερ. Ξεκίνησε ακούγοντας Maiden και Iced Earth, νομίζοντας για πολλά χρόνια ότι μέχρι εκεί έφτανε η μουσική. Μέχρι που μια μέρα, στο πρώτο έτος, έπεσε στα χέρια του το Lateralus και συγκλόνισε τον κόσμο του. Όχι όμως επειδή είναι καλός δίσκος, αλλά επειδή όταν για 5 χρόνια τρως πίτουρο και μια μέρα σε ταΐσουν κοτόπουλο, θα σου φανεί σα φιλέ μινιόν. Έκτοτε το τουλοξεκλέρι δε μπορεί να ξεκολλήσει απ’ το συγκρότημα και κυκλοφορεί με μπλούζες Tool, ραφτά Tool, κονκάρδες Tool, μπρελόκ Tool, περικάρπιο Tool και πορτοφόλι Tool. Έχει κατεβάσει όλη τη δισκογραφία του συγκροτήματος, ακυκλοφόρητα, bootleg, συναυλίες, αυτά τα animation που παίζουν σε μια οθόνη από πίσω τους στα live και κανένας δεν ξέρει τι είναι, artwork απ’ το site, βιντεάκια με σόλο του ντράμερ και σπάνιες ηχογραφήσεις από κλανιές του Maynard James Keenan. Μισεί το nu metal και τις Deathίλες γιατί δεν έχουν ψυχή (ή σόλο). Τέλος, δεν παραλείπει ποτέ να διαφημίσει την πόρωσή του, παίζοντας το δίσκο σε repeat στο LANάδικο που εργάζεται, σπάζοντας τα αρχίδια όλων μας.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Tool, Opeth.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Korn, Mayhem.

Να τον κρατήσω; Ναι μωρέ... Δεν πειράζει το παιδί που όσο ζει μαθαίνει. Είναι άκακος.

Ο ψωνισμένος Progressive-άς

Είναι ο Σεραφείμ Φεϋντανίδης του μέταλ. Αυτός που έχει μια υποτιμητική άποψη για όλους και για όλα (καλή ώρα…). Ακούει προγκρέσιβ, ατμοσφαιρικό μέταλ, γενικά οτιδήποτε με πλήκτρα και εικοσάλεπτα σόλο και είναι πάρα, ΜΑ ΠΑΡΑ πολύ περήφανος γι’ αυτό. Έχει μονίμως ένα υφάκι ανωτερότητας λες και ακούει κλασική μουσική και επειδή έχει κιθάρα Stratocaster και ξέρει να παίζει λίγο καλύτερα απ’ το μέσο μεταλά, νομίζει ότι είναι ο Βάγκνερ! Συνήθως είναι ΕΑΑΚίτης, 18 με 22, ξυλάγγουρο, με σπαστό καρέ μαλλί, ξυρισμένος κόντρα, φοράει στρογγυλά γυαλάκια και καφέ καστόρινο ή σάπιο μπουφάν απ’ τα καρφούρ. Έχει και μια τσάντα ταχυδρόμου με γραμμένα ποιήματα πάνω και την κουβαλάει μαζί του πάντα, ακόμα κι αν βουτήξει για υποβρύχιο ψάρεμα. Δεν φέρει πουθενά τα διακριτικά των αγαπημένων του συγκροτημάτων, καθώς αυτά είναι για κάφρους που δεν ξέρουν και που ακούνε θόρυβο και που δεν ξέρουν και που έχουν κολλήσει 10 χρόνια στα ίδια και που δεν ξέρουν. Θα σου πει ότι έχει γνωρίσει τους Anathema από κοντά, ότι τα βυνίλια ακούγονται καλύτερα απ’ τα CD και ότι πλέον πειραματίζεται με τζαζ, φιούζιον και ελεκτροτάνγκο. Απλά ανυπόφορος.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Dream Theater, Pink Floyd.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Mayhem, Aura Noir.

Να τον κρατήσω; Ούτε για αστείο. Είναι ζήτημα χρόνου μέχρι να το γυρίσει σε Θανάση και Αλκίνοο μπας και του κάτσει καμιά ΚΝίτισα!

