Mikeiddox

Πριν από 2 μέρες ήρθε στο inbox μου ένα chain mail με τίτλο Mikeius VS Madoxx. Το είχα ξαναδεί βέβαια, σε μορφή comment στο άρθρο μου 90s: The good, the bad and the ugly και είναι μια λίστα με 10 λόγους που ο Maddox είναι ανώτερος από μένα. Παρόλο που δεν το συνηθίζω, απάντησα στο συγκεκριμένο comment, αλλά ο κομπλέξας ανώνυμος δεν αρκέστηκε σε αυτό. Πήρε την αποψάρα του, την έκανε chain mail, μετά έψαξε έναν-έναν τους συχνούς αναγνώστες μου, βρήκε τα email τους και το έστειλε. God Damn!

Μερικές βδομάδες πριν, ο φίλος Βαγγέλης μου λίνκαρε ένα thread στο Electric Requiem Forum που ασχολιόταν με την πάρτη μου. Με βρίζανε και υποστήριζαν ότι μπροστά στις ατάκες που πετάνε αυτοί κάθε μέρα στο E.R., οι δικές μου ατάκες δεν κλάνουν μία κι άλλα τέτοια patheticλίκια. Περιττό να πω ότι μεγαλύτερες ιντερνετικές ψωνάρες δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Οι μισοί ανεβάζουν thread για το πόσο γαμάει το E.R. και οι άλλοι μισοί μπαίνουν στο thread και γράφουν "Καλά, ε; Κορυφαίο το thread που ανέβασες για το πόσο γαμάει το E.R.". GOD DAΑΑYOM!!!

Καλά ρε ζώα; Άλλη δουλειά δεν έχετε στη ζωή σας; Τόση μεγάλη αξία νομίζετε ότι έχουν οι απόψεις σας που τις πετάτε στον ωκεανό πληροφοριών που λέγεται internet και νομίζετε ότι έχουν και κάποια επιρροή; Μου στέλνει η άλλη comment ότι είμαι αγενής επειδή με διαβάζει εδώ και μήνες και εγώ δεν της λέω "ευχαριστώ" κάθε φορά που μου γράφει πόσο της άρεσε ένα άρθρο μου. Δε μας κατουράς λέω γω κυρά μου; Με διαβάζεις για να γελάς ή για να μου μαθαίνεις σαβουάρ βιβρ;

Μπαίνει ο κάθε άεργος και γράφει "Χάλασες πολύ, μαλάκα. Εδώ και 8 ποστ έχω σταματήσει να γελάω". Δηλαδή μου λες ότι διάβασες ήδη 7 κρύα άρθρα και αντί να παρατήσεις για πάντα το site, μπήκες να δεις και το όγδοο! Μάλιστα το comment σου αναρτήθηκε μισή ώρα αφού πόσταρα το άρθρο. Και μετά είμαι εγώ ο μαλάκας. Το blog μου, όπως και το κάθε άλλο blog έχει αντίκτυπο στην κοινωνία ακριβώς ΜΗΔΕΝ! Φαντάσου πόσο μηδέν αντίκτυπο έχουν τα σχόλια που κάνεις εσύ για τον συγγραφέα του.

Δεν αναφέρομαι μόνο στα αρνητικά σχόλια. Και τα θετικά είναι ηλίθια και pointless. "Μιχάλη γάμησες", "Μιχάλη σ' αγαπώ", "Μιχάλη σε παντρεύομαι". ΣΚΑΣΕ ΗΛΙΘΙΟ ΓΥΝΑΙΚΑΚΙ! Καταλαβαίνω ότι ενθουσιάστηκες επειδή μόλις ανακάλυψες το internet που εκ φύσεως είναι γεμάτο προβληματικούς παπάρες σαν κι εσένα που νομίζουν ότι έχουν καλλιτεχνική έκφραση. Να μαντεψω: εχεις και ημιεπαγγελματική φωτογραφική μηχανή και ανεβάζεις στο λογαριασμό του Deviant Art σου ασπρόμαυρες φωτογραφίες με υψηλό κόντραστ και θολή μαύρη μπορντούρα. Το τελευταίο σου entry είναι μια κοντινή προσωπογραφία ενός γέρου/άστεγου/ζητιάνου και πριν απ' αυτό ήταν μια καρέκλα μαζί με τη μακρόστενη σκιά της με τίτλο "Juxtaposition". ΟΚ. Λογικό είναι μετά από αυτά τα bratwurst μετριότητας που τρως στον κώλο να σου φαίνεται φοβερό το blog μου.

Πολλοί θα πείτε ότι πάω να επιστρατεύσω την αιώνια πίπα που λένε όλοι στους κριτικούς τους όταν αμύνονται. "Αν δε γουστάρεις, να σε δω να το κάνεις καλύτερα στην τελική". Αυτό το επιχείρημα δεν το υπερασπίζομαι. Είναι άκρως βλακώδες, ειδικά όταν το χρησιμοποιείς ενάντια σε κριτικούς ταινιών/θεάτρου/βιβλίων γιατί είναι τεχνικά πολύ δύσκολο να φτιάξουν δικιά τους ταινία/θεατρικό/βιβλίο υψηλών προδιαγραφών για να το αποδείξουν. Αλλά στην περίπτωση του blog, πραγματικά ισχύει! Δε γελάς με αυτά που γράφω; Φτιάξε δικό σου blog και γράψε καλύτερα. Είναι ΠΕΝΤΕ ΛΕΠΤΑ ΥΠΟΘΕΣΗ! Κι εσύ θα μου κάνεις κρέας το παραπάνω επιχείρημα κι εγώ θα έχω ένα αστείο site να μπαίνω και να περνάω καλά. Όλοι κερδίζουν. Δυστυχώς όμως, το πιθανότερο είναι να γράψεις ένα σίχαμα μισή παράγραφο για το πόσο έχεις βαρεθεί να ακούς το Last Christmas ή για τον Αλβανό που ήταν μπροστά σου στο ΠΡΟ-ΠΟτζίδικο και, επειδή ήθελε να παίξει στο ΤΖΟΚΕΡ τα γενέθλια των παιδιών του, κατέληξες να περιμένεις στην ουρά πεντέμισι ώρες. Γι' αυτό σκάσε.

Γιατί λοιπόν μετά απ' όλα αυτά, εξακολουθώ να έχω ενεργά τα comments:

1ον) Μπορεί και βάζει ο κόσμος το λιθαράκι του, όπως έχει γίνει επιτυχημένα στις Μικρές λεπτομέρειες της ζωής ή στην Ξενάγηση στο βλαχοπαππουδόσπιτο.

2ον) Αν τα βγάλω θα στερήσω από τον κόσμο διαμάντια όπως ο ΛshinobiΛ, ο polystrofos και φυσικά ο Liberis.

3ον) Το να βγάζεις τις απόψεις σου σε δημόσιο βήμα και να μην δέχεσαι τον αντίλογο, εκτός από πουστιά είναι και βαρετό.

4ον) Συνήθως περνάω τα απογεύματά μου αλείφοντας Merenda στο πουλί μου και περιμένοντας τον σκύλο μου να έρθει να τη γλείψει. Οπότε, έχω στην καβάτζα το διάβασμα comments όταν ξεμένω από Merenda.

Άντε και καλή κοψοχρονιά να έχω.

Γιορτινές προτάσεις δώρων

Ααααχ... Χριστούγεννα. Έφτασε και πάλι η εποχή του θαύματος. Η εποχή που ο λεωφορειατζής μπορεί να σε περιμένει λίγο παραπάνω πριν κλείσει τις πόρτες και φύγει. Η εποχή που για κάποιο λόγο είναι πιο εύκολο να βρεις παρέα για κωλόμπαρο. Η εποχή που βαριέσαι να ακούς τις κλισέ γκόμενες του Deviant Art να σου λένε πόσο μισούν τα Χριστούγεννα. Η εποχή που όλοι αγγαρευόμαστε με το ζόρι να αγοράσουμε δώρα για κόσμο που έχουμε κατά τ' άλλα χεσμένο και θα προτιμούσαμε να ξοδέψουμε όλα τα λεφτά για την πάρτη μας. Μέρες μαγικές.

Μήπως δεν πρόλαβες να πάρεις δώρα στα αγαπημένα σου πρόσωπα επειδή είσαι καμένος και πέρασες τις τελευταίες μέρες θερίζοντας μελιτζάνες στο Facebook; Κανένα πρόβλημα. Το faeenamalaka έρχεται να σε σώσει με πρωτότυπες και οικονομικές προτάσεις δώρων για όλη την οικογένεια, ακόμα και για εκείνον τον ξάδερφο που όλοι μισούν και κανένας δεν το λέει. Hint: αν δυσκολεύεσαι να βρεις ποιος είναι ο συγκεκριμένος ξάδερφος στη δικιά σου οικογένεια, μην ψάχνεις. Εσύ είσαι.

