Politically incorrect στοιχεία του παρελθόντος μας

Μπορεί να μας προκαλούν συγκίνηση και νοσταλγία, αλλά στο πολιτικά ορθό μέλλον που μας περιμένει θα προκαλούν μονάχα τη φράση "What the fuck..?". Μικρά στοιχεία από τα παιδικά μας χρόνια, που σε καμιά δεκαετία δε θα πιστεύει κανένας ότι ήταν αρεστά, υποφερτά ή ακόμη και νόμιμα:

- Τσίχλες-τσιγάρα

Το πιο hot item στο περίπτερο της γειτονιάς! Εισαι καπνοβιομήχανος; Γιατί να ξοδεύεις λεφτά σε διαφημίσεις για ενήλικες ενώ μπορείς να κάνεις πλύση εγγεφάλου στα πεντάχρονα παιδάκια και μάλιστα με κέρδος; Ξεκίνα μια εταιρεία-βιτρίνα που φτιάχνει τσίχλες με σχήμα και λογότυπο παρόμοιο με τα κανονικά τσιγάρα σου και πούλα τις σε παιδάκια. Όσο πιο μικρά τα κερδίσεις τόσο πιο πιστοί καπνιστές θα γίνουν στο μέλλον. Δε βλέπω κανένα πρόβλημα εδώ! Απόλυτα νόμιμο και ηθικό. Πάμ' παρακάτω!

- Κουϊκάρας

Προς όσους δε γνωρίζουν ή δε θυμούνται τον Κουϊκάρα: σας οικτίρω, πέστε από καμιά γέφυρα όσο υπάρχει ακόμα χρόνος. Ο Κουϊκάρας ήταν η μασκότ του Nesquick της Nestle (κάνει το γάλα απόλαυση) μέχρι περίπου τις αρχές της δεκαετίας του '90, όπου τον αντικατέστησε η αδερφάρα ο Κουίκι. Για πολλά χρόνια λοιπόν η εταιρεία παραγωγής γλυκισμάτων Nestle θεωρούσε ως ιδανική μασκότ έναν κίτρινο παχύσαρκο τύπο με τρίχες στην πλάτη, που μιλούσε με τη φωνή του καφετζή από το "Ρετιρέ". Μιλάμε για τη χειρότερη επιλογή μετά από την Κωσταντίνα Μιχαήλ για το εξώφυλλο του Playboy. Ειδικά στη διαφήμιση με το σέικερ που εκτυλίσσεται σε κάτι κούνιες, ο Κουϊκάρας μοιάζει πιο πολύ με παιδεραστή παρά με οτιδήποτε άλλο. "Βάζω στο σέικερ του Κουϊκάρα γάλα και δυο κουταλιές Nesquick... Ελάτε μαζί μου παιδιά! Έχω κι άλλο Nesquick στο σκουριασμένο βανάκι μου..."

- Σετ ξυλοτεχνικής
Όλοι ξέρουμε τις προειδοποιητικές ετικέτες για πνιγμό από μικρά κομμάτια ή το χαρακτηριστικο "CE" της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κρίνει ότι ένα παιχνίδι είναι ασφαλές. Ε, πριν απ' όλα αυτά, υπήρχε το σετ ξυλοτεχνικής! Άκου τι παίρναμε για δώρο στα 6 μας χρόνια ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ! Η πρώτη έκδοση ήταν ξυλο-κατασκευές και περιλάμβανε μεταξύ άλλων ένα σφυρί, πρόκες δυόμιση εκατοστών και ένα πάρα πολύ κοφτερό πριονάκι. Η δεύτερη και αγαπημένη μου έκδοση ήταν για να καις σχεδιάκια πάνω σε φύλλα ξύλου και σου έδινε ένα ηλεκτρικό πυρωμένο σίδερο που η άκρη του έφτανε τους 600 βαθμούς! Εδώ γελάμε. "Κωστάκη! Μην ανεβαίνεις στο δέντρο, θα χτυπήσεις. Έλα καλύτερα μέσα να παίξεις με το καυτό σίδερο! Στο έχω έτοιμο πάνω στο χαλί του δωματίου σου, δίπλα στην κουρτίνα..."

- Στριφτές σιδερένιες τσουλήθρες
Δηλώνω τυχερός που τις πρόλαβα όσο ήμουν παιδί, αλλά και τυχερός που επέζησα περνώντας τόσο χρόνο πάνω τους! Μιλάω φυσικά για τις στριφογυριστές τσουλήθρες που κοσμούσαν κάθε αξιοπρεπή παιδική χαρά και έφταναν το ύψος διόροφης πολυκατοικίας! Και μάλιστα στις πιο πολλές η σκάλα μπλεκόταν με την τσουλήθρα, προσφέροντας πάμπολλους συνδιασμούς για να σπάσεις τα μούτρα σου: Κάποιοι κατέβαιναν με τη μούρη, κάποιοι ανέβαιναν απ' την τσουλήθρα και τράκαραν επίτηδες με αυτόν που ερχόταν, άλλοι πηδούσαν το διαχωριστικό και τη στήνανε σε αυτούς που κατέβαιναν. Ανά πάσα στιγμή η στριφογυριστή τσουλήθρα αποτελούσε πεδίο μάχης για τουλάχιστον 30 παιδία. Κι αν είχες την ατυχία να προσγειωθείς άγαρμπα, στον πάτο της τσουλήθρας σε περίμενε μια γερή δόση από χώμα και πέτρες! Χώρια που το καλοκαίρι ήταν αδύνατο να την κατέβεις χώρις να υποστείς εγκαύματα 18ου βαθμού (εκτός κι αν ήσουν παλιός και ήξερες, οπότε την κατέβαινες στηριζόμενος μόνο στην ωμοπλάτη και τις σόλες των παπουτσιών). Δυστυχώς στη φλωρο-εποχή που ζούμε, οι περισσότεροι δήμοι ξηλώνουν τη στριφογυριστή τσουλήθρα για να την αντικαταστήσουν με μια πλαστική μαλακία που δεν ξεπερνάει το ενάμιση μέτρο. Και τα χαλίκια που σου καρφωνόντουσαν στην παλάμη και το γόνατο, διδάσκοντάς σου έτσι πολύτιμα μαθήματα αυτοσυντήρησης; Πάνε κι αυτά! Στη θέση τους βάζουν κάτι σφουγγαρένια πλακάκια για να μην πονέσει ο πωπούλης σου αν πέσεις. Σκατά κι απόσκατα! Η μόνη παιδική χαρά που ξέρω ότι έχει ακόμα στριφτή τσουλήθρα βρίσκεται στο Γαλάτσι στο Λόφο του Παιδιού, πάνω απ' τη Γκράβα. Όποιος γονιός θέλει να μεγαλώσει ένα παιδί με αρχίδια αντί για ένα μυξιάρικο τζουτζέ, ξέρει πλέον πού να πάει. Enough said...