Ο γραφικός ποζεράς

Πραγματικά εξαιρετικό δείγμα, ο ποζεράς αποτελεί ζωντανό χρονοντούλαπο της ιστορίας, βγαλμένος κατευθείαν απ’ την εποχή Hair Metal των 80s. Μακρύ μαλλί, ίσιο, καμιά φορά ξασμένο ή και χαίτη, τζιν σωλήνας, ζώνη από σφαίρες πολυβόλου, άσπρα μποτοσπορτέξ, μπλούζα-σημαία αμερικάνικου Νότου (αμάνικη ΚΑΙ ξώκοιλη) και από πάνω τζιν μπουφάν με τρεις στρώσεις ραφτά. Από μουσικής πλευράς, ο κανόνας είναι ένας: αν ο τραγουδιστής δεν έχει φορέσει ποτέ σκισμένο καλσόν, αν ο ντράμερ δεν πλακώνει στο ξύλο την πορνοστάρ γκόμενά του ή αν ο κιθαρίστας δε σνιφάρει κόκα απ’ τον κώλο μιας στριπτιτζούς πριν απ’ το live, τότε απλά δεν τους ακούμε! Ο ποζεράς συχνάζει σε μαγαζιά… ΣΤΟ μαγαζί που παίζει αποκλειστικά Hair Metal και καμιάαααααα φορά κάνει την χάρη στην παρέα να σκάσει στο κανονικό ροκάδικο. Θανάσιμος εχθρός του; Η grunge και το ποπ-ροκ του MTV. Από το ‘90 που εμφανίστηκαν, ο ποζεράς δεν έχει προφέρει ακόμα τη φράση «καινούργιος δίσκος».

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: WASP, Def Leppard.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Nirvana, Offspring.

Να τον κρατήσω; Οπωσδήποτε. Εκτός του ότι είναι ο μόνος που ακούει παλιό μέταλ με αξιοπρέπεια και έχει και τα αρχίδια να κυκλοφορεί έτσι έξω (respect), είναι και εύκολος στη συντήρηση: τρέφεται μόνο με μπύρες Χάινεκεν και Big Burger απ’ τα Everest.

Ο νιουμεταλάς που δε σέβεται τίποτα

Πλέον εξαιρετικά σπάνια, η κατηγορία αυτή μεσουρανούσε στις αρχές του 2000 με την έκρηξη του χάρντκορ και του ραπ μέταλ. Όλοι μας τους θυμόμαστε απ’ αυτή την περίοδο, να στήνουν αντίσκηνα μέσα στο Mobetter, να κοπανιούνται με σπασίματα της μέσης και τα χέρια μαζεμένα σε στάση «νεροτσουλήθρα» και να γκρινιάζουν γιατί οι Korn δεν έρχονται ποτέ για live στην Ελλάδα. Εμφανισιακά είναι πολύ εύκολο να εντοπιστούν. Φαρδιά στρατιωτική βερμούδα με 80 τσέπες, χοντρά σκεϊτοπάπουτσα DC ή Adidas (καμιά φορά με ψηλή ποδοσφαιρική κάλτσα), κίτρινη μπλούζα με πράσινη στάμπα Soulfly κι από πάνω κόκκινη ζακέτα Adidas με ρίγα στα μανίκια. Μαλλί μακρύ ράστα ή κοντό ανακατεμένο, ενίοτε με εγχείρηση προσθετικής σκούφου, επίσης φοράει πετσετένια περικάρπια, 24 αλυσίδες, 11 λουριά και ζώνη χαλαρωμένη πίσω μέχρι το γόνατο. Ο νιουμεταλάς είναι εξαιρετικά ψωνισμένος με τη μουσική του, όπως και ο προγκρεσιβάς, αλλά με μια διαφορά: αντί να εκθειάζει αυτά που ακούει εκείνος, αρκείται στο να βρίζει και να χλευάζει αυτά που ακούν οι άλλοι. Δεν έχει σεβασμό για τίποτα και για κανέναν! Δεν πα να ‘ναι και Metallica; Όταν τελειώσει με το θάψιμο, θα νομίζεις ότι μιλούσε για το ατάλαντο συγκρότημα της διπλανής πολυκατοικίας. Όποια μπάντα δεν προλάβει να θάψει με λέξεις, θα τη θάψει με ερμηνευτικό χορό: μόλις ο DJ βάλει κλασικό μέταλ θα αρχίσει να χορεύει ειρωνικά τσιφτετέλι και να γελάει με την παρέα του. Οδηγεί Seat Ibiza με αυτοκολλητάκι Hatebreed στον προφυλακτήρα. Τα τελευταία χρόνια δηλώνει ότι ακούει post hardcore ή stoner και απεχθάνεται τους emo, κυρίως γιατί ζηλεύει που επινόησαν πιο ευρηματικούς τρόπους να φοράνε ζώνες με καρφιά και να κάνουν piercing στη μάπα.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Deftones, Ill Nino, γενικά μπάντες με ανορθόγραφο όνομα.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Iced Earth, Limp Bizkit (ψέμα, αλλά το λέει για να μην τον διώξουν απ’ την κλίκα του Mobetter).