- Φουσκωτό αναλάκι

Ένα δώρο όμορφο, γουστόζικο και συνάμα πρακτικό. Οι δονητές πρωκτού έχουν σταθερό μέγεθος, αλλά ως γνωστόν, ο ανθρώπινος πρωκτός όχι. "Με σάλιο και υπομονή, ο κώλος γίνεται μουνί" που λέει και το ρητό. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει ανά πάσα στιγμή να έχεις ένα βαλιτσάκι ή ένα box set με δονητές πρωκτού σε διάφορα μεγέθη, από αντίχειρα μέχρι ξύλο κρεβατιού, πράγμα που είναι ιδιαίτερα άβολο, ειδικά στο γραφείο, στο αυτοκίνητο ή στο κάμπινγκ. Την λύση έρχεται να δώσει με περισσή κομψότητα το φουσκωτό αναλάκι.

Τώρα, μόνο με $27.99, μπορείς να ανοίγεις τον πάτο της/του συντρόφου σου εύκολα, γρήγορα και προπαντός οικονομικά. Φουσκωτό αναλάκι: γιατί καμιά αγάπη δε συγκρίνεται με την αγάπη από πίσω.

- Λαστιχένια γροθιά

Σε παρόμοιους τόνους κινείται και το επόμενο δώρο μας. Hot item στην φετινή έκθεση Athens Erotica, η λαστιχένια γροθιά είναι απαραίτητη για όσους ζητούν αυτό το κάτι παραπάνω στο κρεβάτι. Ένα σεξουαλικό βοήθημα που αυξάνει την ηδονή της γυναίκας και την αυτοπεποίθηση του άντρα. Σε αντίθεση με τους συνηθισμένους δονητές, μπορείς ανά πάσα στιγμή να δείξεις τη λαστιχένια γροθιά στη σύντροφό σου και να πεις με περηφάνεια: "Κοίτα μωρό μου. Κι εγώ τόση την έχω!". Υπάρχουν πολλά μοντέλα στην αγορά, αλλά το faeenamalaka συνιστά το Fist of Fury της Pipedreams. Με $13.39 μόνο, θα σώσει και το γάμο και την τσέπη σας! Διαθέτει εργονομική λαβή για περισσότερο έλεγχο στις δύσκολες μανούβρες.

Fist of Fury: Όταν έχετε και τις 2 γροθιές μες στη σύντροφό σας και πάλι δε φτάνουν.

- Πλεκτή θήκη για κωλόχαρτο

Ένα δώρο άκρως μη-άχρηστο και διακριτικό. Για όσους θέλουν να πουν στο αγαπημένο τους πρόσωπο "Είσαι μια χαβούζα που βγάζει σκατό σε βιομηχανική κλίμακα" αλλά δεν μπορούν να το εκφράσουν τόσο λεπτά. Οι θήκες μας κατασκευάζονται στα καλύτερα ημιυπόγεια της Κυψέλης. Μάλιστα, φροντίζουμε όλες οι γιαγιάδες που χρησιμοποιούμε να πάσχουν από σύνδρομο Άσπεργκερ για να μην μπορούν να σταματήσουν να πλέκουν. Το αποτέλεσμα είναι μια όμορφη χνουδωτή θήκη, ιδανικό καταφύγιο για εκείνο το εφεδρικό ρολό που αποδεικνύεται σωτήριο τις δύσκολες ώρες. Μάλιστα, σε εξαιρετικές περιπτώσεις έλλειψης, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και την ίδια τη θήκη.

Θα τη βρείτε σε καταθλιπτικά σκονισμένα μίνι μάρκετ της επαρχίας (δίπλα στο σαμπουάν μπίρας Clairol), σε καταστήματα "Ό,τι πάρεις ένα ευρώ" και σε επιλεγμένα φανάρια της Αχαρνών. Αν δεν την βρείτε στα παραπάνω, θα σας πλέξει μία η γιαγιά μου, αρκεί όσο πλέκει να κάθεστε δίπλα της και να ακούτε ιστορίες απ' τον Εμφύλιο.

- Σφυρίχτρα εξάτμισης

Θέλω να ευχαριστήσω τον Jeremy Clarkson που έφερε στην προσοχή μου αυτό το καταπληκτικό gadget. Έχεις βάλει μπλε LEDάκια στο καπό του Hundai Getz σου, αλλά οι φίλοι σου στο Μικρολίμανο επιμένουν ότι δεν είναι αρκετά καγκούρικα; Έχεις γεμίσει το Corsa της μαμάς σου με αυτοκόλλητα εξαρτημάτων που δε φοράει και ψάχνεις να τα ταιριάξεις με κάτι εξίσου κακόγουστο; Τη λύση έρχεται να δώσει το Exhaust BOV. Πρόκειται για ένα μικρό σωληνάκι που προσαρμόζεις στην εξάτμιση του αυτοκινήτου σου. Όταν περνάνε από μέσα του τα καυσαέρια, αυτό σφυρίζει και μιμείται τον ήχο που βγάζει το τούρμπο. Σοβαρά, αυτό κάνει. Ούτε κι εγώ το πίστευα στην αρχή. Οι άλλοι τουρμπάρουν τα Fiatάκια τους γιατί μιμούνται τους οδηγούς supercar; Εσύ μπορείς να το πας ένα βήμα παραπέρα και να μιμηθείς αυτούς που μιμούνται τους οδηγούς supercar! Pathetic στο τετράγωνο!

Και μην ξεχνάς: Οι υπόλοιποι κάγκουρες είναι κατάπτυστοι από την κοινωνία, αλλά τουλάχιστον απολαμβάνουν μια παραπάνω επιτάχυνση όταν οδηγούν. Τώρα με το Exaust BOV μπορείς να εισπράττεις μόνο το μίσος και τη χλεύη των άλλων, χωρίς να επιβαρύνεσαι από τις υψηλές επιδόσεις που θα σου προσέφερε ένα αληθινό τούρμπο. Μόνο $49.90.

- Ευχετήριες κάρτες Liberis

Κυκλοφόρησαν! Τώρα όλοι εντός και εκτός του blog μπορούν να απολαύσουν την μεγάλη πέννα που λέγεται Liberis, χάρη στην αποκλειστική νέα μας σειρά από ευχετήριες κάρτες. Επιτέλους οι ευχές μας αποκτούν την αυταρέσκεια, το δασκαλίστικο ύφος, την επιτηδευμένη γλώσσα και το βιασμό από σημεία στίξης που πάντα αποζητούσαμε. Όλες οι κάρτες είναι κοσμημένες από αυθεντικές γιορτινές ευχές του μοναδικού Liberis, συνοδεύονται από πιστοποιητικό γνησιότητας και απεικονίζουν το χαρακτηριστικό κοινωνικό αντίκτυπο που διακρίνει το λέγειν του: ένα ζευγάρι πρησμένα αρχίδια.

Θα τις βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και στο gift shop της ντίσκο "Βινύλιο".

Credits: Βαγγέλης για την 2η κάρτα

Η πειρατεία σκοτώνει την ώρα μου

Άκου φίλε τι έμαθα χθες. Αν έχεις ξεμείνει από κατεβασμένες ταινίες για να δεις στο PC σου και βαριέσαι να ψάχνεις και να περιμένεις να κατέβει η επόμενη, κάνεις το εξής: Πηγαίνεις σε ένα κτίριο που λέγεται βίντεο κλαμπ. Έχει άσπρα νέον φώτα και αφίσες στους τοίχους και είναι γεμάααατο DVD με καινούργιες ταινίες σε κατάταξη κατά ημερομηνία κυκλοφορίας. Και γαμώ; Μπαίνω λοιπόν με χαρά και διαλέγω τη νέα ταινία του David Lynch γιατί είμαι ηλίθιος και μου αρέσει να τιμωρώ τον εαυτό μου. Όλα καλά μέχρι εδώ. Όταν όμως πάω να φύγω με την ταινία μου, ο καλός κύριος μου λέει ότι πρέπει να "πληρώσω"! Με """λεφτά"""! Πληρώνω λοιπόν και επιστρέφω σπίτι να δω το νοικιασμένο μου DVD, που παρεμπιπτόντως ήταν μωβ από κάτω κι όχι ασημί, αλλά δε γαμιέται;

Με το που βάζω να παίξει το αντιγραμμένο δισκάκι, πέφτει το κλασικό πλέον disclaimer κατά της πειρατείας.

