Έλληνες συμμαθητές σε κατηγορίες

Για να ακριβολογούμε, συμμαθητές της γενιάς που πήγε γυμνασολύκειο στα 90s και λίγο μετά.

- Το cool φυτό

Ήταν το τραγικό κορίτσι που καθ' όλη τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση προσπαθούσε να ξεπεράσει τη σπασικλιά του και να ενταχθεί στην κουλ παρέα. Μια προσπάθεια μάταιη διότι εκτός από nerd, το cool φυτό ήταν και πολύ "παιδούλα", απ' αυτές τις γκόμενες με το μαλλί μονίμως αλογοουρά που έγραφαν σε ημερολόγιο ή/και λεύκωμα μέχρι να χάσουν την παρθενιά τους στα 21. Αγαθοβιόλα μέχρι αηδίας, συχνά έπεφτε θύμα εκμετάλλευσης από μέλη της κουλ παρέας με την ελπίδα πως μια μέρα θα την δεχτούν. Φορούσε απλά και ουδέτερα ρούχα αλλά το συνολάκι είχε υποχρεωτικά κάτι ροζ μέσα. Old-school αναγνώστες θα θυμούνται τη συγκεκριμένη γκόμενα να φοράει εκείνα τα μπλουζάκια που είχαν στάμπα ένα κουτσοδόντικο μωρό (εδώ ξερνάμε...) και να κουβαλάει τα κλειδιά της σε μπρελόκ-Ευχούλη. Επίσης στην τσάντα POLO της είχε στάνταρ ζωγραφισμένο ένα yin-yang στο "Ο". Γενικά για κάποιο λόγο το cool φυτό είχε μια τάση στην ζωγραφική, παρά την σαφέστατη απουσία οποιουδήποτε ταλέντου. Έπαιρνε στα σοβαρά το μάθημα των καλλιτεχνικών, το θρανίο της ήταν γεμάτο ηλίθια σκιτσάκια όπως ο Fido Dido ή το "Smile" με το φοίνικα και είχε μέχρι τα 16 στο σπίτι της ένα μπλοκ ιχνηλασίας και το βιβλίο με το Φόντα και το Λαγό. Στην πενταήμερη δεν την ήθελε καμία στο δωμάτιό της και τελικά οι κοριτσοπαρέες έριχναν κλήρο για το ποια θα τη φορτωθεί. Σήμερα αν τη ρωτήσεις για τα σχολικά της χρόνια θα ισχυριστεί ότι πέρασε γαμάτα, αλλά στην πραγματικότητα περνάει τα βράδια της κλαίγοντας σε εμβρυϊκή στάση μέσα στο ντους.

Current status: Απόφοιτος Παντείου

- Οι 3 εκπρόσωποι των ομάδων

Όλοι πάνω-κάτω ασχοληθήκαμε με τα αθλητικά έστω και λίγο στα σχολικά μας χρόνια. Αλλά κάθε τάξη είχε ένα σούπερ-βάζελο, ένα σούπερ-γαύρο και ένα σούπερ-ΑΕΚτζή να τσακώνονται μεταξύ τους και να μας πρήζουν τ' αρχίδια ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΜΕΡΑ! Ο τυπικός εκπρόσωπος ντυνόταν με σπορτέξ, τζιν και εμφάνιση Μάντσεστερ ή Μίλαν που αγόρασε αυθεντική από τη Θεμιστοκλέους (με εξαίρεση τον ΑΕΚτζή που φόραγε μόνο μαύρα). Εκτός από την εγχώρια ομάδα που υποστήριζε, πάντα ήταν και οπαδός τουλάχιστον μίας ευρωπαϊκής, όπως Γιούβε ή Ρεάλ. Το θρανίο του ήταν τίγκα στο γκράφιτι και τα συνθήματα με ανεξίτηλους μαρκαδόρους και είχε πάντα ένα καθυστερημένο ψευδώνυμο όπως "Devil 13" ή "Paranoid 7" και γέμιζε με αυτό όλα τα βιβλία του. Οι εκπρόσωποι των ομάδων συχνά άνηκαν σε διαφορετικές παρέες, οπότε συνταντιόντουσαν μόνο σε 2 περιπτώσεις: Στο διάλειμμα, παίζοντας μπάσκετ με το καλάθι των αχρήστων και στα λίγα λεπτά μετά το κουδούνι μέχρι να έρθει ο καθηγητής. Σε αυτό το μικρό διάστημα προλάβαιναν να αναλύσουν τη φάση των 16 του ΟΥΕΦΑ, το πόσα παραπάνω πρωταθλήματα έχει ο καθένας, τη μεταγραφή του Νταμπίζα στην Νιούκασλ, τον ιδιοκτήτη της ΑΕΚ για αυτή την εβδομάδα, την τάπα του Βράνκοβιτς, το πέναλντι του Παπουτσέλη και όλα τα υπόλοιπα αθλητικά δρώμενα της τελευταίας πεντηκονταετίας, πάντα γκαρίζοντας σαν τα μουλάρια!

