Ένας έρανος για τον Ενρίκε

Το σύνδρομο Florence Nightingale υπάρχει από πάντα, αλλά βασιζόμενος σε έρευνα που δεν έκανα ποτέ, λέω με σιγουριά ότι μελετήθηκε περισσότερο κατά την δεκαετία του '40. Εν ολίγοις, περιγράφει πώς οι νοσοκόμες συχνά ερωτεύονται τους ασθενείς τους, παρασυρόμενες από αρχικά συναισθήματα οίκτου και λύπησης τα οποία μπερδεύονται στο υποσυνείδητό τους και καταλήγουν να βγαίνουν στην επιφάνεια ως σεξουαλική έλξη. Όπως κάθε άλλη υποσυνείδητη μαλακία που μαστίζει τον πρωτόγονο εγκέφαλό μας, έτσι και το σύνδρομο Nightingale χρησιμοποιήθηκε από τη μουσική βιομηχανία για να προωθήσει ατάλαντους, άφωνους και κατά βάθος σκατοφατσέους τραγουδιστές, ενίοτε με μεγάλη επιτυχία. Όταν σκεφτόμαστε επιτηδευμένη μιζέρια, μας έρχονται στο μυαλό εγχώριοι καλλιτέχνες όπως ο Πετρέλης, ο Πλιάτσικας και φυσικά ο αδιαμφισβήτητος Βασιλιάς της Ελληνικής μουνοκλάψας Γιάννης Πλούταρχος. Έτσι ξεχνάμε τον άνθρωπο που ξεκίνησε και καθιέρωσε το κίνημα στην άλλη όχθη του Ατλαντικού. Μιλάω φυσικά για τον έναν και μοναδικό...

ΕΝΡΙΚ...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! ΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΕΤΣΙ ΡΕ ΝΟΥΜΕΡΟ;

ΤΕΤΟΙΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΔΕ ΣΚΑΝΕ ΟΥΤΕ ΣΤΟ WIPEOUT!

ΧΑΧΑΧΑΧΑ...

Χμμ... Συγνώμη. Παρασύρθηκα. Τον έναν και μοναδικό...

ΕΝΡΙΚ...

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΕΙΣ, ΨΗΛΕ!

ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ! ΧΑΧΑΧΑΧΑ!

ΟΚ, για αρχή, μερικές παραδοχές. Ναι, ξέρω ότι είναι λίγο πασέ σαν μουσική φυσιογνωμία για να ασχολούμαι μαζί του. Και ναι, ξέρω ότι το θάψιμο που ακολουθεί ενδέχεται να κρύβει μια υποθάλπτουσα γκέι φαντασίωση, όπου ο Ενρίκες μου ψιθυρίζει "τε κιέρο" γλυκά στο αυτί, τρίβοντας το τεράστιο καβλί του στα ούλα μου, αλλά δε γαμιέται; Συνεχίζω.

Ο Ενρίκες ξεκίνησε το ταξίδι του στη show-biz όπως κάθε σωστός Κολοσσός της Μετριότητας: με έτοιμη στρωμένη δουλειά απ' τον μπαμπά. Όντας γιος του θρυλικού Χούλιο-κοιτάχτε-όλες-το-πουλί-μου-Ιγκλέσιας, δεν άργησε να σταυρώσει δισκογραφική. Μόνο που υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα. Σε αντίθεση με τον πατέρα του, ο μικρός Ενρίκες είχε ταλέντο επιπέδου Ζαμανφού στην καλύτερη. Και παρόλο που δεν ήταν και άσχημο παλικάρι, η πλήρης έλλειψη γοητείας και χαρίσματος του απαγόρευσε να κάνει καριέρα λατίνου γόη, βλέπε Ricky Martin. Αρχικά ο Ενρίκες έκανε μερικές απόπειρες να το σώσει, σαγηνεύοντας το κοινό με ναζάκια τύπου Λε-Πα, αλλά όπως βλέπετε τα σκάτωσε κι αυτά.

Οπότε τα ρομπότ του τμήματος μάρκετινγκ, μετά από εκτενή πειράματα σε θηλυκές μαϊμούδες και 15χρονα κοριτσάκια με αίμα στο βρακί, κατέληξαν σε ομόφωνη απόφαση: ΣΥΝΔΡΟΜΟ NIGHTINGALE ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ!!!

Έτσι, το χαζοχαρούμενο (αν και αρκετά καλό) Bailamos, έκανε σκάτζα με την ατέρμονη κλάψα. Στην αρχή νόμιζα ότι έχει να κάνει με το θέμα του εκάστοτε τραγουδιού. Για παράδειγμα, σε αυτήν εδώ τη φάση ο παραγιός έχει δικαιολογημένα το φρυδάκι σε αμβλεία γωνία διότι τραγουδάει "I wanna know why you wanna throw me away".

Σημειώστε την ομοιότητα με την αντίστοιχη Πλουταρχική θεματολογία του τύπου "με έστυψες και με πέταξες σαν παλιό Βετέξ", καθώς και την ευρηματικότατη χρήση του διπλού "wanna" σε λιγότερο από πέντε λέξεις. Κορυφή!

Μετά από λίγο όμως, το πράμα αρχίζει και γίνεται ύποπτο. Στο παρακάτω στιγμιότυπο, ο Ενρίκες περιπαίζει χαλαρά το γκομενάκι, διαλαλώντας "I 'm not in love. It 's just a phaze that I 'm going through". Το ύφος όμως παραμένει.

Παρεμπιπτόντως, μπράβο και πάλι στον Ενρίκε που είναι ο πρώτος άντρας που χρησιμοποιεί την πιο χαζογκομενίστικη ατάκα στο υπαρκτό και παρατηρήσιμο σύμπαν: "Περνάω μια περίεργη φάση". ΚΟ-ΡΥ-ΦΗ!