FUCK YEAH! Το σποτάκι έχει γρήγορο μοντάζ και δυνατή RAWCK μουσική γιατί αυτό ακούμε εμείς οι νέοι! Τα γράμματα κουνιούνται συνέχεια απ' το πολύ Red Bull που ήπιαν και είναι στραβά και φθαρμένα όπως τα γράμματα που έχω πάνω στο σκέιτ-μπορντ μου! Τελικά όλοι οι μεγαλοκαρχαρίες της βιομηχανίας κινηματογράφου και οι χαρτογιακάδες υπεύθυνοι μάρκετινγκ των εταιριών διανομής είναι ΕΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΝΕΟΛΑΙΑ!!! Και απ' ότι βλέπω από το extreme ύφος του σποτ, συμπεραίνω ένα πράγμα:

PIRACY IS AWESOME ! ! !

Όπα, στάσου! Τι είναι αυτό που λέει στο τέλος; Ξαφνικά νιώθω τον corporate douchebag να απομακρύνεται από την άγρια και ασυμβίβαστη νεολαία στην οποία ανήκω. "PIRACY. IT'S A CRIME."; Πειρατεία; Έγκλημα; ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ;;; Τι μαλακίες είν' αυτές; Πατάω λοιπόν rewind και βλέπω δεύτερη φορά το σποτάκι για να διαβάσω τι λέει και να το αναλύσω. Την πρώτη φορά προφανώς δεν το διάβασα γιατί όπως κι εσείς, έκανα mosh pit στο σαλόνι μου με την ανελέητη χαρντκορίλα που έπαιζε.

"You wouldn't steal a car". Χμμμ... Εξαρτάται. Αν η διαδικασία κλοπής γίνει ποτέ

1. Αγγίζω το αμάξι

2. Περιμένω μισή ώρα τρώγοντας Doritos.

3. Το αμάξι είναι δικό μου.

τότε χαλαρά θα έκλεβα αμάξι!

"You wouldn't steal a handbag". Πάλι εξαρτάται. Αν έκλεβα την τσάντα μιας γριούλας και μετά την κλοπή είχαμε και οι δύο από μια τσάντα ο καθένας, τότε χαλαρά θα έκλεβα και τσάντα. Επίσης αν όλος ο κόσμος αποκτούσε τις τσάντες και τα αμάξια του με αυτόν τον τρόπο, σιγά μην ήμουνα ο μαλάκας που τα αγοράζει.

"You wouldn't steal a movie". Εδώ κι αν εξαρτάται! Δε θα έκλεβα ποτέ ταινία αν ένιωθα ότι μια ταινία δεν έχει κλέψει ποτέ εμένα. Αλλά δυστυχώς συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Πούστη παραγωγέ του Hollywood, όταν βγάζεις στις αίθουσες μια νερουλή σκατίθρα όπως το Transformers 2, αλλά το διαφημίζεις ως κορυφαία ταινία και αναγέννηση του είδους και άλλα τέτοια, μετά τι περιμένεις; Να πάμε να τα σκάσουμε και στην επόμενη πατάτα; Το ψέμα στη σημερινή κοινωνία δεν είναι σημαντικό πταίσμα, αλλά αργά ή γρήγορα το πληρώνεις, συχνά με τρόπους που δεν περιμένεις. Α! Και κάτι ακόμα. Γιατί να βλέπω διαφημίσεις Coca-Cola και Vodafone πριν την ταινία για ένα εικοσάλεπτο σαν τον μαλάκα; Διαφημίσεις βλέπω και στην τηλεόραση, η οποία παρεμπιπτόντως για αυτόν ακριβώς το λόγο είναι τζάμπα! Αν θες να βάλεις διαφημίσεις στο σινεμά, κόψε κάτι από την τιμή του εισιτηρίου. Γύφτο!

Ούτως ή άλλως, πειρατεία υπήρχε από την εποχή της κασέτας και δεν πρόκειται να σταματήσει. Είναι σαν τα ναρκωτικά: όσο υπάρχει ζήτηση και ανάγκη, θα υπάρχει και προσφορά. Είναι η τέλεια δοκιμασία για τις εταιρείες διανομής. Τις ξεγυμνώνει και δείχνει το πραγματικό τους πρόσωπο. Μέχρι το 2000 περίπου οι δισκογραφικές μας χρέωναν μια περιουσία για CD που είχαν μόνο κανα-δυο αξιόλογα κομμάτια, ανέβαζαν τις τιμές τουλάχιστον 2-3 φορές το χρόνο κι εμείς σα μαλάκες καθόμασταν και πίναμε τα τσίσα τους. Μετά που άρχισε ο κόσμος να κατεβάζει μαζικά με Napster και Kazaa, οι σκατόφλωροι της μουσικής βιομηχανίας αντί να πιάσουν λίγο τον παλμό της κατάστασης, έκαναν το μόνο που ξέρουν να κάνουν όταν αρχίζει να τσούζει το κωλί τους: έτρεξαν κλαίγοντας στους δικηγόρους τους μπας και βρουν άκρη. Αλλά φυσικά πήραν τ' αρχίδια μας! Έπρεπε να περάσουν χρόνια, να βρεθούν κρεμασμένοι από ένα κλαδάκι στο χείλος του γκρεμού σαν το Κογιότ για να σκεφτούν επιτέλους: "Εεε... Ας μην είμαστε πια τόσο μουνόπανα. Ας ρίξουμε λίγο τις τιμές των CD". Οι μεγαλο-παίχτες του Hollywood είναι αδικαιολόγητοι! Πιάστηκαν ξεβράκωτοι στο λάκκο με τα αγγούρια και είναι και δυο φορές μαλάκες: Είδαν τι συνέβη στις αρχές τις δεκαετίας με τις δισκογραφικές, ήξεραν ότι σύντομα οι ταχύτητες στο internet θα αρχίζουν να τους απειλούν με τα ίδια φαινόμενα και δεν έκαναν ΤΙΠΟΤΑ.

Προς κάθε πουτάνας γιο γιάπη στέλεχος και μεγαλοδικηγόρο εταιρείας διανομής: Πώς σου φαίνεται όταν οι μάζες που τόσο υποτιμάς ψηφίζουν με τα λεφτά τους; Πονάει λίγο, ε; Όσες μηνύσεις και να κάνεις, όσα φορτηγά με πειρατικά DVD και να πιάσεις, όσα torrent sites και να κλείσεις, δεν γλιτώνεις από το βασικό ένστικτο δικαιοσύνης που έχω έμφυτο κι εγώ και κάθε άλλος movie-goer. Κάθε φορά πάω και σκάω στο σινεμά 8 και 8,5 ευρώ για να δω μια ταινία που τελικά άξιζε το 1/5 από αυτά. Είναι απόλυτα λογικό μετά να βλέπω 4 στις 5 ταινίες στο σπίτι μου τσάμπα για να ισορροπήσει το μπάτζετ μου. Απλά μαθηματικά. Αν θέλεις να δίνει ο κόσμος 8 ευρώ για ταινίες, πρέπει να κάνεις ταινίες ΠΟΥ ΝΑ ΑΞΙΖΟΥΝ 8 ΕΥΡΩ! Αν οι πρωταγωνιστές σου είναι απόφοιτοι της σχολής Ντενίση και το σενάριό σου είναι τόσο κλισέ που νομίζεις ότι φτιάχτηκε από κολλημένα χαρτάκια fortune cookies, τότε ετοιμάσου. Έχουμε υψώσει το λάβαρο περήφανα κι ερχόμαστε! Δε χρειάζομαι εσένα και τα σποτάκια σου να με βάζουν στην ίδια κατηγορία με τους κλέφτες. Δηλώνω εθελοντής! Άντε και γαμήσου!

Credits: geeks.pirillo.com για την pic.

The Faeenamalaka Awards

Περισσότεροι ίδιοι ρόλοι σε ταινίες:

Morgan Freeman

Όχι άλλους βετεράνους σοφούς ντετέκτιβ Μόργκαν. Φτάνει.

Mεγαλύτερος Έλληνας πορνόγερος:

Γιώργος Πολυχρονίου

Αναπληρωματικοί: Νίκος Μαστοράκης, Αντρέας Μικρούτσικος
Το outsider που μας έκλεψε την καρδιά: Ο μετεωρολόγος του ΑΝΤ1

Χειρότερο/καλύτερο ποζεράδικο αξεσουάρ:

Blackie Lawless

Βραχιόλια-πριονοτροχοί! 'nuff said.

Χειρότερη metal διασκευή 80s pop:

Disturbed: "Shout"

Δεν είναι θέμα άποψης! Είναι αντικειμενικά για τα σκουπίδια. Όσοι με βρίζετε, διαβάστε το επόμενο να αποκτήσετε λίγη προοπτική.

Καλύτερη metal διασκευή 80s pop:

Paradise Lost: "Small Town Boy"

Εντάξει χαζάδια; Καταλάβατε πώς γίνεται σωστά; Σας άρεσε πάλι το μπάνιο που κάνατε μέσα στο ΠΟΣΟ ΔΙΚΙΟ ΕΧΩ;;;

Το outsider που μας έκλεψε την καρδιά: Drag: "This Is Not A Love Song"

Έλα ρε Ελλαδάρα!