Current status: Δημοσιοσχεσίτης σε ξενοδοχείο ή κλαμπάκι

- Ο καταληψίας

Ο μίστερ απουσία/αποβολή. Έχοντας μείνει 3-4 χρονιές στην ίδια τάξη, ο καταληψίας δεν έκανε πραγματικό μάθημα ούτε λεπτό στη ζωή του. Καθόταν πάντα στο τελευταίο θρανίο και την πρώτη ώρα ή κοιμόταν ή αργούσε ή έκανε κοπάνα. Συχνά κατέληγε να κάνει τσιγάρο στο στέκι καπνιστών της πίσω αυλής με ευρηματική ονομασία ("τασάκι", "ψυγείο", "λα τζούρα κλαμπ" κ.ά.). Ο καταληψίας ήταν πάντα λεπτός και ψηλός με υπόνοια καμπούρας. Φορούσε μαύρο φλάι με κονκάρδες και άδειους κάλυκες στο μανίκι και από κάτω ή στενό τζιν με μαύρα σπορτέξ ΝΙΚΕ με το τεράστιο AIR στο πλάι, ή σωλήνα με μπορντό αρβύλα και ορειβατικό κρίκο-σιδερογροθιά. Τα μαλλιά τα είχε φράχτη, χαίτη ή ξούρα με τεράστιο τσουλούφι ριγμένο προς τα πίσω και πάντα κουβαλούσε στην πλάτη μια άδεια τσάντα POLO με τα λουριά σφιγμένα τέρμα πάνω. Πετούσε τις πιο πετυχημένες ατάκες μες στην τάξη, είχε τσαμπουκά με τους καθηγητές, άκουγε Απλίφτινγκ, οδηγούσε GLX που μέσα είχε το πολύ 500 δραχμές βενζίνη και όταν έπαιζε μπάλα στη γυμναστική έριχνε μύτο και καραβολίδα.

Παρόλο που ήταν αλάνι, ποτέ δεν έριχνε ξύλο αν δεν υπήρχε σοβαρός λόγος και ποτέ δε συμμετείχε σε παιδιαρίστικες εκδηλώσεις των υπόλοιπων μαθητών (ντου στο Α2 στο διάλειμμα, αλλαγή θρανίων την Πρωταπριλιά κλπ). Έβγαινε συχνά πρόεδρος του 15μελούς και με τη βοήθεια εξωσχολικών συν-αλητών του οργάνωνε καταλήψεις λίγο πριν τα Χριστούγεννα, με αιτήματα την καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή και τη συμπαράσταση σε άλλες καταλήψεις.