Να τον κρατήσω; Ναι. Το ξέρω ότι πέντε χρόνια είχε ένα τουπέ που σε προκαλούσε να τον σφάξεις σαν αρνί. Αλλά τώρα που ο φουκαράς είδε το αγαπημένο του nu metal να πεθαίνει πιο γρήγορα κι από ψεκασμένη κατσαρίδα, πιστεύω πως έμαθε.

Η χοντρο-ντάντω

Ο όρος προκύπτει από τις λέξεις «χοντρή» (duh!) και «Dada», το γνωστό γκοθάδικο (ας πούμε) του Ψυρρή. Η χοντροντάντω είναι το κλασικό μπάζο, που δεν την έκανε παρέα η cool κλίκα του σχολείου, οπότε αναγκαστικά κατέληξε στο μέταλ, επειδή εντάξει, κάτι έπρεπε να γίνει κι αυτή η καημένη. Τώρα όμως βρίσκεται μέσα στη μέταλ κοινότητα, δηλαδή στο λάκκο με τα αρχίδια, όπου τα άφθονα μπακούρια και ο χαμηλός ανταγωνισμός, σε συνδυασμό με τα κόμπλεξ και την καταπίεση που κουβαλάει απ’ το λύκειο θα την οδηγήσουν σε επίπεδα σνομπαρίας για ρεκόρ! Φταίμε κι εμείς βέβαια. Θυμάστε εκείνα τα είκοσι λεπτά που νομίζαμε ότι η Amy Lee είναι ωραία; Μη δούμε μαύρο ίσιο μαλλί και βαμμένο μάτι! Ψαρώνουμε με τη μία. Η χοντροντάντω στο ντύσιμο είναι ακριβώς αυτό που θα περίμενε κάποιος: μαύρο ή μωβ σαλβάρι και ολόμαυρο ολσταράκι, με μαύρο τιραντάκι Within Temptation από Top Man μπας και φανεί λίγο βυζί, αλλιώς αρβύλα και μαύρο φουστάνι μάγισσας, που με τα κιλά της την κάνει να μοιάζει με τον παπά της ενορίας. Τα αξεσουάρ συνήθως περιλαμβάνουν γάντια χωρίς δάχτυλα, ζώνη με μεταλλικά πυραμιδάκια, μπόλικο eyeliner και σταυρουδάκι που σε κάνει να κεντράρεις στη βυζοχαράδρα. Φυσικά, τα φαινόμενα απατούν. Ως γνωστόν, οι μεταλούδες είναι μάστορες της μεταμφίεσης και της επεξεργασίας φωτογραφιών. Δεν είναι λίγοι οι ανυποψίαστοι φουκαράδες που ξεγελάστηκαν από αναρτημένες φωτό στο myspace και τελικά μετατράπηκαν σε αλάτι μόλις είδαν τις γκόμενες από κοντά. Μουσικά η χοντροντάντω δεν παρουσιάζει κάποια σαφή προτίμηση. Συνήθως ακολουθεί την καρδιά και το ένστικτό της. Και λέγοντας αυτό, εννοώ φυσικά πως ακούει ΟΤΙ ΑΚΟΥΕΙ ΚΙ Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ! Μόνο ένα συγκρότημα είναι το ιερό τέρας και δεν αλλάζει ποτέ: οι Nightwish. Αν έχεις σκοπό να την πέσεις σε μεταλού, εξοπλίσου με ένα καρότσι και ένα παντελόνι MC Hammer για το πρήξιμο αρχιδιών που ακολουθεί: «Πόσο καλή μουσική έχουν!»… «Πόσο φοβερή φωνή έχει η Tarja!»… «Πόσο ξεμπάζεψε απ’ το Nemo και μετά!»… «Πόσο θα ‘θελα να την είχα friend στο θλιβερό μου account στο myspace που είναι μια τραγική σύνοψη της μοναξιάς μου!».

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Nightwish, Apocalyptica.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Ότι θάψει ο γκόμενος αυτή την εβδομάδα.