Πιο αταίριαστο paint-job σε αμάξι:

Tribal αυτοκόλλητο σε μπεζ πολυμορφικό ΚΙΑ

Γιατί τα tribal είναι ούτως ή άλλως φανταστική ιδέα. Πόσο μάλλον σ' ένα αμάξι που μοιάζει μ' ένα κομμάτι γραβιέρα.

Βραβείο WTF?!?!

Lady Gaga

Ξαφνικά μου λείπει η Bjork και τα γουστόζικα συνολάκια της...

Χειρότερο casting:

Seraphim Falls

Γιατί όταν μου λένε "καουμπόηδες", δύο ονόματα μου έρχονται αμέσως: Liam Neeson και Pierce Brosnan!

Πιο ΓΚΑΒΛΑ φωνή:

Jennifer Tilly

Όποιος σκέφτηκε "Μάγγυ Χαραλαμπίδου" θα έρθω σπίτι του απόψε και θα κατσαβιδώσω τη μάνα του στη μήτρα! Δε θα αντιστρέψει τη γέννησή του, αλλά διάολε, θα νιώσω καλύτερα.

Ρεαλιστικότερη σκηνή ξύλου:

Old Boy

Η ταινία αυτή-καθαυτή είναι μια από τις πιο overrated πατάτες της δεκαετίας. Η υπόθεση καταλήγει να μαλακίζεται με κλασικές σεξουαλικά καταπιεσμένες τζαπανο-αντιλήψεις περί τιμής και αιμομιξίας, αλλά η εν λόγω σκηνή είναι αρκετή για να σηκώσει όλη την ταινία από μόνη της!

Πιο χοντρός ηρωινάκιας:

Pete Doherty

Ναι, Pete. Σίγουρα! Έχεις λιώσει στην παραμύθα. Στάνταρ...

Χειρότερο τατουάζ:

ΑΥΤΟ:

Μετά από πολλή σκέψη, βρήκα ένα σενάρια όπου ένα τέτοιο τατουάζ βγάζει νόημα! Αυτό το τατουάζ πρέπει να το κάνει η ίδια η Britney πάνω στο κανονικό της πρόσωπο, αλλά να το βάλει 2-3 εκατοστά πιο δεξιά και μετά να στηθεί έξω από ένα σινεμά που κάνει προβολές 3D και να σπάει πλάκα με τον κόσμο που βγαίνει.

Πιθανότερος υποψήφιος για το επόμενο επεισόδιο του "Για λογαριασμό σας":

ΑΕΚ

Σήμερα λέει φάγατε και έξωση από τα γραφεία της ΠΑΕ; Καλή φάση πουθενάδες.

Καλύτερο τραγούδι Eurovision:

Wig Wam: "In My Dreams"

Είναι όσο ροκ χρειάζεται για να γουστάρουμε, όσο ποπ χρειάζεται για να μπει Eurovision, δεν παίρνει τον εαυτό του στα σοβαρά κι άμα λάχει στέκεται μια χαρά κόντρα στους "γίγαντες" του Poser!

Coolest nerd:

Gordon Freeman

Όποιος διαφωνεί, θα φάει 88 crowbarιές στο δεξί μάγουλο!
Αναπληρωματικοί: Adam Savage, Jamie Hyneman

Το outsider που μας έκλεψε την καρδιά: Ronald Jenkees

Περισσότερς ψεύτικες φήμες θανάτου:

Keith Flint

Περισσότερες πόζες με τη γλώσσα έξω για κανέναν πούστη λόγο:

Keith Flint

Περισσότερες ειρωνικές χρήσεις τραγουδιού:

Louis Armstrong: "What A Wonderful World"

Ναι, ΟΚ, "What a wonderful world" και ταυτόχρονα σκηνές καταστροφής και τραγωδίας. Δεν ήταν πρωτότυπο στο "Καλημέρα Βιετνάμ" και δεν είναι πρωτότυπο ούτε τώρα.

Χειρότερη κίνηση καριέρας:

Sean Connery: "Zardoz"

Προσοχή: Αυτό έγινε ΜΕΤΑ τον James Bond!

Καλύτερη αναβάθμιση σε ήδη γαμάτο φαΐ:

Τυρί και μπέικον στις τηγανιτές πατάτες

Τόσο νόστιμο που νομίζεις ότι βγήκε από τον κώλο του Σατανά και μόλις το φας, αυτόματα πεθαίνει η μάνα σου για εξισορρόπηση κάρμα.

Χειρότερο ντουέτο:

U2 & Mary J. Blige: "One"

Δε φτάνει που το αυθεντικό τραγούδι είναι ο Κρυπτονίτης για την ανθρώπινη ακοή. Δε φτάνει που τρως πάλι τον Boner στη μάπα, να διασκευάζει το ίδιο του το τραγούδι, με τα κωλο-γενάκια και τα ηλίθια γυαλιά και το γαμημένο τσουλούφι, να σε βιάζει με την αυταρέσκειά του! Έχεις και τη μπουρούχα την Mary J. Blige να κάνει ασκήσεις φωνητικής, σέρνοντας και τραβώντας την κάθε γαμημένη νότα λες και είναι το κουφάρι του Έκτορα! Εντάξει Mary, είσαι μαύρη. Το καταλάβαμε!

Γοητευτικότερος σταρ άνω των 45:

Patrick Stewart

Και παρ' τ' αρχίδια μου George Clooney! Αν είσαι κι εσύ έτσι στα 69 σου, θα κάτσω να με χέσεις.

Πιο εγωκεντρικό προϊόν:

Κωλόχαρτο με μονόγραμμα

Τιμή: $9.95 το ένα ρολό. Διότι στο Amazon το να σκουπίζεις τον πάτο σου με το ίδιο σου το όνομα θεωρείται λαχουρένια φάση.

Χειρότερο rap-άρισμα από μαύρο:

Gorillaz: "Clint Eastwood"

Πιο ενοχλητικό κι από φαγούρα στην πατούσα όταν είσαι σε γεμάτο λεωφορείο.

Πιο κλισέ στίχοι:

Coldplay

- With my head stuck under the sand

- The old king is dead, long live the king
- Shoot an apple off my head

- Pillars of salt and pillars of sand
- Put my head on a silver plate

- Am I a part of the cure, or am I a part of the disease?

Μπράβο λεβέντες μου! Εγώ λέω ο επόμενος δίσκος σας να αποτελείται μόνο από μελοποιημένες παροιμίες.

Credits: Άλεξ για το τατουάζ

Εμπρός στο έτσι που χάραξε ο τέτοιος!

Ένας χρόνος λοιπόν από το θάνατο του πιτσιρικά και μπαχαλάκηδες ανά την πρωτεύουσα ακονίζουν τις μολότωφ τους. Ο Χρυσοχοΐδης έχει δηλώσει ότι θα πατάξει το "κράτος των Εξαρχείων", αλλά ο Χρυσοχοΐδης είναι μουνόπανο. Κάτσε να γίνει η πρώτη μεγάλη πορεία φοιτητών ή εργαζόμενων με δίκαια αιτήματα κατά της κυβέρνησης, να σου πω εγώ για πότε θα αρχίσουν οι ΜΑΤατζήδες να κάθονται άπραγοι και να αφήνουν τον κόσμο να τα σπάει όπως τον παλιό καλό καιρό. Όπως και να 'χει, το Σαββατοκύριακο προβλέπεται θερμό. Καιρού επιτρέποντος, θα απολαύσουμε ξανά πορείες των 20 λεπτών γαρνιρισμένες με 4 ώρες ανταρτοπόλεμο.

Θα τα σπάσουν για να τιμήσουν τη μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξη; Δε θυμάμαι πέρυσι να είδα μέλος της οικογένειας Γρηγορόπουλου να κάνει γης μαδιάμ βιτρίνες της Πανεπιστημίου και να βάζει φωτιά σε τυχαίες BMW για τα εννιάμερα. Επίσης, τι το ξεχωριστό έκανε ο Αλέξης Γρηγορόπουλος στη ζωή του για να αξίζει αυτοσχέδια κηδεία απ' τη μισή Αθήνα; Μου θυμίζει τα Αμερικανάκια, που όποιος έτυχε να δουλεύει στους Δίδυμους Πύργους εκείνο το πρωί έγινε αυτόματα hero of nine-eleven. Αν αγαπάς τόσο πολύ τον άνθρωπο Γρηγορόπουλο, τότε ένα μνημόσυνο είναι υπέρ-αρκετό.