Current status: Ψυκτικός

- Ο μεταλάς

Οι βετεράνοι του faeenamalaka έχουν ήδη τις απαραίτητες πληροφορίες για αυτήν την κατηγορία, σκορπισμένες στο παλιό μου άρθρο για τους μεταλάδες. Για τους noobs, ο γυμνασιακός μεταλάς δεν έχει καμία σχέση με τον κανονικό μεταλά που συναντάμε στη μετέπειτα ζωή μας. Πρώτον, ήταν φλούφλης μέχρι αηδίας και πιο κουτός κι απ' τα λάχανα. Δεύτερον δεν άκουγε μέταλ. Άκουγε ΕΝΑ συγκρότημα μετά μανίας και τίποτε άλλο, κατά προτίμηση Guns 'n' Roses (γνωστοί και ως οι Limp Bizkit των 90s) ή κάποιους εκπρόσωπους του NWOBHM όπως Maiden ή Iced Earth (που τους πρόφερε Άις Ντερθ). Παρόλο που είχαμε λιώσει όλοι στη μαλακία εκείνα τα χρόνια, για κάποιο λόγο αυτό έκανε περισσότερο μπαμ στο μεταλά απ' ότι στους υπόλοιπους. Όταν η μπλούζα Maiden ήταν για πλύσιμο (σπάνια), ο μεταλάς κυκλοφορούσε με το μπλουζάκι "Fuck Trends" που είχε δώρο το Metal Hammer ή το άλλο που είχε στάμπα το λύκο, τον ινδιάνο και την ονειροπαγίδα με φόντο το ελατοδάσος. Επίσης η μπλούζα πενταήμερης του μεταλά, αντί για το όνομά του, έγραφε μια ανέμπνευστη χέβι επινόηση όπως "Amorphic Desolation" ή "The Creepshow". Πλέον τον πετυχαίνεις να πίνει μπίρες στο περίπτερο της γειτονιάς ή να αράζει σε καφενείο στα Εξάρχεια.

Current status: Ιδιοκτήτης μπαρ, αιώνιος φοιτητής

- Το τραγικό φυτό

Δεν αναφέρομαι στον συμμαθητή που έβγαζε 19,9 και ήταν low profile. Μιλάω για τον σπασοπούτση βλάκα που διάβαζε σαν φυτό, φερόταν χειρότερα από φυτό, αλλά τελικά έβγαζε 14. Κλασικό γλειφτρόνι, καθόταν πάντα στο πρώτο θρανίο και έκανε 250 ερωτήσεις σε κάθε μάθημα, έλεγε κάθε πρωί την προσευχή, εκφωνούσε στις γιορτές της 25ης Μαρτίου και ψήφιζε πάντα ΚΑΤΑ σε καταλήψεις. Φορούσε κίτρινα μποτάκια Timberland, ασορτί ρούχα και το φουσκωτό μπουφάν που πίσω είχε τη στάμπα με την πάπια. Αμφίεση άλλαζε μόνο όταν έκανε πάρτι το φροντιστήριο, όπου και έσκαγε με ΤΕΡΑΣΤΙΟ πουκάμισο και τα γυαλιά του στο τσεπάκι. Ισχυριζόταν ότι απείχε από μαλακία και τσόντες και το μόνο περιοδικό που διάβαζε ήταν το "Δεινόσαυροι" της DeAgostini, από το οποίο είχε συμπληρώσει όλο το σκελετό του Τυραννόσαυρου που φωσφορίζει στο σκοτάδι. Το τραγικό φυτό ήταν και ελεεινός χαλάστρας: Τρεις-τέσσερις φορές το μήνα, η τάξη προσπαθούσε να κάνει ομαδική κοπάνα. Κυρίως όταν ο καθηγητής έκανε πάνω από 4 λεπτά να ανέβει στην αίθουσα (το κλασικό "κενό"), όταν είχαμε άσκηση σεισμού για τον πούτσο ή όταν κατεβαίναμε όλοι κάτω "για διαμαρτυρία" επειδή δεν είχαμε καλοριφέρ. Έφευγαν λοιπόν όλοι, ακόμα κι ο απουσιολόγος, αλλά το τραγικό φυτό καθόταν στην αίθουσα μπάστακας! Πιστεύω ότι το έκανε για να ικανοποιήσει την κρυφή του επιθυμία να πάρει αυτός το απουσιολόγιο, να το κρατήσει στα χέρια του έστω μια φορά ("my precious...") και να βάλει απουσία σε όλους. ΟΛΟΥΣ! ΧΑΑΑΧΑΧΑΧΑ (μπαμ, μπουμ, κεραυνοί και εκκλησιαστικό όργανο σε λα δίεση).