Να την κρατήσω; Όχι. Το ξέρω ότι οι καιροί είναι δύσκολοι φίλε μεταλά. Αλλά υπάρχουν αλλού πορτοκαλιές που μάλιστα κάνουν και πορτοκάλια, όχι κολοκύθες! Και αν η μεταλού σου νομίζει ότι μετράει, πήγαινε τη μια βόλτα απ’ το ΤΕΙ Αθηνών. Θα δείτε και οι δύο.

Ο γκοθομορφονιός

Η πιο lifestyle κατηγορία μεταλά, ο γκοθομορφονιός (ή γκοθολεβέντης) απαντάται συνήθως σε μεσαιωνικού τύπου μπαράκια και industrial μαγαζιά π.χ. Underworld, να κάθεται αμίλητος και cool. Από μικρός άκουγε μέταλ, αλλά ποτέ με το εξτρίμ πάθος που έχουν οι υπόλοιπες κατηγορίες. Κι αυτό επειδή ήταν πάντα λίγο «μοντελάκι», με την εξωτερική εμφάνιση να καθορίζει τη μουσική που ακούει, αντί για το ανάποδο. Έτσι, αρκείται στην απλότητα και την ασφάλεια του ελαφρολαϊκού γκοθο-μέταλ των 90s. Ας μην κοροϊδευόμαστε βέβαια: ο τύπος είναι ωραίο παλικάρι και δεν είναι τυχαίο. Συνήθως είναι ψηλέας, με μακρύ ίσιο μαλλί Παντέν Προβιταμίνη Β5 και μουσάκι goatee. Φοράει μακριά γκοθο-καμπαρντίνα Μάτριξ, μπότες τύπου Marilyn Manson από Top Man ή Monsterville, σκουλαρίκι σταυρό και στο λαιμό έχει το κλασικό κρεμαστό «σπαθί με φίδι τυλιγμένο γύρω-γύρω». Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραπάνω αμφίεση μένει απαράλλακτη χειμώνα-καλοκαίρι, διότι πώς να το κάνουμε, ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Ως αποτέλεσμα, ο γκοθομορφονιός αποτελεί αντικείμενο λατρείας για τη χοντρο-ντάντω και αντικείμενο μίσους και υποβόσκοντος φθόνου για τους υπόλοιπους μεταλάδες. Δεν τον μισούν όμως επειδή τους κλέβει όλες τις όμορφες μεταλούδες (και τις 2), αλλά επειδή το κάνει χωρίς να ξέρει πολλά από μουσική, όπως αυτοί. Επειδή στο μεταλάδικο την πέφτει συνέχεια σε γκόμενες, είναι ο μόνος που δε θα πρήξει τα αρχίδια του DJ με παραγγελιές

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Moonspell, Paradise Lost.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Clash, Ska-P γιατί είναι χαβαλεδίαρικα και του χαλάνε το στυλ.

Να τον κρατήσω; Όχι βέβαια! Ο πούστης μας κλέβει τις γκόμενες! Δε με νοιάζει αν του αξίζουν! Να πα να γαμηθεί!

Ο creepy μπλακμεταλάς

Εκεί που οι περισσότεροι από μας ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ death metal και black metal, ο creepy μπλακμεταλάς έχει πέσει με τα μούτρα στο Έρεβος και στην ανίερη βοθρίλα της υπο-υπο-υπόγειας καφρο-σκηνής. Κανείς δεν γνωρίζει τι μουσική ακριβώς εκπροσωπεί αυτή την κατηγορία. Ακόμα κι ο ίδιος σπάνια ξέρει να απαντήσει με ακρίβεια. Συνήθως η απάντησή του στην κατά τ’ άλλα απλή ερώτηση «τι ακούς;» μοιάζει με περιγραφή γκουρμέ πιάτου: «Αβάν-γραντ πειραματικό μπλακ-στόουνερ με στοιχεία σατάνικ γκλαμ-ντεθ και λίγο αν-χόλι νεκρο-βόθρικ αποτροπέισιον 666… α-λα κρεμ!». Το μόνο βέβαια από τα παραπάνω που φτάνει στα δικά σου αυτιά είναι πρίμα θόρυβος, ουρλιαχτά στα λατινικά και ανελέητες δικασιές από μπάντες που στο όνομά τους έχουν αντικαταστήσει όλα τα «c» με «k». Θα τον αναγνωρίσεις εύκολα από το απεριποίητο μακρύ μαλλί, το μούσι «τραγί» μήκους 1 μέτρου, το μόνιμο απλανές βλέμμα τύπου school shooter και την σάπια μπλούζα Dark Throne σε δυσανάγνωστη γραμματοσειρά «Kλαδιά Δέντρου». Το λουκ συμπληρώνεται από 1 piercing σε ευφάνταστο μέρος (όχι πολλά, μη μας πούνε και emo) και τουλάχιστον τρεις ζώνες με καρφιά, αλλά όχι τα κλασικά μικρά, αυτά τα καμπυλωτά των 5 εκατοστών που σκοτώνουν άνθρωπο! Εναλλακτικό λουκ περιλαμβάνει κοντό μαλλί (το τραγόμουσο παραμένει στο 1 μέτρο) και μαύρο κοντομάνικο πουκάμισο με αριθμό στο στήθος α-λα Slipknot.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Plasma Pool, Naer Matarron.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: In Flames, Dimmu Borgir (τους θεωρεί μπιτάκια).