Θα τα σπάσουν επειδή έπεσε από σφαίρα μπάτσου; ΟΚ, δεκτόν. Μόνο που οι μπάτσοι σκοτώνουν φουκαράδες μετανάστες από δω κι από κει πολύ πιο συχνά απ' ότι νομίζουμε και δεν μας καίγεται καρφί. Με εξαίρεση καμιά δυο αντιρατσιστικές πορείες της πούτσας που διοργανώνονται μια φορά το εξάμηνο στην πλατεία Εξαρχείων, κατά τ' άλλα το θέμα το 'χουμε πιο χεσμένο κι από τη λεκάνη μας μετά από μπαγιάτικο γύρο. Αυτό πώς να το ερμηνεύσουμε; Οι πιτσιρικάδες κατεβαίνουν για μπάχαλο τη συγκεκριμένη Κυριακή, επειδή ταυτίζονται πιο εύκολα με το συγκεκριμένο θύμα της αστυνομικής βίας. Μέχρι εδώ καλά. Γιατί όμως τον υπόλοιπο χρόνο κάθονται σπίτια τους παίζοντας Gears Of War και κάνοντας γαργάρες το ίδιο τους το κάτουρο;

Θα τα σπάσουν επειδή τα σπάγανε τέτοια μέρα πέρυσι; Εδώ πλησιάζουμε σιγά σιγά στην πικρή αλήθεια. Τα "Δεκεμβριανά" δυστυχώς ήταν φούσκα. Μεγάλη φούσκα, από αυτές που αντέχουν κάμποση ώρα πριν σκάσουν, αλλά φούσκα nonetheless. Στην αρχή συμμετείχαν μαθητές, φοιτητές, γονείς, ακόμα και random γιαγιάδες που βρίζανε τα ΜΑΤ μες στη μέση του δρόμου. Το πνεύμα όμως χάθηκε με το πέρασμα των πρώτων κιόλας ημερών. Η μεγαλοπρεπής "εξέγερση" που έγινε πέρυσι αποτελούταν επί το πλείστον από πιτσιρικάδες που απλά είχαν βαρεθεί τη ζωή τους και γούσταραν να πάρουν μια δόση αδρεναλίνης παριστάνοντας τα κακά παιδιά.

"Άρα αύριο και μεθάυριο δεν πάμε πορεία, ε Mikeius;"

ΕΙΣΑΙ ΗΛΙΘΙΟΣ;;; ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΠΑΜΕ!!! Η αστυνομική βία δεν είναι αστείο! Η τιμωρία του μπάτσου είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία της σημερινής Δημοκρατίας. Οφείλεις να το δείξεις απλά και μόνο με την παρουσία σου. Αν ο άλλος είναι μαλάκας και σπάει βιτρίνες αντί για ασπίδες, επειδή είναι μπερδεμένος ή επειδή έχει μαλακισμένη ιδεολογία, πρόβλημά του. Δουλειά σου είναι να στρέψεις την κοινή γνώμη μακριά από αυτόν, πράγμα που πετυχαίνεις μόνο με μαζικότητα συμμετοχής στο σωστό κομμάτι της διαμαρτυρίας. Από άμυαλους μπάχαλους είμαστε καλυμμένοι εδώ και χρόνια. Άλλοι είναι που λείπουν από τις εξεγέρσεις: τα άτομα με κριτική σκέψη! Οι πιο πολλοί από αυτούς όμως δε μπορούν να συμβιβάσουν την θωρακισμένη από τιτάνιο ιδεολογία τους. Αν έστω κι ένα άτομο στο κέντρο της Αθήνας κατεβαίνει με λίγο διαφορετική άποψη, ο ιδεολόγος αποστασιοποιείται και μένει σπίτι του. Μπράβο γιαβρί μου! Κάτσε να βρίζεις τον Πρετεντέρη στον καναπέ σου, να δούμε πού θα σε βγάλει.

Μισώ να επαναλαμβάνομαι, αλλά θυμάμαι πάλι τα Αμερικανάκια. Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στο Ιράκ, έγιναν 1-2 μεγάλες πορείες και μετά όλα τα άτομα με τη σωστή αντιπολεμική άποψη κλείστηκαν στα PC τους και αναλώθηκαν να βρίζουν τον Μπους στο internet. Τα ίδια κι εδώ πέρυσι. Είχαμε τις πρώτες 2 μέρες μια μαζική και μυαλωμένη συμμετοχή από κόσμο που μπορούσε να κλέψει την παράσταση από τους κλασικούς μπάχαλους, αλλά σύντομα όλοι αυτοί εξαφανίστηκαν. Αναλώθηκαν να κάνουν γκρουπ στο Facebook, να ποστάρουν τις μεγάλες και τρανές γνώμες τους σε forum και να αφήνουν σχόλια-σεντόνια σε πολιτικά blog.

Αγαπητέ αναγνώστη που ετοιμάζεσαι να αφήσεις comment, για μια φορά ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ! Καλός και ο ιντερνετικός διάλογος, φανταστικές και οι αποψάρες σου επί του θέματος, είμαι σίγουρος ότι όταν διαβάσει το post σου ο Κορκονέας θα κάνει χαρακίρι από τη σταναχώρια του κι άλλα τέτοια. Mια φορά το χρόνο, δοκίμασε κάτι καινούργιο: ΒΓΕΣ ΟΞΩ ! ! ! Μπες σε μια διαδήλωση, σε όποιο μπλοκ γουστάρεις. Βρίσε μπάτσους. Βρίσε μπάχαλους. Πιάσε πολιτική κουβέντα με περαστικούς που χαζεύουν την πορεία. Πέτα νεράντζια στη Βουλή. Δε με νοιάζει τι θα κάνεις, απλά κάντο με τη φυσική σου παρουσία, μακριά απ' το PC, αλλιώς βγάλε το σκασμό. Ναι, είναι ηλίθιο να νοιαζόμαστε για την αστυνομική βία μια φορά το χρόνο και ναι, στ' αρχίδια μου τον είχα γραμμένο τον άνθρωπο Γρηγορόπουλο εδώ και 11 μήνες. Μπορώ όμως να βάλω νερό στο ιδεολογικό κρασί μου όταν ξέρω ότι πρόκειται για βασικό ζήτημα συλλογικής ευθύνης. Και χίλιες φορές να νοιάζομαι μία μέρα το χρόνο στην πλατεία Συντάγματος, παρά 365 μέρες το χρόνο στο Facebook.

Διατηρώντας το πνεύμα του άρθρου, comments στο συγκεκριμένο post που ξεπερνούν τις 40-50 λέξεις θα σβήνονται. Αν έχεις να μου πεις κάτι πραγματικά σημαντικό, άσε τα σχόλια-σεντόνια, παρ' τη χοντροκωλάρα σου απ' το PC κι έλα πες το μου στα Προπύλαια την Κυριακή ή τη Δευτέρα. Θα φοράω πορτοκαλί μπλούζα με το λογότυπο του site. Γιατί αλλιώς τσούζει το internet ownage κι αλλιώς το δακρυγονάκι στο λάρυγγα...

Credits: Ανώνυμο γκράφιτι από την περσινή κατάληψη της Νομικής για τον τίτλο του άρθρου.

District FUCKING nine!

Πριν από 5 χρόνια, ένας ταλαντούχος ερασιτέχνης σκηνοθετης-animator ονόματι Neil Blombkamp έβγαλε ένα προτζεκτάκι μικρού μήκους με τίτλο "Alive In Joburg". Το κλιπ κέντρισε το ενδιαφέρον του Peter Jackson που προώθησε τον νεαρό σκηνοθέτη να αναλάβει μια ταινία για το Halo, το πιο ΒΑΡΕΤΟ first person shooter που είχα την ατυχία να παίξω σε display του Πλαισίου πριν πέσω σε ναρκοληπτικό σοκ για 3 μήνες. Δόξα το Θεό, το Halo movie ναυάγησε. Αντ' αυτού ο Jackson προτίμησε να δώσει δημιουργική ελευθερία στον Blompkamp να επεκτείνει το "Joburg" σε κανονικού μήκους ταινία. Και έτσι προέκυψε το District Nine, η καλύτερη ταινία που θα δείτε φέτος.

ΝΑΙ, ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ: Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ!