Current status: Προϊστάμενος στη Forthnet, commentάκιας σε blog

- Η ρεϊβού

Όλοι είχαμε το συγκεκριμένο τύπο αντιπαθέστατης γκόμενας σε διάφορες παραλλαγές. Στη δικιά μου γενιά ήταν η ρεϊβού. Είναι η κλασική χοντρή "αλανιάρα" που μονίμως το παίζει νταλικέρης και ιστορία. Όταν μιλούσε στην κολλητή της χρησιμοποιούσε το πρόθεμα "ρε μαλάκα" και όταν ξεκατινιαζόταν με κάποια (δηλαδή κάθε Τρίτη) πέταγε πάντα τις φράσεις "εγώ που με βλέπεις" και "στο μουνί μου σε γράφω". Φορούσε φαρδιά τζιν ή σαλοπέτες και οχτάπατα ρεϊβοπάπουτσα με πορτοκαλί φωσφοριζέ κορδόνι στο ένα και κίτρινο στο άλλο. Είχε πάντα ένα μίνι τσαντάκι πλάτης και το μαλλί της ήταν ή μακρύ απεριποίητο α-λα Ελένη Λουκά, ή "εκατομμύρια μικρές πλεξούδες που μοιάζουν με ράστα αλλά δεν είναι".

Την ώρα του μαθήματος, για να μην της κάνουν παρατήρηση, έγραφε αυτά που ήθελε να πει στην κολλητή της σε ένα τετράδιο και το έκαναν πάσα πέρα-δώθε όλη τη χρονιά (το πρώτο chat). Kουτσομπόλευε και έθαβε όλο το σχολείο, έβγαζε φήμες για affair μεταξύ καθηγητών και γενικά έριχνε περισσότερη λάσπη κι απ' το Κάστρο του Τακέσι. Να πα να γαμηθεί!

Current status: Ελπίζω νεκρή

- Το τσόλι

Νούμερο ένα πηγή ανεξάντλητης μαλακίας απ' όλο τον αντρικό πληθυσμό του σχολείου (teachers included), το τσόλι είχε την κορμάρα, τη φατσάρα και την υφάρα 1000 καρδιναλίων που τόσο έχουμε αγαπήσει και μισήσει στο ελληνικό μουνί. Η εν λόγω κοπελιά ήταν αρκετά ανεπτυγμένη για την ηλικία της και πάντα είχε και θα έχει το στυλάκι "είμαι ωραία και το ξέρω". Τουλάχιστον δύο φορές τη βδομάδα έσκαγε στην τάξη νυσταγμένη επειδή είχε πάει βαρελάδικο το προηγούμενο βράδυ και στο σχολείο μιλούσε μόνο με την κουλ παρέα, στην οποία κατείχε ηγετική θέση. Τα είχε πάντα με μεγαλύτερο εξωσχολικό, συνήθως φαντάρο, απ' τον οποίο λάμβανε περίπου 40 sms ανά διδακτική ώρα και μάλιστα αυτά τα κωλο-μηνύματα του ΝΟΚΙΑ 3310 με τα αρκουδάκια από παρενθέσεις και αγκύλες! Τι μάστιγα κι αυτή... Φορούσε τζιν τις μέρες που είχαμε γυμναστική και ή έπαιρνε απουσία με υφάκι "δε με νοιάζει", ή φορούσε φόρμα μέσα απ' το τζιν και άλλαζε στο διάλειμμα. Οι μόνες φόρμες που φορούσε για την πάρτη της ήταν αυτές οι άσπρες που έγραφαν ατάκες στον κώλο, όπως "TOO HOT" ή "WORK IT". Όπου και να καταλήξει μετά το σχολείο, το τσόλι θα παραμένει σκλάβα της προσοχής που λαμβάνει απ' τον περίγυρο. Τρανό παράδειγμα αυτής της ψύχωσης ήταν τα καλοκαιρινά μπουγέλα. Επειδή οι μπάκουροι διασκεδάζουν χωρίς να της δίνουν την πρέπουσα σημασία, αυτή θα φορέσει άσπρο τοπάκι και μαύρο σουτιέν και όλως τυχαίως θα αρχίσει να περιφέρεται κοντά στις βρύσες, ούτως ώστε όταν την βρέξουν να το παίζει θιγμένη λέγοντας "Το μαλάκααα, με έεεβρεξεεε...".