Ας δούμε κι ένα τρίτο βίντεο. Αυτό έχει τον σαδιστικό τίτλο "I love to see you cry". Ο Ενρίκες είναι τόσο bad-ass, που κάνει το γκομενάκι πατσαβούρι για τα πιάτα και ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ να το βλέπει να κλαίει. Άρα αποκλείεται να κακομοιριάζει και σε αυτό το β...

Κι όμως! Τα κατάφερε! ΚΟ-fucking-ΡΥ-fucking-ΦΗ!!!

Το καλύτερο όμως το κράτησα για το τέλος. Τίποτα από τα παραπάνω δε συγκρίνεται με το απόλυτο φεστιβάλ Ενρίκειας κλάψας και μιζέριας:

HERO

Ας κάνουμε μια ανάλυση του βίντεο καρέ-καρέ.

00:01

Ξεκινάμε με τον Ενρίκε και μια μουνίτσα που οδηγάνε στην έρημο παρέα με μια τσάντα κλεμμένα λεφτά.

Αν είχατε μια τσάντα με λεφτά μες στο αμάξι, πού θα τη βάζατε; Στα πόδια του συνοδηγού; Μήπως θα την κλειδώνατε στο πορτ-παγκάζ;

FUCK DAT SHIT!

Ο Ενρίκες την παρατάει χυμένη στο πίσω κάθισμα ενός κινούμενου κάμπριο, με ανοιχτό το φερμουάρ! Έτσι, θα έχει στην καβάτζα έναν λόγο για να κλαίει σε περίπτωση που δεν τον φτύσει η γκόμενα.

00:53

Ο Ενρίκες σταματάει μες στη μέση της ερήμου για να φασώσει το γκομενάκι σε αργή κίνηση και μετά να κλάψει πάνω από ένα πιάνο.

Θα υποθέσω ότι κάνει συλλογή κλαμμένων αντικειμένων και θα προχωρήσω.

01:58

Εδώ έχουμε την πεμπτουσία μουνοκλάψας Ενρίκε. Βλέπουμε τον λεβέντη μας όπως πάντα απαρηγόρητο.

ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΑΓΟΡΙΝΑ ΜΟΥ;;; Προς τι τόση δυστυχία; Ποιος σε πείραξε να του γαμήσω ό,τι έχει και δεν έχει; Ας κάνουμε ένα zoom-out.

Χμμμ... Φασώνει ένα μουνί. Λίγο ακόμα zoom-out...

ΟΚ... Φασώνει ένα μουνί ΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΕΒΑΤΙ ΣΤΡΩΜΕΝΟ ΜΕ ΛΕΦΤΑ!!! ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΠΙΑ ΡΕ ΓΡΟΥΣΟΥΖΗ! Τι πρέπει να γίνει για να χαρείς μια φορά στη γαμο-ζωή σου;

03:03

Απ' ότι φαίνεται, η τσάντα με τα λεφτά και πιθανότατα ΚΑΙ το γκομενάκι ανήκουν σε αυτήν την συμμορία:

Γνωστοί και ως "Οι σκληροί μαυροφορεμένοι Backstreet Boys" ή ως "Η φαμίλια που μόλις γύρισε από Κρητικό γάμο" και υπό τις διαταγές του Mickey Rourke (ή του Mike Madsen, πάντα τους μπέρδευα ρε πούστη) κάνουν τον Ενρίκε μας τουλούμι στα μαπίδια.

OWNED!

03:43

Ο αρχηγός της συμμορίας παίρνει ένα μαδέρι και ρίχνει στον Ενρίκαρο το τελειωτικό χτύπημα.

Και τώρα η καλύτερη στιγμή όλου του βίντεο: Δεν κάνω πλάκα. Δεν είναι Photoshop. Πηγαίντε πιο πάνω και δείτε το μόνοι σας. Με το που πέφτει το κορμί του Ενρίκε, ο ήλιος δύει...

...οι ουρανοί σκοτεινιάζουν...

...και ξεσπάει θεομηνία.

ΣΩΠΑ ΡΕ ΕΝΡΙΚΕ! Μήπως σκίστηκε και το Παραπέτασμα απ' το Ναό του Σολομώντα;!;!; Μαλάκα αυτάρεσκε Ξανθόπουλε της τρύπιας κάλτσας!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΛΑΨΑ!

Ο Ενρίκες δεν είναι απλά ένας ακόμα εκνευριστικός λατίνος γλίτσης. Εκτός του ότι αποτελεί πρότυπο γκρινιάρη, μίζερου και βασανισμένου "γόη", το οποίο μιμήθηκαν πολλοί τραγουδιαρέοι ανά τη Γη, εκπροσωπεί και μια σιχαμένη κατηγορία καθημερινού παπάρα που χαλάει την πιάτσα. Είναι ο και καλά ευαίσθητος και πληγωμένος άντρας-κουταβάκι, που είναι ανίκανος να την πέσει αντρίκια σε μια γκόμενα, οπότε της το παίζει φίλος για κανά εξάμηνο και ένα βράδυ την καλεί σπίτι του για ταινία με όλη την παρέα, αλλά φυσικά η παρέα λείπει. Μετά της πρήζει τη μήτρα για το πόσο χάλια του έχουν φερθεί όλες, για το πόσο εμπιστοσύνη της έχει και πόσο σημαντική είναι και στο τέλος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να κλάψει στα βυζιά της μπας και τον λυπηθεί και του παίξει μια μαλακία από οίκτο.

Πάντως το "I 'm not in love", καλό κομματάκι. Κολλητικό.