Το concept έχει ως εξής. Ένα τεράστιο εξωγήινο σκάφος έρχεται στη Γη και ακινητοποιείται πάνω από το Γιοχάνεσμπουργκ για 2 δεκαετίες. Οι 1 εκατομμύριο περίπου εξωγήινοι που βρίσκονται μέσα είναι κάτι σαν "γαλαξιακοί" πρόσφυγες που, όπως όλα δείχνουν, έκαναν στάση ανάγκης στον πλανήτη μας. Εμείς φυσικά τους βγάζουμε απ' το σκάφος και τους δείχνουμε τι εστί "ανθρώπινη φιλοξενία": Τους πετάμε σε ένα γκέτο (την District 9) σαν τα ζώα, όπου κατοικούν υπό άθλιες συνθήκες και υπό την φύλαξη μιας αδίστακτης ιδιωτικής στρατιωτικής φίρμας. Όλοι οι ντόπιοι, λευκοί και μαύροι, θέλουν οι να φύγουν οι εξωγήινοι από το Γιοχάνεσμπουργκ και να μεταφερθούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ένας γλοιώδης ρατσίσταρος (προς τους εξωγήινους πάντα) προϊστάμενος της εταιρείας φύλαξης του γκέτο. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης επιχείρησης να μετακινηθούν οι εξωγήινοι στο στρατόπεδο, κάνει έφοδο σε μια από τις τρώγλες και ανακαλύπτει...

Αυτά παιδιά. Δε θα πω τίποτε άλλο, αρκετά σας χάλασα από το εργάκι. Πηγαίντε να το δείτε ΣΗΜΕΡΑ! Η ταινία γαμάει πατούρια! Ισορροπεί τέλεια την καταιγιστική δράση, την ωμή βία, τους προσιτούς και ανθρώπινους χαρακτήρες και τα άψογα εφέ με ένα κοινωνικό υπόβαθρο εμφανές, αλλά δυνατό. Είχα τη σπάνια ευκαιρία να δω φαντάρους που ανατινάζονται από εξωγήινα ρομπότ και συγκινητικούς παραλληλισμούς με το Απαρτχάιντ και το Ολοκαύτωμα ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ!

Θυμάμαι όταν έθαβα το Star Trek και το Transformers 2, μερικοί από σας εντός και εκτός blog είχατε την εξής ανταπόκριση: "Χέσε μας ρε Mikeius! Ταινία με νταπαντούπα πας να δεις. Όταν μπαίνεις στο σινεμά, πρέπει να αφήνεις το μυαλό σου στην πόρτα και απλά να διασκεδάζεις. Δε γίνεται να περιμένεις μια ταινία να έχει εξωγήινους, μπιστολίδια, εφέ, ρομπότ, εκρήξεις, διαμελισμούς πτωμάτων ΚΑΙ να σε συγκινεί κιόλας με ταύτιση στα πρόσωπα και το μήνυμά της!". Ξέρετε τι απαντάω εγώ;

Mια ταινία με καλύτερα ρομπότ από το Transformers, καλύτερη δράση από το Star Trek, περισσότερη βία από το Terminator και καλύτερα εφέ κι απ' τις τρεις. ΟΚ, μπορεί ενίοτε τα διαστημόπλοια να μη φαίνονται 100% ρεαλιστικά. Αλλά όταν ένας C.G.I. εξωγήινος με πλοκάμια για στόμα, που επικοινωνεί με "κλικ" και "γκρου-γκρου" έχει καλύτερη ερμηνεία απ' ότι όλοι οι άνθρωποι του Transformers μαζί, τότε ξέρεις ότι οι εφετζήδες δούλεψαν με μεράκι. Βλέπε και μάθαινε Michael Bay! Όταν χτίζεις ενδιαφέροντες χαρακτήρες για τους οποίους μας καίγεται καρφί, μια σκηνή δράσης αποκτά πολύ μεγαλύτερη αξία. Είμαι ο μόνος που το θυμάται αυτό; Δε θέλουμε 80 εκρήξεις και 100.000 τροχιοδεικτικές σφαίρες να λάμπουν ανά δευτερόλεπτο. Θέλουμε ΝΑ ΝΟΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΙΣ ΡΙΧΝΟΥΝ Ή ΤΙΣ ΤΡΩΝΕ! Και μη νομίζετε ότι το District Nine θυσιάζει μέρος του θεάματος για να το πετύχει. Μιλάμε για 100% χάρντκορ, "άνω των 18", σφιχτοδεμένη δράση, με βρωμιά και αίμα και λάσπη και ανθρώπινα μέλη να σκορπίζονται σαν κομφετί στο Πατρινό καρναβάλι της βίας!

Φίλε αναγνώστη, γκρεμοτσακίσου και πήγαινε δες την. Μην την κατεβάσεις σε γαμο-torrent ή γαμο-rapidshare. Άνθρωποι δούλεψαν υπερωρίες για να βγει επιτέλους μια αξιοπρεπής ταινία επιστημονικής φαντασίας. Βάλε το χέρι στην τσέπη και σκάστους τα! TRUST ME.

Το ξέρω, φτάνουμε στο τέλος του άρθρου και ακόμα δεν έχει σκάσει το χειλάκι σας. Τέτοιες ταινίες κάνουν κακό στο blog. Είχα ακούσει μεγάλο hype για το District Nine, οπότε μπήκα στην αίθουσα κρατώντας μικρό καλάθι και μεγάλο φτυάρι. Θα μπορούσα τώρα να σας γλυκαίνω με κλασικό εξυπνακίστικο τρολλάρισμα, υπερβολικές παρομοιώσεις, αναφορές σε νοσταλγικό καλτ και ευρηματικές χρήσεις για ανθρώπινα κόπρανα. Αλλά δυστυχώς και ευτυχώς, αυτή τη φορά I 've got NOTHING. Κύριε Blombkamp, συγχαρητήρια. Με βουλώσατε!

Και μια και το 'πα, κάτσε να εκπληρώσω τις απαιτήσεις του συμβολαίου μου.

Εεεε...

- Είσαι πιο απογοήτευση κι από βίντεο της Cytheria που γαμίεται 3 ώρες χωρίς να χύνει σταγόνα.

- Φάε το κατακάθι από φιλτραρισμένο νερό κλύσματος.

- Πιφ και Ηρακλής.

90s: The good, the bad and the ugly

Χμμμ... Καιρό έχω να κανιβαλίσω τα κόπρανά μου με νοσταλγικό 90s άρθρο. Για πάμε!

Η δεκαετία του '90 μας γαλούχησε, μας σημάδεψε, μας μεγάλωσε στα γόνατά της. Μας χάρισε στιγμές ευχάριστης ξενοιασιάς, αλλά και πολλές αρχιδιές που προσπαθούμε ακόμα να ξεχάσουμε. Σήμερα θα δούμε μερικά από τα καλά, τα κακά και τα άσχημα των 90s. Και ναι, οι εισαγωγές μου είναι πάντα τόσο χάλια.

The Good...

MTV

Το ακρωνύμιο σημαίνει Music TeleVision που με τη σειρά του σημαίνει ότι το κανάλι αυτό κάποτε ασχολιόταν με τη ΜΟΥΣΙΚΗ! Κι όμως, παιδιά! Κάποτε τα μόνα "ριάλιτι" στο MTV ήταν το Jackass, το Tom Green Show κι αυτά απλά ήταν γυρισμένα με αυθόρμητο τρόπο. Το μόνο παιχνίδι διαγωνιζόμενων ήταν το Singled Out, που στην ουσία είχε τη Jenny McCarthy να ουρλιάζει για ένα μισάωρο, κουνώντας τα ζουμερά τεράστια μεμέ της. Και μετά, μουσική! Ώρες ατελείωτες μουσική. Με "ανερχόμενους καλλιτέχνες" όπως οι Offspring, οι Soundgarden, οι NWA, ο Tupac και οι Pearl Jam. Ακόμα και η ποπ που έπαιζε ήταν καλή. Αν ζοριστείτε λίγο, θα θυμηθείτε ότι η έννοια της υποχρεωτικά μουνάρας ποπ τραγουδίστριας ή του "ωραίου" ποπ τραγουδιστή δεν υπήρχε τότε. Πάρτε άτομα που έβγαζαν Νο 1 στα charts τη δεκαετία του '90:

1. Everything but the Girl: Το κοριτσάκι που είναι σαν αγοράκι που μόλις βιάστηκε από Καθολικό παπά.

2. Babylon Zoo: Ο καθυστερημένος τραβελόγερος της φάπας που μόλις έκλεψε την περούκα της Πέγκυς Σταθακοπούλου απ' το πλατώ του "Ταύρος με Τοξότη".