Current status: Αισθητικός, διακοσμήτρια

- Ο σούπερμαν

Ο τύπος που αν τον πετύχαινες στα αριθμάκια όταν χωριζόντουσαν οι ομάδες στη γυμναστική, η ομάδα σου θα κέρδιζε για 8000 πόντους. Ο αθληταράς της τάξης όχι μόνο είχε σώμα 22χρονου μπιλντερά στα 15 του, αλλά είχε και το έμφυτο ταλέντο να το χρησιμοποιεί. Στο μπάσκετ ήταν ο μόνος στο σχολείο που κάρφωνε. Στη μπάλα μπορούσε να ντριμπλάρει όλη την αντίπαλη ομάδα μέσα σε τηλεφωνικό θάλαμο. Συνήθως κυκλοφορούσε με φόρμα FILA με studs στα μπατζάκια ή μπασκετική μπλε ελεκτρίκ βερμούδα και από κάτω uber-high-tech σπορτέξ με διαστημική αερόσολα. Ο σούπερμαν ήταν πάντα μέτριος μαθητής και ήσυχο παιδάκι, κυρίως επειδή χρειαζόταν να βγάλει βαθμό ίσα-ίσα για να περάσει ΤΕΦΑ. Μετά το σχόλασμα είχε να πάει σε 14 προπονήσεις που κρατούσαν μέχρι το βράδυ, αφού ο πατέρας του τον είχε γράψει σε ισάριθμους αθλητικούς συλλόγους γιατί "το παιδί δεν τα παίρνει τα γράμματα". Ως αποτέλεσμα, πολλοί σούπερμαν (ή σούπερμεν ή σούπερμανς) είχαν μονίμως ένα μίζερο ύφος που αντικατόπτριζε τα κομματιασμένα όνειρά τους να γίνουν δικηγόροι ή αρχιτέκτονες.

Current status: Φυσιοθεραπευτής

- Ο φιλενάδας

Ο μισητός θηλυπρεπής τύπος που έκανε παρέα μόνο με κορίτσια σε όλο το γυμνασολύκειο. Συνήθως ήταν χοντρούλης με γυαλιά ή υπερβολικά στυλάτος. Επειδή συναναστρεφόταν μόνο με γυναίκες, ήξερε τα κουτσομπολιά των πάντων. Το κορυφαίο ήταν ότι του εμπιστευόσουν και δικά σου μυστικά, παρόλο που 5 λεπτά πιο πριν σου είχε αραδιάσει τις βρώμες όλου του σχολείου. Πρώτα έπρεπε βέβαια να σου δώσει την άδεια να του μιλήσεις, διότι τις πιο πολλές φορές έπαιρνε ένα ύφος μπλαζέ ανωτερότητας σε φάση "πες γρήγορα αυτό που θες και φύγε", λες και ήταν η μουνάρα του σχολείου! Είχε γκέι όνομα του τύπου Κανέλος Μπίτσικας ή Κλεάνθης Σμαραγδένιος, άκουγε Κότσιρα και Άννα Βίσση (που την αποκαλούσε πάντα "θεά") και έβλεπε Δύο Ξένους και Εγκλήματα. Πάντα σε έκανε να απορείς αν είναι τελικά πούστης ή όχι. Ακόμα και τώρα να τον πετύχεις, πάλι το ίδιο θα αναρωτιέσαι. Και η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ!