Να τον κρατήσω; Ναι. Μην κάνεις σαν παρανοϊκός γονιός. Το παιδί απλά ακούει τη μουσικούλα του και δεν πειράζει κανέναν… Εκτός απ’ τα μικρά ζωάκια που ενίοτε σκοτώνει… Α! Και τους 2 παλιούς συμμαθητές του που έχει δεμένους στο υπόγειο… Και την πρώην γκόμενα που θυσίασε στον Οντίν πέρυσι το Πάσχα… Α, ναι, και τα 38 άτομα που θέρισε με ένα Μ4 στην προηγούμενη συνέλευση γονέων και κηδεμόνων. Χμμμ… τώρα που το σκέφτομαι…

Ο Frodo

Τα μέλη αυτής της κατηγορίας είναι αληθινή τραγωδία. Το επίπεδο σπασικλίασης που φτάνουν είναι πραγματικά ντροπή για τους μεταλάδες, το ανθρώπινο είδος και τη Δημιουργία γενικότερα. Η καταπιεσμένη (και συχνότερα ανύπαρκτη) σεξουαλική ζωή του Frodo, τον οδήγησε από νεαρή ηλικία στο World of Warcraft και τις ταινίες και τα βιβλία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Φυσικά, δεν άργησε να ταυτιστεί με μια ιστορία όπου ο μεγαλύτερος φλώρος όλων των εποχών καταφέρνει να νικήσει τον πιο «γαμάω» και αρχιδάτο Άρχοντα του Κακού. Οπότε, επηρεασμένος από 2 CD που του δάνεισε ένα βράδυ ο D.M., κατέληξε στο στοιχειώδες έπικ μέταλ, νομίζοντας ότι έτσι θα φαίνεται λιγότερο nerd. Πολλοί τείνουν να ταυτίσουν τους Frodo με τους παπάουερ (βλ. παραπάνω), αλλά η εντύπωση αυτή είναι εσφαλμένη. Ο Frodo δε δηλώνει ποτέ ανοιχτά τα μουσικά του γούστα, εκτός ίσως από ένα λογότυπο Blind Guardian που έχει ζωγραφίσει με μαύρο και χρυσό ανεξίτηλο στην τσάντα του. Είναι συνήθως μαθητής γυμνασίου-λυκείου (αν και μπορεί να φτάσει και σε μεγαλύτερες ηλικίες), υπερβολικά χοντρός ή υπερβολικά λεπτός και φοράει γυαλιά. Ντύνεται με απλά μπλε τζιν, μπλουζάκια Reebok, No Fear, Quicksilver ή καρό πουκάμισα και αυτά τα μπλε φουσκωτά μπουφάν με τους καφέ καστόρινους ώμους που έχουν πίσω στάμπα μια πάπια. Φυσικά όλα είναι ένα νούμερο μεγαλύτερα διότι δεν τα αγόρασε ο ίδιος, αλλά η μάνα του. Στο σχολείο κάνει συνέχεια ηλίθιες ερωτήσεις και διαβάζει σαν πούστης, αλλά τελικά παίρνει πάντα 14. Λέει ότι είναι Παναθηναϊκός χωρίς να ξέρει να αναγνωρίζει ούτε 3 παίχτες στη φάτσα. Παρα-WOW-ικές δραστηριότητες του Frodo περιλαμβάνουν μοντελισμό, Vampire, συλλογή περιοδικών για στρατιωτικό εξοπλισμό, στήσιμο LAN party, 2ήμερο μαραθώνιο Star Wars, άρτια γνώση για δεινόσαυρους και κατέβασμα 100.000 anime που δε θα δει ποτέ. Σίγουρα θα έχεις προσέξει ένα μαγαζί στην Πανεπιστημίου που πουλάει το σπαθί του Άραγκορν και τη μαγκούρα του Γκάνταλφ και κάτι πλαστικά φωτόσπαθα με λάμπες νέον και θα έχεις αναρωτηθεί: «Ποιος μαλάκας θα έδινε 150 ευρώ για κάτι τέτοιο;». Να ποιος!