3. Vanilla Ice: Τον είδε η Samara και πεθάνε σε 7 μέρες...

Ναι, ήταν σαν γαμώ τη μάνα του Χριστού τους, αλλά αυτό σημαίνει πως ονόματα όπως 2 Unlimited, Doctor Alban, Ace of Base και άλλοι ενίοτε έβγαζαν ΚΑΛΗ ΠΟΠ (με εξαίρεση τον Ice φυσικά). Η νόρμα "μουνί τραγουδίστρια" καθιερώθηκε από τις Spice Girls και τελειοποιήθηκε από Britney και Christina το 2000, με αποτέλεσμα σήμερα η ποπ να είναι ένα μουνί με 2 δάχτυλα να το κρατάνε ανοιχτό που κλάνει και φτύνει μπαλάκια του πινγκ-πονγκ πάνω στη σκηνή. Φυσικά το MTV έχει χαμπαριάσει τον πάτο που πιάνει και εγκαταλείπει το Σαμίνα που λέγεται ποπ μουσική, προβάλλοντας τόσα ριάλιτι που θα έκαναν το Μικρούτσικο να πεθάνει από στέρηση ύπνου. "Κάθε Παρασκευή στο MTV, μη χάσετε το Spinaloga of Love! Οχτώ πουτάνες μαλιοτραβιόνται για το ποια θα φάει την κληρονομιά ενός λεπρού μεγιστάνα με το 'να πόδι στον τάφο. Τελικά ποια θα φύγει από το νησί με ένα κομμάτι της καρδιάς του... ή της μύτης του;"

Videogames

Δύσκολη δουλειά να είσαι game designer στα 90s. Όταν δεν έχεις στη διάθεσή σου μεγάλους και τρανούς υπολογιστές που να μπορούν να επεξεργάζονται 8 τετράκις εκατομμύρια πολύγωνα ανά fempto-second, αναγκάζεσαι να βρεις άλλους τρόπους για να μαγνητίσεις το κοινό. Τότε για να ξεχωρίσει ένα παιχνίδι έπρεπε να έχει δράση με το κιλό, εθιστικό gameplay, έξυπνο στόρι και πολύ χαβαλέ! Σήμερα τα παιχνίδια είναι ο ορισμός της επιχρυσωμένης κουράδας! Η σειρά Metal Gear πλέον έχει περισσότερα cutscenes απ' ότι gameplay. Τα MMORPG έχουν καταντήσει μια αγγαρεία που απλά δεν σου κάνει καρδιά να παρατήσεις, για να μην πάει τσάμπα η επένδυσή σου. Στο Grand Theft Auto 4 δε μπορείς να διαμελίσεις ούτε 3 μπάτσους αν πρώτα δε φροντίσεις να βγεις για ρομαντικό δείπνο με το μαλάκα τον ξάδερφό σου! Χώρια που όλα τα παιχνίδια τερματίζονται για την πλάκα. Το AI των αντιπάλων είναι χαμηλότερο κι από αμοιβάδας και οι λύσεις των γρίφων σου δίνονται από το σημειωματάριο του πρώτου πτώματος που θα συναντήσεις. Θυμάμαι για να τερματίσω το Doom 2 μου 'χε βγει η σούφρα μέσα-έξω σαν προβοσκίδα ελέφαντα! Καλά, για Myst, Riven κλπ δε θέλω ούτε καν να το συζητάω... Σήμερα, το μόνο που χρειάζεται είναι να ακολουθείς τους NPCs από πόρτα σε πόρτα, να γαζώνεις όποιον έχει διαφορετικό χρώμα στολή από σένα και να έχεις το quicksave και το quickload στο δεξί και αριστερό κλικ του mouse αντίστοιχα. ΦΛΩΡΟΙ! Μόνο η σειρά Total War, το Call of Duty Modern Warfare, άντε και το Silent Hill 2 καταφέρνουν να ξεχωρίσουν. Και μετά ύπνος! ΠΡΟΣΟΧΗ γυναίκες, γέροι και λοιποί που δεν νιώθετε γρι από gaming! Κοινώς, ΠΡΟΣΟΧΗ, ιδιοκτήτες Nintendo Wii ανά την Ελλάδα! Δε μιλάω για ΟΜΟΡΦΑ παιχνίδια. Μιλάω για ΚΑΛΑ παιχνίδια. Και για όσους βρίσκονται ακόμα σε δίλημμα για την ποιότητα των videogames στα 90s...

ΠΑΡΕ!

ΠΑΡΕ ΚΙ ΑΛΛΑ!

ΘΕΣ ΚΙ ΑΛΛΑ; ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΘΕΣ, ΕΧΩ ΚΙ ΑΛΛΑ!

ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΑ ΜΑΛΑΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΙΣΤΗΚΕ ΑΚΟΜΑ...

ΕΙΠΕΣ ΚΑΤΙ;;;

The Bad...

Πιτόγυρο

Το ελληνικό έδεσμα που συντηρεί γενιές φοιτητών δεν ήταν πάντα η απόλαυση που είναι σήμερα. Η "μόδα" του ολοκάθαρου κρέατος, των φρέσκων υλικών και του πιτόγυρου που είναι τυλιγμένο σε 18 διαφορετικά χαρτιά με το λογότυπο του μαγαζιού δεν υπήρχε ούτε για δείγμα πριν το '97-'98. Το σουβλατζίδικο παλιά ήταν αντίστοιχο του βρώμικου. Είχες να επιλέξεις ανάμεσα σε γύρο από ασβό, γύρο από νυφίτσα ή γύρο από Πόκεμον με πρόσθετα υλικά σάπια ντομάτα, 4 ολόκληρα κρεμμύδια και 8 κιλά τζατζίκι μπας και κρυφτεί η σαπίλα της ντομάτας. Εννοείται πως δεν έβαζε πατάτες, δεν έκανε ντελίβερι ή αν έκανε στο χρέωνε έξτρα. Το σουβλατζίδικο το είχε συνήθως ένας λεχρίτης 60χρονος γεροξούρας, που σου έδινε τα ρέστα και μετά σκούπιζε το AIDS του πάνω στην πίτα σου. Φυσικά η υγιεινή του μαγαζιού ήταν τελευταία στην προτεραιότητα, με τον πάγκο να θυμίζει πάτωμα τουαλέτας στο Χαριλάου μετά το ημίχρονο.

Πιπίνια

Ας παραδεχτούμε κάτι. Η γενιά Χ είναι η γενιά της παρθενοπιπιάς και της αγαμίας. Στα 90s οι έφηβοι σταμάτησαν να επιδιώκουν το γαμήσι σε σημείο που οι 70s γονείς μας γελούσαν με την πάρτη μας! Φυσικά ως άντρας θα πω ότι τα κορίτσια το ξεκίνησαν, βάζοντας το μουνί τους πιο πάνω κι απ' το Θεό και ρίχνοντας πιτούρια δεξιά κι αριστερά λες και ήταν ο Μπάστερ Κίτον. Κάθε σχολείο είχε το πολύ 3 σεξουαλικά ενεργές γκόμενες που κλασικά τα είχαν με φαντάρο και μετά το χάος με κεφαλαίο "Χ". Ταυτόχρονα εμείς, μες στην απέραντη σοφία μας, αντί να γίνουμε ΑΝΤΡΑ και να διεκδικήσουμε ενεργά λίγο μουνάκι, αρχίσαμε να υιοθετούμε τον μηχανισμό άμυνας "Χέστηκα! Σ' όποιαν αρέσω!". Η προσπάθεια που καταβάλλαμε για να προσελκύσουμε το αντίθετο φύλο ήταν να καθόμαστε στον καναπέ, να ακούμε Τάκη Φωτίου και Πέτρακα και να περιμένουμε τη μέρα που ένας γερανός θα κατεβάσει μια γκόμενα πάνω στον πούτσο μας. Έτσι, χάρη στις συντονισμένες προσπάθειες των 2 φύλων, οι έφηβοι των 90s μετεξελίχθηκαν σε 19χρονους και 20χρονους παρθένους, κουβαλώντας σεξουαλικά κόμπλεξ που είχαμε να δούμε απ' το Μεσαίωνα. Σήμερα τα πιπίνια έχουν χάσει την παιδικότητα που είχαμε εμείς και πολλοί τα κατακρίνουν γι' αυτό. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Ο μόνος που μπορεί να κρίνει αντικειμενικά ένα 15χρονο τσουλάκι είναι ένας 15χρονος αυνάνας. Να πα να γαμηθούν τα κοινωνικά πρότυπα! Όταν κατσαρώσει η τρίχα στο μουνί πρέπει να μιλάει η φύση κι όλοι οι υπόλοιποι να στέκονται κλαρίνο! Και έχω να ομολογήσω ότι πλέον τα πράγματα έχουν φτιάξει αρκετά. Εκτός από το λυκειακό σεξ έχει αναβαθμιστή ΚΑΙ ο λυκειακός αυνανισμός. Εμείς βαράγαμε μαλακία έχοντας τη μουνάρα της τάξης στο μυαλό μας. Τώρα ο έφηβος πεο-στίφτης μπορεί να μπει στο Σπέισ-Τιούμπ και στο Δε Μάι Φέις της κάθε πουτανίτσας συμμαθήτριας και να τον παίζει μέχρι να βγάλει σπυριά στα δόντια. Χώρια που πλέον είναι cool να είσαι ροκάς/μεταλάς. Ακόμα κι ο λαρδοκώλης με το σελοτέιπ στα γυαλιά και τη μπλούζα Carcass έχει ζουλήξει ένα va-jay πριν τα 18 του.