Current status: Κομμωτής

- Η βυζιά

Δεν ήταν η πιο ωραία της τάξης. Δεν ήταν καν στις 5 πρώτες. Απλά τύχαινε να έχει τα μεγαλύτερα βυζιά και στο γυμνάσιο αυτό ήταν που μέτραγε! Η βυζιά τις περισσότερες φορές ήταν λίγο ζουμπουρλούδα και αυτό το μίνι κόμπλεξ με τα κιλά της την έκανε λίγο πιο πρόθυμη προς τον αντρικό πληθυσμό. Δεν ήταν πουταναριό η κοπέλα, προς Θεού, αλλά ήταν σίγουρα πιο εύκολη από το μέσο όρο. "Τα έφτιαχνε" με διαφορετικό αγόρι τουλάχιστον δυο φορές το μήνα και φρόντιζε να το δείχνει σαφέστατα με μαρκαδόρο στο θρανίο της (Χ + Ψ = L.F.E.). Η βασιλεία της βυζιά λήγει συνήθως γύρω στη 2α Λυκείου, όταν τα αγόρια σταματούν να εκτιμούν ΜΟΝΟ τα βυζιά στις γυναίκες, οπότε αρχίζουν να παρατηρούν ότι είναι λίγο μπαζάκι. Παρά τα όποια ελλατώματά της, είναι κατά βάθος καλή κοπέλα και μιλάει φιλικά στην κουλ παρέα αλλά και στα φυτά. Τουλάχιστον μία φορά στα σχολικά σου χρόνια, η βυζιά θα σε πάρει κατά μέρος και θα σου εκμυστηρευτεί ΟΛΑ τα γκομενικά της. Αυτό θα συμβεί κατά πάσα πιθανότητα μια μέρα που γυρνάτε απ' το σχολείο παρέα, κοντοστέκεστε κάτω απ' το σπίτι σου για ψιλή κουβέντα, αυτή αρχίζει το μπούρου μπούρου, αλλά εσύ βιάζεσαι να ανέβεις πάνω επειδή κατουριέσαι απ' την τρίτη ωρα!

Current status: Παντρεμένη με παιδί

- Το πλουσιόπαιδο

Όσοι πηγαίνατε Κολέγιο, Αρσάκειο, Λεόντειο κλπ αγνοήστε αυτή την κατηγορία και προχωρήστε στην επόμενη. Οι κανονικοί άνθρωποι συνεχίστε να διαβάζετε: Το πλουσιόπαιδο ήταν πάντα μια πηγή υποθάλπτουσας ζήλιας. Στο δημοτικό συμπλήρωνε πάντα πρώτος το άλμπουμ με τα αυτοκόλλητα Πανίνι και μάζευε όλους τους Παιχταράδες και τις Μπουγελόφατσες. Η ίδια τάση συνεχίστηκε και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου ήταν ο πρώτος με κινητό, μηχανάκι, αυτοκίνητο, Filmnet και υπολογιστή Pentium MMX σε socket. Φορούσε αθλητικά που φουσκώνανε, είχε "το αυθεντικό φλάι που κανονικά δεν πρέπει να είναι πορτοκαλί από μέσα", το καλοκαίρι κυκλοφορούσε με μπλουζάκια Quicksilver και Ocean Pacific και το μαλλί του το 'χε κάνει τσουλουφάκι Τεν-Τεν ή χωρίστρα Λιτμάνεν. Ήταν πάντα στο 8μελές της 5ήμερης για να καβατζώσει κι άλλα λεφτά, λες και δεν του έφταναν αυτά που είχε. Όλοι τον ψιλο-αντιπαθούσαμε για το τουπέ του και την ηγετική θέση του στην κουλ παρέα, αλλά το παίζαμε φίλοι του για να πάμε σπίτι του να παίξουμε Carmageddon και Red Alert στο PC του. Όσο μεγαλώνει, τόσο αυξάνεται και το douchebaggery του. Αν τον συναντήσεις μετά το σχολείο δύο είναι τα πιθανά σενάρια: Ή θα σε προσπεράσει με το νεοπλουτο-τρέντι SUV του (Lexus SX400 ή Dodge Ram) κάνοντας ότι δε σε είδε, ή θα αρχίσει να στα κάνει τσουρέκια για την πετυχημενιά του, χωρίς καν να τον ρωτήσεις.