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Stratovarius, Cirith Ungol.

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Όποια άλλη μπάντα του πεις, θα σου πει ότι τη μισεί, κυρίως για ξεκάρφωμα επειδή δε θα την ξέρει.

Να τον κρατήσω; Το λέω με βαριά καρδιά διότι είχα πολλά κοινά με αυτήν την κατηγορία, αλλά ΟΧΙ! Θάνατος στον σκατόφλωρο! Και πριν με πείτε άκαρδο και bully, σκεφτείτε καλά ποιόν θα έχετε προϊστάμενο αύριο-μεθαύριο στη δουλειά σας, που θα την έχει δει βασιλιάς του τμήματος web-programming και θα βγάζει όλα τα κόμπλεξ του πάνω σας.

Ο πρωτοδισκάκιας

Όπως έχουμε ήδη διαπιστώσει, ο κάθε μεταλάς έχει μια μικρή ή μεγάλη περηφάνια για τη γνώση και την εξειδίκευσή του στο είδος. Επίσης, πάντα έχει 4-5 συγκροτήματα που θάβει για να αποκτήσει ο ίδιος μια μουσική ταυτότητα. Καμία απ’ τις παραπάνω κατηγορίες όμως δεν πλησιάζει το επίπεδο ξιπασιάς του πρωτοδισκάκια (γνωστός και ως μεταλοπατέρας). Ξερόλας, φαφλατάς και τζουτζές, έχει άποψη για όλες τις μπάντες στον πλανήτη Γη και θα τη μοιραστεί μαζί σου με κάθε σπαστική λεπτομέρεια, είτε το ζητήσεις είτε όχι. Και φυσικά η άποψη αυτή είναι πάντα μα πάντα αρνητική! Αυτό είναι το παράδοξο: ο τρικαράγκιοζας έχει να πει έναν καλό λόγο για μέταλ δίσκο απ’ τα 16 του, αλλά δηλώνει φανατικός οπαδος του μέταλ!!! Όταν δεήσει να συμπαθήσει μια μπάντα, θα βρει κάτι άγνωστους παπάρες που παίζουν japanese industrial sludgecore ή κάτι τέτοιο και θα στους πλασάρει ως τα super ακατέργαστα διαμάντια που αυτός και μόνο ανακάλυψε. Με το που ακούσεις βέβαια το εν λόγω συγκρότημα καταλαβαίνεις γιατί ήταν άγνωστοι τόσο καιρό: ΠΑΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΣΟ! Αλλά αν του το πεις, ο πρωτοδισκάκιας θα σου πετάξει τα κλασικά του: «εσυ είσαι μικρός / δεν ξέρεις, γι' αυτό μιλάς / δεν πιάνεις τον ήχο τους». Φυσικά, με το που μάθουν τη μπάντα άλλα 20 άτομα, θα πει ότι ξεπουλήθηκαν, οπότε θα σταματήσει να τους ακούει. Το όνομα «πρωτοδισκάκιας» προκύπτει από την trademark ατάκα που χρησιμοποιεί για όλες τις μπάντες: «Μετά απ’ τον πρώτο δίσκο χαλάσανε φίλε!». Διαβάζει φανατικά Metal Hammer, έχει γνωρίσει από κοντά όλους τους συντάκτες ή ακόμα χειρότερα, είναι ο ίδιος συντάκτης. Επίσης ακούει Ατλαντίς FM όλο το 24ωρο και αναφέρεται στους παραγωγούς ως «τα παιδιά» επειδή νομίζει ότι είναι φίλοι του γιατί παίρνει τηλέφωνο στο σταθμό 10 φορές τη μέρα.

Δύο συγκροτήματα που αγαπάει: Morbid Angel (πρώτος δίσκος), Vision of Disorder (πρώτος δίσκος).

Δύο συγκροτήματα που μισεί: Όλα.

Να τον κρατήσω; Όχι βέβαια. Ξερόλες τέτοιου επιπέδου είναι για οστρακισμό. Εμπιστεύομαι το γούστο του στη μουσική όσο εμπιστεύομαι έναν κανίβαλο να μου κανει πίπα.