Beverly Hills 90210

Αυτή η σειρά δεν είναι απλά κακή με την έννοια "χάλια σενάριο" ή "κλισέ ερμηνείες". Είναι κακή με την έννοια "EEEEVIIIIIIIL! Μουαχαχαχαχαααα!" (ξανά μπαμ, μπουμ, κεραυνοί και εκκλησιαστικό όργανο σε λα δίεση). Πήρε έννοιες όπως "φιλία" και "παρέα" και τις βίασε απ' τα μάτια! Όλοι επηδιόσαντο μεταξύ τους σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς αλλά στο τέλος η παρέα παρέα. Όταν λέω "όλοι" εξαιρώ φυσικά την Donna, τον πιο αντιπαθητικό χαρακτήρα που πέρασε ποτέ από ξένη σειρά. Ήταν τόσο ενοχλητική που θέλω να την καθιερώσω ως την επίσημη μονάδα μέτρησης "ενοχλητικότητας" στο S.I. Να μερικά παράδειγμα ενοχλητικών πραγμάτων στην κλίμακα Donna Martin:

Πέρα όμως απ' τη Donna και τον πολύτιμο υμένα της, η σειρά εξέφραζε όσο κανένας άλλος την καθαρότητα και την πολιτική ορθότητα που προσπαθούσαν οι Αμερικάνοι να μας πλασάρουν στα 90s. "Τα ζευγάρια φιλιούνται, αλλά δεν κάνουν σεξ", "Με μία μπίρα γίνεσαι αλκοολικός", "Αν δείχνεις φίλος, ΕΙΣΑΙ φίλος", "Μπορείς να προδίδεις/κερατώνεις/δολοφονείς τα μέλη της παρέας σου, αρκεί μετά να κάνετε κάτι cool μαζί, όπως να σκεπάσετε την ταμπέλα του Hollywood με το όνομα του λυκείου σας και όλα ξαναφτιάχνουν". Το χειρότερο όμως είναι ότι παρόλα αυτά τα αίσχη, κανένας μα ΚΑΝΕΝΑΣ δε μπορούσε να σταματήσει να βλέπει! Δεν ξέρω τι συμφωνία με το διάολο είχε κάνει ο Spelling, αλλά σεζόν μπαίνει σεζόν βγαίνει, χάφταμε ό,τι σκατά μας σέρβιρε και ζητούσαμε και περίσσεμα.

The Ugly...

Αθήνα

Όποιος έζησε το κέντρο στα 90s ξέρει πολύ καλά πως εκείνη την εποχή η Αθήνα ήταν πραγματικά ο πρωκτός της Γης. Ξεχάστε τα 5-6 νεοκλασικά που έχουμε σήμερα. Τότε, κάθε μα κάθε κτίριο έμοιαζε με τεράστια χημική τουαλέτα. Μοδάτα μαγαζιά τύπου H&M, Bershka κλπ ούτε για αστείο. Τα στενά της Πλάκας ήταν κανονικοί δρόμοι με αυτοκίνητα και βρώμαγαν σα νεκροψία. Η Αρεοπαγίτου ήταν λεωφόρος. Εκεί που τώρα περπατάς και θαυμάζεις το νέο μουσείο, πριν από 15 χρόνια είχαν μποτιλιάρισμα τα Γιούγκο, τα Χιουντάι και τα μουσταρδί κωλο-τρόλεϊ που μας πούλησαν οι Ρώσοι.

ΜΜΜΜ... ΟΜΟΡΦΙΑ!

Στη μεριά του Θησείου ήταν ακόμα χειρότερα. Ξέρετε το κομμάτι της Αρεοπαγίτου που έχει τις καφετέριες και τα γηπεδάκια 5x5, όλοι βολτάρουμε από κει. Θυμάστε τι ήταν παλιά; Όχι; Θα σας θυμίσω εγώ! Ήταν μια αλάνα που παρκάρανε τα φορτηγά τους οι γύφτοι και πούλαγαν κότες! ΚΟΤΕΣ!!! Εντάξει, δε λέω ότι σήμερα η Αθήνα είναι ο επίγειος παράδεισος, με συντριβάνια, κρεμαστούς κήπους και μοντέρνα κτίρια που απορείς πώς στέκονται με τόσο περίεργο σχήμα. Αλλά γαμώ το κέρατό μου, μπορείς να πας σε 2-3 μέρη χωρίς μετά να θέλεις να βάλεις φωτιά στα μάτια σου και να τα θάψεις. Επίσης, πολύ σημαντικό, κάτω απ' την Ακρόπολη πλέον ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΝΕ ΚΟΤΕΣ!!! Πουλάνε μηχανικές κότες με πράσινα LED για μάτια. Πρόοδος.

Ρούλα Κορομηλά

Στην ιστορία της ελληνικής σόου-μπιζ σχεδόν όλοι ήταν κάποια στιγμή πρόθυμοι να πουλήσουν την ψυχή τους στο διάολο. Η Ρούλα Κορομηλά πούλησε την ψυχή της, το σώμα της, τα συναισθήματά της, το πνεύμα της και έριξε και δώρο δυο τσιμπούκια, ένα γαμήσι απ' τον κώλο κι ένα DVD της πρώτης σεζόν Saved By The Bell, έτσι για να κάνει πιο δελεαστική την προσφορά της στον Άρχοντα του Σκότους. Και αν μη τι άλλο ανταμείφθηκε. Παρουσίασε για πολλά χρόνια τον πρωινό καφέ και εκατοντάδες σόου όπως "Μπράβο", "Μραβίσιμο", "Μπράβο, έκανες την τύχη σου", "Μπράβο, είσαι η καλύτερη" και "Μπράβο μαλάκα, μου έγδαρες τον προφυλακτήρα". Μόνο που υπήρχε ένα πρόβλημα: σε αντίθεση με συναδέλφισες σόου-γούμανς όπως η Κουλιανού και η Λογοθέτη (βυζάρες!), η Ρούλα ήταν μια ΜΠΑΖΟΛΑ! Και μάλιστα μια γριά μπαζόλα! Όλος ο αντρικός πληθυσμός την έβριζε αδιάκοπα και της έλεγε να αφήσει τα σόου στα μουνιά και να παρουσιάσει καμιά μαγειρική εκπομπή απ' την κουζίνα της! Και αντί να κρυφτεί στο πιο βαθύ μπουντρούμι της Βαστίλης, τι κάνει η βρωμιάρα; Γυμνή φωτογράφιση!

ΚΑΒΛΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ... ΜΑΛΑΚΩΣΤΕ!

Χαχαχα! Το είχατε ξεχάσει αυτό ε; Το είχατε θάψει στην πιο απόμακρη γωνιά του μυαλού σας ελπίζοντας να μη βγει ποτέ από εκεί μέσα! Guess again, suckers!

Ευχούληδες

Τη δεκαετία του '90 για κάποιο λόγο υπήρχε τουλάχιστον ένα από αυτά τα εκτρώματα σε κάθε ελληνικό σπίτι. Ο Ευχούλης κυκλοφορούσε στα ψιλικατζίδικα ως κουκλάκι, μπρελόκ, διακοσμητικό μολυβιού και διάφορες άλλες μεταλλάξεις. Δεν ξέρω αν μπορώ ακριβώς να το περιγράψω. Πολύ χοντρικά, ήταν σαν ένα μωρό Σούπερ-Σάγια που έβαψε το μαλλί, έκανε αποτυχημένο μπότοξ και μετά παγιδεύτηκε για 8 ώρες μέσα σε μηχανή σολάριουμ.

Το αποτέλεσμα ήταν ένας φρικαλέος συγγενής του Τσάκι σε χρώμα σκούρο χατζαπλαστί, με ελεφαντίαση στις πατούσες, μάτια τουρλάνοιχτα σαν τον Άλεξ απ' το Κουρδιστό Πορτοκάλι και ένα φο-μπιζού χωμένο στον αφαλό. Χέσε ψηλά κι αγνάντευε! Το κόνσεπτ και καλά ήταν να τον τρίβεις για να σου βγαίνουν οι ευχές, εξ' ου και το όνομα Ευχούλης. ΕΕΕ! "Δεκατριάχρονα κοριτσάκια, τρίψτε με χαμηλά στην κοιλίτσα και θα πραγματοποιήσω όλες σας τις ευχές"...; Τα μουνόπανα μου έκλεψαν την ατάκα!

Credits: Λουκάς για το info περί Θησείου, Χάρης 2 που πρότεινε τη Ρούλα, Βαγγέλης για το "Καθολικός παπάς" joke, Mad για το "κωλο-τρόλεϊ που μας πούλησαν οι Ρώσσοι".