Current status: Εισοδηματίας με bluetooth

- Η μάγισα

Είναι το κορίτσι-φάντασμα. Πέρασε και δεν ακούμπησε, αλλά μια μέρα που είσαι 22 χρονών και θυμάσαι τα σχολικά σου χρόνια ξαφνικά η εικόνα της πετιέται στο μυαλό σου ξεκάθαρα! Η πιο διακριτική και ταυτόχρονα η πιο creepy παρουσία σε όλο το σχολείο, η μάγισα καθόταν στην 3η σειρά στο παράθυρο και δεν μιλούσε ποτέ σε κανέναν. Είχε λουκ γκοθούς ή χίπισας με μαύρο μαλλί με μία άσπρη ανταύγεια α-λα Rogue και φορούσε μακριές φούστες, μπλούζες tie dye και ένα ανεξήγητο κρεμαστό/μενταγιόν. Προφανώς δεν αντάλλαξες ποτέ κουβέντα μαζί της, αλλά μία με δύο φορές που ξεχάστηκες και την κοίταξες λίγο παραπάνω, γύρισε και σου έριξε ένα βλέμμα γεμάτο κατάρες, που μετέτρεψε τη σπονδυλική σου στήλη σε παγό! Είναι η μόνη κατηγορία συμμαθητή που όλοι νομίζουν πως μόνο η τάξη τους είχε, ενώ στην πραγματικότητα την είχαν ΟΛΟΙ! Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να ήταν και η ίδια κοπέλα σε όλα τα σχολεία, απλά να εμφανιζόταν παντού ταυτόχρονα ως αστρική προβολή. Πλέον περνά την ώρα της τριγυρνώντας στα γκοθάδικα, στη Σαμοθράκη για κάμπινγκ και σε φόρουμ που συζητάνε τι έγινε στο τέλος του Ντόνι Ντάρκο. Θα μπορούσα να πω περισσότερα, αλλά φοβάμαι ότι αυτή τη στιγμή με βλέπει να γράφω στο PC μου μέσα στη σφαίρα που έχει στον πύργο του Άιζενγκαρντ. Μην κοιτάξετε, αλλά είναι πίσω σας αυτή τη στιγμή!

Current status: Σερβιτόρα στο Rebound

- Ο καρπαζοεισπράκτορας

Καθόλα τα σχολικά του χρόνια, αυτός ο φουκαριάρης έκανε τα πάθη του Ιώβ να μοιάζουν με διακοπές στη Σαντορίνη. Ήταν ο μαθητής που πέρασε το γυμνασιο και λύκειο τρώγοντας φατούρο, συ-συ-σύννεφο, κωλονάτο, βωμό, σακούλα, μεταδοτικό, κρύψιμο τσάντας, μπουγέλωμα και αποκριάτικο αφρό. Ήταν χοντρός με μπροστινό κώλο ή πάρα πολύ λεπτός με σπυριά και γυμνασιακό μουστάκι. Αυτό το σκούρο χνούδι πάνω απ' το χείλος είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα: όλοι σε κοιροϊδεύουν αν το έχεις, αλλά αν το ξυρίσεις, πάλι σε κοροϊδεύουν που το παίζεις αντράκι. Ο καρπαζοεισπράκτορας φορούσε γυαλιστερή φόρμα με λαστιχάκι στα μανίκια και στα μπατζάκια και είχε πάντα λαδωμένο μαλλί και τσαλακωμένα μυξόχαρτα στις τσέπες. Στη γυμναστική κανένας δεν τον ήθελε στην ομάδα και πάντα τον έβαζαν τερματοφύλακα.

Με λίγα λόγια, ο καρπαζοεισπράκτορας ήταν μια χοντρή, ιδρωμένη μάζα καθαρής καταπίεσης. Αν ήμασταν στην Αμερική, θα ήταν ο τύπος που στην τρίτη Λυκείου θα έσκαγε ένα πρωί οπλισμένος μέχρι τα δόντια και θα μας γάζωνε όλους πριν αυτοκτονήσει.

Current status: Σεκιουριτάς, εποχιακός στο αεροδρόμιο

- Το βαποράκι

Το βαποράκι ήταν αλήτης αλλά δεν είχε καμία σχέση με τον γραφικό και κατά βάθος καλοσυνάτο καταληψία. Ήταν κωλόπαιδο με την κανονική έννοια του όρου. Αντικοινωνικός, βρωμιάρης και σκατόψυχος, ήταν ο μίνι εγκληματίας της τάξης. Στο μάθημα δε μίλαγε ποτέ επειδή ζωγράφιζε πούτσες σε όλες τις εικόνες του βιβλίου ή έκανε φυσοκάλαμο από στυλό και πέταγε σαλιωμένα χαρτάκια στο ταβάνι πάνω απ' τον καθηγητή. Όταν η αίθουσα έμενε άδεια για πάνω από 20 λεπτά, καμία τσάντα δεν ήταν ασφαλής από το κλεφτρόνι του κερατά! Ο μόνος λόγος που κρατούσαμε επαφές μαζί του ήταν επειδή μας προμήθευε με τσόντες και δυναμιτάκια όταν χρειαζόμασταν. Αλλά κατά τ' άλλα ο τύπος ήταν λαμόγιο και τον μισούσαμε όλοι! Το μόνο πράγμα που έκανε ποτέ του που να πλησιάζει λίγο σε εκδήλωση αγάπης ήταν να βαρέσει μαλακία στην τάξη και να χύσει το μπουφάν της μπροστινής, για την οποία είχε κάβλες.

Current status: Φυλακή

- Το καλόπαιδο

Αυτό το παιδί τα 'χε τόσο καλά με τον κόσμο που ήταν σχεδόν ενοχλητικό. Ήταν ο clean cut τύπος που πραγματικά γούσταρε το σχολείο και φερόταν καλά σε όλους τους μαθητές, τους καθηγητές, το διευθυντή, τον επιστάτη, τις καθαρίστριες και το αδέσποτο-μασκότ του σχολείου ονόματι Μπάμπη. Ήταν αναπληρωματικός απουσιολόγος και γραμματέας του 5μελούς και πάντα φρόντιζε να έχει η τάξη καλά στυμμένο σπόγγο, καθαρογραμμένο πλάνο με τις θέσεις, Χριστουγεννιάτικο δέντρο στις γιορτές και reunion 10 χρόνια μετά την αποφοίτηση. Ο έρωτάς του με την αίθουσα τον έβαζε και ενίοτε σε μπελάδες, όταν για παράδειγμα έμενε μέσα στο διάλειμμα για να καθαρίσει και οι υπόλοιποι που ήταν μέσα εκείνη την ώρα έσπαγαν το τζάμι με μια στρατηγικά τοποθετημένη Μινέρβα. Όταν οι υπόλοιποι κατεβάζαμε τσόντες 30 δευτερολέπτων απ' το Kazaa την ώρα της πληροφορικής, το καλόπαιδο ήταν ένας υπεύθυνος και πολιτικά ενεργός νέος. Είχε μπει στη Βουλή των Εφήβων και συμμετείχε σε καταλήψεις όταν έκρινε πως ο σκοπός ήταν ανώτερος. Βέβαια κατα τη διάρκεια της κατάληψης στάνταρ θα παιζόταν το εξής σκηνικό: σκάει ο διευθυντής έξω απ' τα κάγκελα και διαπληκτίζεται με τους αλήτες που κρατάνε το σχολείο κλειστό! Μετά, βλέποντας το καλόπαιδο μέσα στην κατάληψη του λέει με στόμφο: "Δεν το περίμενα αυτό από σένα" και το καλόπαιδο σκύβει με ενοχή το κεφάλι και φεύγει από τα κάγκελα πληγωμένος.

Current status: Facebookάς